کنزابورو اوئه، برنده نوبل ادبیات درگذشت

کنزابورو اوئه‌، دومین برنده جایزه نوبل ادبیات ژاپن درگذشت.او این جایزه را برای کتاب‌هایی که درباره صلح‌طلبی و پسر معلولش نوشته بود،‌کسب کرده بود.
کودانشا، ناشر وی اعلام کرد این نویسنده ۳مارس در ۸۸سالگی و به‌دلیل کهولت از دنیا رفته است. به گزارش مهر، به نقل از رویترز، وقتی وی ۱۰ساله بود و ژاپن در جنگ جهانی دوم شکست خورد، اوئه زخمی از خاطرات جنگ به‌جای مانده بود؛ خاطراتی که آزارش می‌دادند، ازجمله اینکه هر روز در مدرسه از او سؤال می‌شد آیا حاضر است برای امپراتور بمیرد و او شب‌ها در رختخواب وقتی متوجه می‌شد که حاضر نیست، احساس شرم می‌کرد.  او در کتاب‌هایش درباره رویدادهای وحشتناک بمباران اتمی هیروشیما نوشت و یادآور شد که چگونه شوکی که از‌ صداهای آن رویداد شنید الهام‌بخش او برای نویسندگی شد.
اوئه هرگز از جواب خواستن از کشور مادری نترسید و از تلاش‌های نخست‌وزیر سابق، آبه شینزو برای بازنگری در قانون اساسی صلح‌طلبانه ژاپن انتقاد کرد. او در مصاحبه‌ای که سال۲۰۱۴ انجام داد تأکید کرد که ژاپن در قبال جنگ مسئولیت‌هایی به گردن دارد.  وی تأکید کرد جنگی که قدرت‌های بزرگ درگیر آن بودند، درد و رنج زیادی برای مردم سراسر جهان به بار آورد... و این یک واقعیت است که سلاح‌های هسته‌ای هم طی آن ایجاد و به‌کار گرفته شد. در همین حال پسر وی که دچار آسیب مغزی بود نیز دیگر موتور محرکه وی برای یافتن پناهگاهی در ادبیات شد. هیکاری که سال‌ها قادر نبود تا با خانواده‌اش ارتباط برقرار کند در بزرگسالی به‌عنوان آهنگساز شناخته شد. به‌گفته اوئه بسیاری از نوشته‌هایش تلاشی برای رساندن صدای هیکاری به دیگران بود.
شماری از کتاب‌های کنزابورو اوئه دارای شخصیت‌هایی هستند که بر مبنای هیکاری شکل گرفته‌اند. «یک موضوع شخصی» ازجمله این کتاب‌هاست که به مشکلات پذیرش کودک می‌پردازد.
وقتی کنزابورو اوئه در سال۱۹۹۴ برنده جایزه نوبل شد، آکادمی در بیانیه خود از شماری از این کتاب‌ها یاد کرد.
پس از جایزه نوبل او موفق به دریافت نشان فرهنگ ژاپن شد، اما از پذیرفتن آن خودداری کرد، زیرا امپراتور اعطاکننده آن بود و اوئه باور داشت که هیچ مرجع و ارزشی بالاتر از دمکراسی وجود ندارد.
او که همیشه صلح‌طلب بود، پس از حادثه هسته‌ای فوکوشیما در سال۲۰۱۱ به منتقدی سرسخت‌تر تبدیل شد و گفت که ژاپن «وظیفه مقدس» دارد که انرژی هسته‌ای را کنار بگذارد، همانطور که طبق قانون اساسی از جنگ چشم‌پوشی کرد. در سال۲۰۱۳ او یک تظاهرات ضد‌هسته‌ای را در توکیو ترتیب داد و در سال۲۰۱۵ به هزاران نفر پیوست تا با اقدامات آبه برای مجاز کردن جنگ سربازان ژاپنی در خارج از کشور، مبارزه کند.