شکوفه مهربانی در دل مصیبت

زمین‌لرزه ترکیه و سوریه که بیش از 40‌هزار کشته به جا گذاشته، یکی از بزرگ‌ترین مصایب بشری در سال‌های اخیر است. درد و رنجی که بر مردم این دو کشور وارد شده، فراتر از تصور انسان است. اما همین فاجعه هم، کشتزاری برای رویش گل محبت در این دو کشور شده است. روایت‌های بسیار متعددی از این دو کشور بیرون آمده که نشانی از پیروزی مهربانی بر مصیبت و رنج است. خبرنگاران و به‌خصوص امدادگران خارجی، تجربیات زیادی از برخوردهای محبت‌آمیز و قدرشناسانه مردم در سوریه و به‌خصوص ترکیه در شبکه‌های اجتماعی منتشر کرده‌اند که امید انسان به آینده بشریت را بیشتر می‌کند. مردم، در سراسر ترکیه، برای کمک به هموطنان خود بسیج شده‌اند و تشکر و تقدیر از خارجی‌هایی که برای امداد به این کشور آمده‌اند، گویی به وظیفه ملی و میهنی آنها تبدیل شده است. روایت‌ها در این‌باره زیاد است، مثل یک خبرنگار هندی که در توییتر، از برخوردهای محبت‌آمیز مردم در مناطق زلزله‌زده نوشته است. او عکسی از یک پیرزن را منتشر کرده که وقتی متوجه می‌شود این خبرنگار برای انعکاس اخبار زلزله به ترکیه آمده، به او محبت می‌کند و برایش دعا می‌کند. روایت یک امدادگر یونانی هم حسابی مورد توجه قرار گرفته است. دولت‌های ترکیه و یونان، ابایی از دشمنی با یکدیگر ندارند و حتی ادعاهای مرزی هم با یکدیگر دارند. جو عمومی هم در ترکیه، چندان با یونان یار نیست. اما روایت این امدادگر از حضورش در ترکیه، چیزی جز نمایش قدردانی و محبت مردم داغ‌دیده ترکیه نیست. او در حساب خود در اینستاگرام این مطالب را نوشته و یک کاربر، آن را ترجمه و در توییتر منتشر کرده. این امدادگر نوشته است: «در استانبول، وقتی می‌خواستم هتل را ترک کنم، مسئول هتل پاکتی را به من داد که پولی که برای هتل داده بودم و همینطور یک پیام محبت‌آمیز در آن بود. راننده تاکسی از من پول نگرفت. در آدنا، مغازه‌دار پول غذایی را که خریده بودم از من نگرفت و در انطاکیه، سربازان و مردم محلی، غذایشان را به ما می‌دادند.»
و اینها تازه روایت‌های مردمی و غیررسمی است. زلزله، حتی دشمنان قدیمی را هم به‌صورت رسمی به هم نزدیک کرده است. بعد از زمین‌لرزه، وزیر خارجه ارمنستان در سفری تاریخی به آنکارا رفت تا همتای ترک خود را ملاقات کند. بعد از زلزله، مرز دو کشور، بعد از 30سال بازگشایی شد تا کامیون‌های حامل کمک‌های انسان‌دوستانه ارمنستان، به مناطق زلزله اعزام شود. چنین تبادل دیپلماتیکی، قبل از زمین‌لرزه حتی قابل تصور هم نبود اما انسان‌ها در طول تاریخ یاد گرفته‌اند که در دوران مصیبت، ‌مهربانی تنها گزینه است.