6باخت در یک باخت

بهروز رسایلی

شکست با گل بعد از دقیقه 90همیشه دردناک است، اگر این باخت در زمین خانگی و برابر هواداران خودی رقم بخورد، دردناک‌تر هم می‌شود. شکست پرسپولیس مقابل سپاهان همه این ویژگی‌ها را داشت اما همزمان از جنبه‌های دیگری هم تلخ بود. اغراق نیست اگر بگوییم پرسپولیس یحیی گل‌محمدی عصر شنبه در ورزشگاه آزادی همه‌‌چیز را با هم باخت.

  باخت به رقیب مستقیم
سپاهان با این پیروزی یک فرار بزرگ را به سمت قهرمانی آغاز کرد؛ مخصوصا که مسابقات باقی‌مانده این تیم هم نسبت به سایر رقبا آسان‌تر به‌نظر می‌رسد. به این دست بازی‌ها در فوتبال عنوان «6امتیازی» اطلاق می‌شود و این یعنی شکست قرمزها در برابر سپاهان، یک باخت عادی نبود. آنها برای بازگشت به مسیر قهرمانی کار بسیار دشواری خواهند داشت.

  آچمز فنی
فقط نتیجه نبود؛ تیم یحیی گل‌محمدی از نظر فنی و فوتبالی هم حرفی برای گفتن نداشت. به‌نظر می‌رسد کادرفنی سپاهان از بازی حذفی 2تیم به خوبی عبرت گرفته بود. آنها اشتباهاتشان را به حداقل رساندند و با آنالیز دقیق پرسپولیس، فوتبال‌شان را به میزبان دیکته کردند. چه در طول نیمه اول که 2‌تیم 11به 11بازی می‌کردند و چه در وقت دوم که پرسپولیس یک بازیکن کم داشت، این سپاهان بود که در زمین تیم برتر به‌نظر می‌رسید.

  مسئله داوری
پرسپولیس یکی از تیم‌هایی بود که نسبت به تعدد اشتباهات داوری به زیان خودش سخت اعتراض داشت. و توالی همین اشتباهات و گلایه‌های یحیی گل‌محمدی باعث شد سرمربی سرخپوشان در چند مسابقه از حضور در نشست‌های خبری خودداری کند. گاهی هم مثل بازی با آلومینیوم اراک، کارشناسان داوری حق را به سرخپوشان می‌دادند. با این حال از امروز به بعد بحث کردن در این مورد هم کمی سخت می‌شود، چون در دوئل رودررو با رقیب مستقیم، گل سالم سپاهان آفساید گرفته شد و این تیم تا لحظه آخر برای زدن گل بعدی و تثبیت پیروزی انتظار کشید.

  مصدومیت و محرومیت
غیر از همه اینها، بازی با سپاهان تلفات زیادی هم از پرسپولیس گرفت. پریرا با دریافت 2کارت زرد ناشیانه اخراج شد و بازی با مس رفسنجان را از دست داد، محمد عمری صدمه دید و کار مرتضی پورعلی‌گنجی به بیمارستان کشید. گولسیانی هم که گفته می‌شد بیمار است، از سر اجبار دقایقی به میدان رفت. با این همه هزینه اما پرسپولیس حتی نتوانست یک امتیاز از این دیدار بگیرد.

  تلافی یک خاطره
دریافت گل در لحظات پایانی آن هم در شرایطی که هر دو تیم در کورس قهرمانی بودند، یادآور گلی است که در هفته پایانی لیگ هفتم سپهر حیدری دقیقه 96به سپاهان زد و قهرمان لیگ را عوض کرد. آن لحظه، در تمام این 15سال جزو کلکسیون خاطرات نفیس پرسپولیس بوده، اما حالا اگر سپاهان قهرمان لیگ شود، به نوعی آن خاطره هم تلافی شده است. امید نورافکن، بازیکن سپاهان پس از مسابقه نخستین نفری بود که با انتشار یک استوری این موضوع را یادآوری کرد.

  برخی رفتارهای بد
همزمان اما روی سکوها هم رفتارهای ناشایستی از برخی هواداران سر می‌زد؛ از شعارهای زننده تا پرتاب بطری به سمت بازیکنان حریف. آیا نیازی به توضیح هست که این کارها قشنگ نیست؟ روشن نیست چرا عده‌ای از هواداران فوتبال ایران هرگز به بلوغ فکری نمی‌رسند...

