بحران محبوبیت

یکی از خبرهای جنجالی چند روز گذشته، افشای پرداخت پاداش‌های نجومی به اعضای هیأت‌رئیسه فدراسیون فوتبال بابت پیروزی ایران بر ولز بوده است. این موضوع نخستین بار در یک برنامه تلویزیونی فاش شد و مردم فهمیدند اعضای هیأت‌رئیسه بنا بر قانونی که خودشان وضع کرده‌اند، نفری 20هزار دلار به‌خودشان پاداش داده‌اند! این جایزه بابت تنها پیروزی تیم ملی در جام‌جهانی وضع و پرداخت شده است؛ بردی مقابل ولز 10نفره که تقریبا بعد از 7دهه به جام‌جهانی رسیده بود و پیروزی بر آن، اتفاق خارق‌العاده‌ای به شمار نمی‌آمد. چند روز گذشته در شبکه‌های اجتماعی مردم سؤالات زیادی مطرح کرده‌اند؛ ازجمله اینکه تأثیر هیأت‌رئیسه روی بردن ولز چه بوده که آنها 20هزار دلار پاداش به نام خودشان نوشته‌اند یا اینکه چرا به‌خاطر شکست در برابر آمریکا و انگلستان جریمه‌ای برای آقایان درنظر گرفته نشده؟ مگر می‌شود یک عده فقط در پیروزی‌ها سهیم باشند و شکست‌ها ارتباطی به آنها پیدا نکند؟ یا اگر ایران موفق به شکست آمریکا می‌شد و برای نخستین بار به مرحله بعد می‌رسید تکلیف چه بود؟ لابد قرار بود پاداش‌های عجیب‌تر و بیشتری به دوستان برسد!
همزمان با داغ شدن این بحث، اخباری مبنی بر ورود سازمان بازرسی به پرونده و الزام هیأت‌رئیسه به بازگرداندن پاداش‌ها منتشر شده است. نمی‌دانیم این اخبار چقدر جدی هستند و نهایتا این اتفاق رخ خواهد داد یا نه، اما به‌طور کلی به‌نظر می‌رسد با یکی از غیرمحبوب‌ترین فدراسیون‌های تاریخ فوتبال ایران مواجه هستیم که هر گامی برمی‌دارد، مقبولیت اجتماعی‌اش به شکل مضاعفی کاهش پیدا می‌کند؛ فدراسیونی که تغییرات غیرضروری در تیم ملی ایجاد کرد، آدم‌های مهمش به‌طور مرتب با گفتار و رفتارهای غیرحرفه‌ای‌شان باعث ایجاد حاشیه می‌شوند و البته بابت یک پیروزی تیم ملی که با گل راه دور روزبه چشمی به‌دست آمده، برای خودش با اموال عمومی جشن دلاری می‌گیرد!