عصر یأس

بهروز رسایلی

4هفته پیش زمانی که پرسپولیس با 8امتیاز اختلاف نسبت به استقلال در صدر جدول رده‌بندی قرار داشت و مدعی اول کسب عنوان قهرمانی به‌شمار می‌رفت، کمتر کسی می‌توانست تصور کند تنها یک‌ماه بعد همه‌‌چیز زیر و رو شده باشد. حالا اما استقلال به پرسپولیس رسیده و سرخپوشان صدر جدول را تحویل سپاهان داده‌اند. پرسپولیس در برابر هوادار متحمل شکست ناامیدکننده‌ای شد. آنچه اما در تیم یحیی گل‌محمدی زیاد به چشم می‌خورد، همین عوامل مایوس‌کننده است.

   بدون طرح و نقشه
با استثنا کردن چند بازی ازجمله برتری خیره‌کننده 5بر یک برابر نساجی مازندران، پرسپولیس در بیشتر مسابقات این فصل برای کسب پیروزی مقابل رقبا به دردسر افتاده است. آنها اغلب بد بازی می‌کنند، اینطور به‌نظر می‌رسد که طرح و برنامه روشنی برای رسیدن به گل ندارند، در زمین سرگردان هستند و صرفا به اتکای استراتژی کهنه رد و بدل کردن پاس‌های عرضی، دنبال افزایش بی‌فایده مالکیت توپ هستند. تا زمانی که یورگن لوکادیا حضور داشت، او گره کور پرسپولیس را در چنین مسابقاتی باز می‌کرد. یکی، دو بار هم این ماموریت به شیخ دیاباته محول شد؛ مثل بازی هفته قبل در برابر نفت آبادان که شاید اگر مهاجم مالیایی نبود، باز هم قرمزها در آن امتیاز از دست می‌دادند. همیشه اما نمی‌توان با همین شرایط پیش رفت. پرسپولیس نیاز به طراوت و شادابی دارد. این تیم با وجود انواع و اقسام عناصر زهردار هجومی، هنگام حمله نیش کافی را ندارد و این عجیب است.

   2گل در 4بازی
پرسپولیس به‌طور جدی با مشکل گلزنی مواجه است. سرخ‌ها بین 5تیم بالای جدول کمترین تعداد گل زده را دارند. گذشته از اینکه کل لیگ ایران به شکل فاجعه‌باری با مشکل گلزنی مواجه است، این معضل در پرسپولیس پررنگ‌تر به‌نظر می‌رسد. 23گل در 20بازی، یعنی قرمزها در هر مسابقه به‌طور متوسط 1.15گل زده‌اند که خیلی خوب نیست. پرسپولیس این فصل بهترین پاسورهای لیگ برتر را گرد هم آورده؛ از مهدی ترابی و امید عالیشاه تا سعید صادقی و سروش رفیعی. اگرچه آنها در مقطعی فوروارد نوک قابل نداشته‌اند، اما اینها توجیهی نیست برای آنکه این تیم در راه رسیدن به دروازه معمولی‌ترین رقبا تا این حد دچار دردسر شود.

   فرافکنی؛ ترفند تکراری
جالب است که یحیی گل‌محمدی تا زمانی که با ناملایمات می‌ساخت، تیمش بهتر و موفق‌تر عمل می‌کرد، اما طی چند هفته اخیر با بازگشت او به سنت بهانه‌گیری و غر زدن، سرخپوشان هم دچار مشکل شده‌اند. اینکه شما بهانه بگیری، تقویم مسابقات یا شکل داوری را دلیل ناکامی خودت بخوانی یا چیزهایی شبیه این، صرفا تا زمان مشخصی نتیجه خواهد داد. بعد از آن حتی اگر همیشه هم درست بگویی، افکار عمومی دیگر با این موضوع کنار نمی‌آید. تعدد مصاحبه‌های فرافکنانه گل‌محمدی در این مدت باعث شده همدلی هواداران و منتقدان با او به حداقل برسد. پرسپولیسی‌ها از سرمربی تیم‌شان می‌پرسند آیا واقعا بردن تیمی مثل هوادار در ورزشگاه آزادی هم باید به هزار داستان بیرونی گره بخورد؟ و آیا این خود یحیی نیست که با طرح مکرر مسائل پیرامونی، تمرکز تیمش را به هم می‌ریزد؟

محمدی: روبه‌روی بیرانوند هیچ استرسی نداشتم
محمدجواد محمدی مهاجم هوادار دوباره در بازی با پرسپولیس نامش را بر سر زبان‌ها انداخت و یک گل مهم برای تیمش به ثمر رساند. جالب اینجاست که او فصل قبل هم با دست به پرسپولیس گل زد و حالا دومین گل دوران فوتبالش را وارد دروازه پرسپولیس کرده است. محمدی در گفت‌وگو با همشهری ورزشی درخصوص این برد مهم می‌گوید: «بازی کردن با پرسپولیس و استقلال در ورزشگاه آزادی بسیار سخت است ولی ما هم‌قسم شده بودیم تا در این بازی امتیاز بگیریم. خدا را شکر که بهترین اتفاق برای هوادار رخ داد و توانستیم 3امتیاز بگیریم تا موقعیت‌مان در جدول بهتر شود.»