معمای وحدت

وقتی تیمی در یک دوئل مهم و حساس شکست می‌خورد و جریان بازی هم طوری است که ناظران منصف باخت را حق این تیم می‌دانند، طبیعتا مشکلات فنی و تاکتیکی وجود داشته است. این موضوع در مورد ناکامی پرسپولیس مقابل سپاهان هم مصداق دارد. واضح است که یحیی گل‌محمدی اشتباهات زیادی انجام داد که حاصلش استیلای 90دقیقه‌ای سپاهان بر بازی و نهایتا شکست خانگی تلخ و دردناک سرخ‌ها بود. با این حال حتی بدون موشکافی و بحث تفصیلی هم می‌شود در همان نگاه اول به یک تصمیم عجیب گل‌محمدی اشاره کرد؛ اینکه او وحدت هنانوف را بعد از چند حضور موفق در سمت راست خط دفاعی دوباره به نیمکت برگرداند و دانیال اسماعیلی‌فرد را فیکس کرد. حضور دانیال در ترکیب اصلی با تزلزل خط دفاعی پرسپولیس از این سمت همراه شد تا ابهامات در مورد تصمیم یحیی دوچندان شود. عجیب‌تر اینکه هنانوف در آخرین ثانیه‌های بازی قبلی با تراکتور یک گل سرنوشت‌ساز زده بود و روحیه بسیار بالایی داشت، اما یحیی این پوئن بزرگ را نادیده گرفت. در مقابل دانیال در بازی حذفی با سپاهان گل به‌خودی زده بود و شاید آمادگی روانی کافی برای حضور در این مسابقه را نداشت. در آن سوی میدان اما ژوزه مورایس در قبال سیاوش یزدانی که در بازی حذفی 2پنالتی داده بود، تصمیم درستی گرفت و با نیمکت‌نشین کردن این بازیکن، به حفظ آرامش تیمش کمک کرد.

افتضاح برزیلی
به‌نظر می‌رسد جذب یورگن لوکادیا از سوی پرسپولیسی‌ها یک «تصادف» بوده است، چرا که اساسا خریدهای خارجی این تیم باید فاقد حداقل‌های کیفی باشند. بنابراین اینکه فوروارد هلندی به ایران آمد و آنطور درخشید، یک سوءتفاهم بوده که خدا را شکر(!) با خروج زودهنگام لوکادیا از ایران برطرف شد. قاعده کار همین است که پرسپولیسی‌ها بازیکنی مثل لئاندرو پریرا را بگیرند؛ فوتبالیستی که بعد از 5بازی نه‌تنها موفق نشده برای این تیم گل بزند، بلکه با اخراج بسیار عجیب و کودکانه‌اش در دقایق پایانی نیمه اول دیدار با سپاهان، کمر پرسپولیس را در دوئل با حریف مستقیمش برای کسب عنوان قهرمانی شکست.
اگر پرسپولیس در پایان فصل قهرمان لیگ برتر نشود، حتما بخش مهمی از گناه این ناکامی متوجه پریرا و البته شخص یحیی گل‌محمدی است؛ سرمربی سرخپوشان که نه‌تنها خرید بدی انجام داده، بلکه با اصرار برای حضور او در ترکیب و نیز حفظ این بازیکن در زمین با وجود دریافت یک کارت زرد، در حقیقت مقدمات شکست تیمش را فراهم کرد. مهم نیست که گل‌محمدی در چینش اصلی دچار اشتباه شده باشد، مهم این است که وقتی او می‌بیند حضور پریرا در زمین جواب نداده، توپ به این بازیکن نمی‌رسد و او هم با وجود دریافت یک کارت زرد همچنان عصبی و پراشتباه است، باید این مهاجم را تعویض کند، ولو اینکه نیمه اول هنوز به پایان نرسیده باشد. یحیی اما هیچ‌کدام از این کارها را نکرد تا تیمش وارد یک باتلاق شود. تا اینجا پریرا پرچمدار شایسته خریدهای افتضاح برزیلی در پرسپولیس بوده است؛ کسانی مثل دی‌کارمو که افشین قطبی خرید، تادئو که شاهکار حمید درخشان بود و البته جونیور براندائو که در دوران کالدرون جذب شد و چیزی نمانده بود مربی آرژانتینی او را کتک بزند! اینکه شما از فوتبال‌خیزترین خطه جهان این همه بازیکن افتضاح جذب کنی، واقعا هنر خاصی است که گویا فقط در باشگاه پرسپولیس پیدا می‌شود.