رنگ زندگی بر دیوارهای شهر

فاطمه عباسی

اینکه نخستین بار چه‌کسی به ذهنش خطور کرد که روی دیوار نقاشی بکشد، احتمالا برمی‌گردد به عصر حجر و آدم‌های همان زمان که برای ارتباط برقرار کردن با یکدیگر روی دیوار غار، حرف‌هایشان را نقاشی می‌کردند. حالا اما نقاشی روی دیوارهای شهر، داستان متفاوتی دارد. رنگ‌ها، طرح‌ها و نقش و نگارها به شهر جان می‌دهند و خیابان‌ها را زیباتر می‌کنند. نقش‌های گل و مرغی رنگارنگ، پرندگان و طبیعت و چهره شهدا روی دیوارهای خاکستری، نشاط و شادابی و آراستگی محیط شهری را به همراه می‌آورد. دیوارهای شهر تهران در یکی دو دهه اخیر بوم نقاشی افراد زیادی بوده که توانسته‌اند با تصویر کردن نقش‌ها، اشکال، نشانه‌ها، نمادها و المان‌های خاص شهر به وسیله هنر نقاشی یا گرافیک این پایتخت دود گرفته را زیباتر کنند. عده‌ای از این افراد، شغل‌شان نقاشی کردن روی دیوارهاست، اما هستند کسانی که جدا از شغلی که دارند، دلشان می‌خواهد روی در و دیوار محل زندگی‌شان نقاشی بکشند. یکی از این افراد، بانوی خوش‌ذوقی است که از صاحب‌خانه یا مالکان آپارتمان اجازه می‌گیرد و به تنهایی یا با کمک گرفتن از کسانی که دستی در این کار دارند به دیوار بی‌روح آن ساختمان، رنگ و روح می‌دهد؛ آن هم با الهام از طرح‌هایی که به زعم خودش بوی زندگی دارند. نامش «الهام بایگان» است؛ ساکن امیرآباد. قرارش برای رنگ پاشیدن به دیوارهای بی‌جان محله بعدازظهرهای جمعه است، راس ساعت۲  او می‌گوید: «جمعه‌ها ناهار را آماده می‌کنم، همراه دختر ۵ساله‌ام لباس کار می‌پوشم و با رنگ و قلم‌مو می‌روم به محل قرار.» از قبل هم با شهرداری ناحیه هماهنگ است، مجوزها را هم «زهرا محمدنژاد»، دیگر بانوی فعال محله که برای محل زندگی و ساکنانش دل می‌سوزاند، می‌گیرد. این بانوان با مشارکت هم تمام لوازم نقاشی، بوم، قلم‌مو و هر چه را که برای نقاشی دیوارهای محله به آن نیاز است، تهیه می‌کنند. بایگان می‌گوید: «بانوان این محله در جمع‌آوری خشکاله با شهرداری همکاری می‌کنند. بعد خشکاله‌ها را می‌فروشیم و در صندوقی که برای محله راه‌اندازی کرده‌ایم پس‌انداز می‌کنیم برای چنین روزهایی. اگر بخواهیم جایی را نقاشی کنیم یا یکی از علاقه‌مندان نقاشی به‌دلیل هزینه زیاد وسایل، در ادامه راه از نقاشی منصرف شد، از طریق همین صندوق هزینه‌ها را تامین می‌کنیم.» اگر گذرتان به محله امیرآباد افتاد و دیوارهای زیبای نقاشی شده را دیدید، بدانید کار کیست و در دلتان هم که شده، تشویق‌تان را نثارش کنید.