چرا میگویند فتوشاپ است؟
دانیال معمار؛ سردبیر
ادعا همان ادعاست. هیچ فرقی نکرده. دولت بختیار هم عکس سال 57 همافران را انکار کرد. گفت دستکاری و مونتاژ شده است. حالا هم انکار میکنند. حرف، همان حرف 44سال قبل است. میگویند تصاویر حضور میلیونی مردم «فتوشاپ» است. این ادعا هر سال تکرار شده؛ امسال البته غلیظتر. مجبورند امسال بیشتر از گذشته این دروغ را در بوق و کرنا کنند. نمیتوانند زیر بار حقیقت بروند. چرا؟ «فتوشاپ است» دلیل دارد.
دلیل یکم؛ پیشبینی نمیکردند. انقلاب که مجازی باشد، خیال و توهم هم ایجاد میکند. طراحان آشوب میدانستند همهچیز جعلی است، اما سیاهلشکرهای این اغتشاش، نه. لایکهای روباتها را باور کردند. تعمیم جمعیت اندک کف خیابان به سراسر شهرها را پذیرفتند. حالا در 22بهمن با تصویر واقعی مردم مواجه شدند. پیشبینی که نه، حتی فکرش را هم نمیکردند که جمعیت بیشتر از سالهای قبل شود. خب، در این مخمصه، چاره چیست؟ با عکسها و تصاویر جمعیت میلیونی چه کنند؟ راهی نیست به غیر از متوسل شدن به همان ادعای قدیمی؛ فتوشاپ
است.
دلیل دوم؛ در 5 ماه گذشته چقدر فراخوان دادند؟ حساب و کتابش از دست خودشان هم خارج شده است. نتیجه فراخوانها چه شد؟ اپوزیسیون در جمعکردن چند صدنفر هم ناتوان بود. فراخوانها و اعتصابها فراتر از فضای مجازی نرفتند. شکست مطلق واژه مناسبی است برای تلاشهای ماههای گذشته براندازان. خب، حالا در این وضعیت، با شوک ناشی از حضور میلیونی ملت در راهپیمایی چه کنند؟ آن شکستهای قبلی را میشد با تحریف، دروغ و فریب رفوکاری کرد، حالا با واقعیت تصاویر اعجابانگیز جمعیت میلیونی 22بهمن چه کنند؟ تنها راهش این است؛ بگویند این تصاویر واقعی نیست و فتوشاپ است.
دلیل سوم؛ دروغپردازی، تقطیع، تحریف، سانسور و... اینها ابزارهای انقلابشان بود. بمباران خبری رسانههای ضدایرانی با همین ابزارها ممکن شد. حربه دیگرشان چه بود؟ استفاده از تصاویر فتوشاپی. روی افکار و احساسات عمومی با همین تصاویر جعلی تأثیر گذاشتند. پربازدیدترین عکسهای این شورش را با فتوشاپ ساختند؛ فقط مربوط به این چندماه هم نبود. فتوشاپ عکس نوید افکاری روی تصویر حسن یزدانی که یادتان نرفته است. دست اپوزیسیون بارها در این تصویرسازیها رو شد. خب، حالا میتوان استفاده از همین ترفند را به جبهه مقابل نسبت داد. بهترین راه فرار از واقعیت حضور چشمگیر مردم همین است؛ یک کلام بگوییم فتوشاپ
است.
دلیل چهارم؛ روی پلاکاردی در راهپیمایی 22بهمن نوشته بودند: «دلار 44میلیون هم بشه باز میایم راهپیمایی!» از این پلاکارد بهراحتی رد نشوید. این تیر خلاص بود به محاسبه اشتباه براندازان. محاسبه چه بود؟ تورم، گرانی، قیمت دلار، مشکلات ریز و درشت اقتصادی، همه و همه باید مردم را حداقل امسال در خانهها مینشاند. غلط بود؛ مردم گلایه دارند، معترض هستند، اما این پرچم برافراشته شده جمهوری اسلامی را زمین نمیگذارند. اعتراف به محاسبه غلط سخت است؛ آن هم بعد از ماهها شعار دادن و رجزخوانی کردن. چاره چیست؟ باید بگویند
«فتوشاپ است».
روزگاری نخستوزیر نظامی پهلویها گفت که صدای شعارهای مردم نوار است. مردم هم به خیابان آمدند و گفتند: «باز هم میگی نواره، نوار که پا نداره.» حالا حکایت دوران ما هم همین است و این قصه همچنان ادامه
دارد.