تربیت بدون دستورالعمل

برخی والدین، درست مثل نجاری که تنه درخت را بُرش می‌زند و از آن چند صندلی می‌سازد، طبق نقشه، برای تربیت فرزندانشان طرحی کامل و دقیق در ذهن دارند. در مقابل، والدینی هستند که برای شکل‌دادن شخصیت فرزندشان تلاشی نمی‌کنند. آنها به باغبانی می‌مانند که از کودک همچون گیاهان حساس باغچه مراقبت می‌کنند. فرزندان را در بستری امن و آزاد پرورش داده و اجازه می‌دهند تا هریک از آنها، موجودی مستقل و یگانه و خلاق شود. برخی پدر و مادرها، مصمم و مشتاقند که کودکان را با «دستورالعمل‌های چگونه» تربیت کنند. آلیسون‌گوپنیک اما دیدگاه دیگری پیش می‌کشد علیه چگونه و اجبار در تربیت کودک و نشان می‌دهد که وظیفه والدین نه «ساختن یک بچه خاص» که پدیدآوردن محیطی آمیخته به عشق و امنیت و ثبات و آزادی است. نشر نو چاپ دوم کتاب «باغبان و نجار» نوشته آلیسون گوپنیک را با ترجمه مریم برومندی در 350صفحه به بهای 170هزار تومان منتشر کرده است.