نقل و قول
با پیش‌فرض‌های دهه ۷۰ نمی‌شود سینما را اداره کرد
مدیر پردیس سینمایی آزادی با بیان اینکه سینمای ایران در حال حاضر یک زندگی نباتی دارد، تأکید کرد: سینما را با پیش‌فرض‌ها و برنامه‌های دهه‌های ۷۰ تا ۹۰ خورشیدی نمی‌توان جلو برد. سجاد نوروزی در پاسخ به اینکه در حال حاضر بحث روز سینما، گرانی بلیت است و وقتی تجربه نشان داده برنامه‌ریزی‌ها به نتیجه چندان کارگشا و عملیاتی نرسیده، چه باید کرد، به ایسنا‌گفت: معتقدم وقتی شما نقشه توسعه و آمایش محیط را ندارید به‌طور طبیعی نمی‌توانید برنامه‌ریزی جدی و جدید داشته باشید؛ پس آنچه انجام می‌شود صرفا دست و پا زدن برای بقاست، نه توسعه و این نقطه مرگ یک صنعت است. اینکه قیمت بلیت سینما چقدر باشد یک مسئله انحرافی است. اگر شما بگویید قیمت بلیت ۵۰هزار تومان باشد، من می‌پرسم چرا؟ اگر بگویید ۱۰۰هزار تومان باز هم می‌پرسم چرا؟ مسئله این است که چرا به این «چراها» جواب نمی‌دهیم؟ در کجای دنیا یک دستورالعمل واحد برای تمام مخاطبان سینما اعمال می‌شود؟ آیا جز این است که بلیت سینما در هفته اول اکران یک فیلم یک قیمت دارد و در هفته‌های دوم و سوم، قیمتی دیگر؟ برای معلولان، بازنشستگان، دانشجویان، فیلم‌های 3ساعتی و... هم هرکدام نرخ‌های متنوع درنظر می‌گیرند.
این تصمیم به این دلیل است که آنها به پرسش‌های خود و نقشه توسعه پاسخ داده‌اند، ولی ما می‌خواهیم با پیش‌فرض‌های دهه ۷۰ برای سال ۱۴۰۲برنامه‌ریزی کنیم؛ یعنی همانطور که معاونت سینمایی ارشاد بود و می‌نشستند دور هم تا در یک شیوه کلاسیک، پخش‌کننده و سینمادار توافق کنند که چه فیلم‌هایی اکران شوند. کدام وضعیت زندگی و شئونات فرهنگی ما مشابه دهه ۷۰ است که با همان روش در سال ۱۴۰۱کار کردیم؟