  پرسپولیس را غافلگیر کردیم
محمدی صحبت‌هایش را اینگونه ادامه می‌دهد: «وقتی بازی شروع شد خیلی‌ها تصور می‌کردند تدافعی بازی کنیم ولی ما از همان شروع بازی پرسپولیس را غافلگیر کردیم و صاحب توپ و میدان بودیم. اگر کیفیت چمن خوب باشد دوست داریم روی زمین فوتبال بازی کنیم ولی متأسفانه در برخی ورزشگاه‌ها شرایط زمین خوب نیست و این موضوع فوتبال ما را خراب می‌کند. ما نیمه اول نمایش خوبی داشتیم و در نیمه دوم فشار پرسپولیس باعث شد تا کمی عقب‌نشینی کنیم ولی روی ضدحملات دنبال گل زدن بودیم که خوشبختانه به هدف‌مان رسیدیم.»

  احساس خوبی دارم
مهاجم هوادار در مورد گلی که به پرسپولیس زد می‌گوید: «احساس خوبی بابت این اتفاق دارم و خوشحالم که زحمت بچه‌ها را تکمیل کردم. گل زدن مقابل تیم‌های بزرگ همیشه لذتبخش است، من پارسال به استقلال گل زدم و امسال در بازی رفت دروازه سپاهان را باز کردم و در این بازی هم دوباره به پرسپولیس گل زدم. دوست دارم همیشه برای تیمم بازیکن مؤثری باشم و امیدوارم این روند را ادامه دهم. برای من نکته خوشحال‌کننده این بود که توانستیم فوتبال خوبی را به نمایش بگذاریم و کار تیمی از هر چیزی مهم‌تر است.»

  استرس نداشتم
از محمدی می‌پرسیم که آیا در آن لحظه مهم که با بیرانوند تک‌به‌تک شد استرس نداشت که اینگونه جواب می‌دهد: «بیرانوند گلر بزرگی است که در 2 جام‌جهانی بازی کرده و گل زدن به این بازیکن واقعا کار سختی است. در آن لحظه که با بیرانوند تک‌به‌تک شدم، تمام تمرکزم این بود که ببینم کجای دروازه خالی است، حتی اگر فیلم را ببینید چندبار دروازه و بیرانوند را نگاه کردم و در نهایت ضربه‌ام را زدم. در آن صحنه با اینکه 2بازیکن هم دنبالم می‌کردند، استرسی نداشتم و خوشحالم که تصمیم خوبی گرفتم و درنهایت توپ را به گل تبدیل کردم.»

وحید در ایام بعید
امیری هیچ نشانی از ستاره آماده سال‌های گذشته ندارد

طبیعتا افت فاحش پرسپولیس که در طول هفته‌های اخیر به از دست رفتن امتیازات پرشمار و نیز صدر جدول انجامیده، تنها یک دلیل ندارد. مجموعه‌ای از عوامل دست به‌دست هم داده‌اند تا این تیم افول کند و یکی از این موارد هم نزول برخی ستاره‌های مؤثر سرخپوشان است. حالا دیگر بعد از 20هفته، شاید زمان آن رسیده باشد که به‌طور مشخص از عملکرد ضعیف وحید امیری سخن بگوییم؛ بازیکن 34ساله‌ای که طی فصول گذشته عصای دست مربیان پرسپولیس و تیم ملی بود، اما امسال به‌نظر می‌رسد در حال پشت سر گذاشتن یکی از بدترین فصل‌های فوتبالی خود است.
وحید امیری قبل از جام‌جهانی مصدوم شد و اگرچه در آستانه آغاز این تورنمنت بهبودی‌اش را بازیافت، اما با نظر کارلوس کی‌روش در قطر به میدان نرفت. با این حال انتظار می‌رفت او در بازگشت به لیگ، تبدیل به یکی از آماده‌ترین ستارگان کشور شود، چرا که هم استراحتش را کرده بود و هم به فرم بدنی مطلوب رسیده بود. اتفاقی که رخ داد اما دقیقا برعکس بود. در 9هفته‌ای که بعد از جام‌جهانی از لیگ گذشته، امیری یکی از کم‌اثرترین و پراشتباه‌ترین بازیکنان پرسپولیس بوده است. تنها چیزی که از او دیده می‌شود، توپ‌های پرشماری است که لو می‌دهد و البته اوت‌های بلند و کم‌حاصلی که می‌اندازد و معمولا هم به جایی نمی‌رسد.
احتمالا تغییر پست‌های زیاد امیری و استفاده از او در پست دفاع چپ هم در افول این بازیکن بی‌تأثیر نیست؛ چرا که این منطقه دور از دروازه است و مجال بروز استعدادهای تهاجمی وحید را نمی‌دهد. با این حال اینکه بازیکنی مثل او بعد از پایان دو ثلث از لیگ برتر «صفر» گل و پاس گل به نام خودش ثبت کرده باشد، حقیقتا حیرت‌انگیز و غیرقابل‌قبول است. آیا امیری در فوتبال ایران به پایان خط رسیده است؟ شاید هنوز برای این جمع‌بندی زود باشد، اما نمایش‌های فعلی وحید کم‌کم ذهن‌ها را به همین سو سوق می‌دهد.