کشتی ایران به کدام سمت می‌رود؟
لیلی خرسند | وضعیت کشتی آزاد ایران نگران‌کننده است. تیمی که قرار است در بازی‌های آسیایی شرکت کند، مسابقات جهانی را در پیش دارد و حتی باید برای المپیک آماده شود، در بیشتر از وزن‌ها خالی از ستاره است و نمی‌شود به مدال‌های آنها اطمینان داشت. قشون‌کشی کشتی‌گیران روسی و گرجی به تیم‌های اروپایی و به خصوص حضورشان در تیم رژیم صهیونیستی، نگرانی‌ها را بیشتر هم کرده است. صهیونیست‌ها که از سال‌ها قبل با به خدمت گرفتن کشتی‌گیران روس دردسرساز شده بودند، برای مسابقات آتی تیمشان را تقویت هم کرده‌اند. در این شرایط است که خیلی‌ها کشتی را از حالا شکست خورده می‌ببینند ولی مجید خدایی که از اعضای فعلی شورای فنی معتقد است که نباید از حالا به شکست فکر کرد.
چند کشتی‌گیر روس تابعیت کشورهای دیگر را از جمله رژیم صهیونیستی را گرفته‌اند. این اتفاق احتمال رودررو شدن کشتی‌گیران با آنها را بیشتر می‌کند. فدراسیون نگران‌تر از قبل است؟
این موضوع سال‌هاست که گریبان ورزش ما را گرفته و حالا این تهدید جدی شده. اتحادیه جهانی و کمیته بین‌المللی المپیک به جد پیگیر هستند که ببیند کشتی‌گیران ایران روی تشکی می‌روند که کشتی‌گیران رژیم صهیونیستی هستند یا نه. مطمئنا اگر یک‌بار دیگر ما مقابل صهیونیست‌ها مسابقه ندهیم، کشتی ما را تعلیق می‌کنند و از حضور کشتی ایران در تورنمنت‌های بین‌المللی جلوگیری می‌کنند. رسول خادم در این مدت خیلی هشدار داده، بحث او هم این نیست که با کشتی‌گیران رژیم صهیونیستی مبارزه کنیم چون ایشان هم به آرمان‌های نظام جمهوری اسلامی اعتقاد دارد و در این مملکت زندگی می‌کند و چارچوب را فراموش نکرده. صحبت آقای خادم این است که با تیم دیپلماسی قوی شرایطی را فراهم کنیم که این رویارویی اتفاق نیافتد. در مسابقات جهانی کشتی‌گیران سیدبندی میشود و در گروه‌های مختلف قرار می‌گیرند، می‌توانیم با تیم رایزنی قوی با IOC مذاکره کنیم تا کشتی‌گیران ایران و رژیم صهیونیستی در یک گروه نباشند. یا این که اگر قرار است با کشتی‌گیران رژیم صهیونیستی مبارزه نکنیم، برویم روبه‌رویشان و بگوییم که ما با شما مبارزه نمی‌کنیم. الان وقتی که در گروه ایران، کشتی‌گیر رژیم صهیونیستی هست، کشتی‌گیر ما در کشتی قبلی‌اش باید ببازد و خودش را به آسیب‌دیدگی بزند، نامه تاییدیه پزشک بگیرد و بگوید پزشک اجازه کشتی گرفتن نداده. در این شرایط هیچ کس متوجه نمی‌شود، نه مردم ایران و نه مردم فلسطین متوجه نمی‌شوند که کشتی‌گیر ما چه کار کرده.
کشتی‌گیر ایران روی تشک بگوید با رژیم صهیونیستی کشتی نمی‌گیرد، این هم عواقب دارد.
احتمالا تعلیق می‌کنند.
پس از هر راهی برویم تعلیق می‌شویم؟
حداقل این است که نشان داده‌ایم که به خاطر چه چیزی تعلیق شده‌ایم. الان اتحادیه جهانی کشتی و IOC این قصه‌ها را بلد شده‌اند و می‌دانند ما چه کار می‌کنیم.
خود شما هم تجربه هم گروهی با کشتی‌گیر صهیونیست را دارید.
سال2002 در مسابقات قهرمانی دانشجویان جهان در کانادا، اگر کشتی‌گیر چینی را می‌بردم باید در فینال با کشتی‌گیر صهیونیستی مبارزه می‌کردم. به من گفتند به کشتی‌گیر چین بباز، 3دقیقه اول را کشتی بگیر و در3 دقیقه دوم خودت را به مصدومیت بزن. مسئولان هم تهدید کرده بود که اگر شما کشتی نگیرید، کل تیم را حذف می‌کنیم. من در یک دقیقه 7امتیاز گرفتم. مربیان گفتند 3امتیاز دیگر بگیری کشتی تمام میشود. زانویم را گرفتم و نشان دادم که زانویم مصدوم شده. کشتی‌گیری که جلوست نمی‌تواند به‌راحتی ببازد. کشتی‌گیری که عنوان‌دار جهانی است، نمی‌تواند باخت به یک کشتی‌گیر چینی را عادی جلوه بدهد. طوری خودم را به مصدومیت زدم که وقتی کشتی تمام شد، مربیان آمدند و زیر بغل من را گرفتند تا از تشک بیرونم ببرند. از تشک که بیرون آمدم، پزشک مسابقات اجازه نداد من بروم. سریع من را با آمبولانس به بیمارستان بردند. دو تا آمپول مسکن خیلی قوی در پای من زدند، پایی که چیزی‌اش نبود. چند ساعت یک کیسه یخ بزرگ روی پای من بود. بعد از هفت هشت ساعت، با رضایت کتبی مربیان و سرپرست تیم، مرخصم کردند. ولی نه مسئولان ورزشی ما خبردار شدند، نه کسی دلجویی کرد. شاید الان خیلی‌ها برای اولین‌بار است که خبردار شوند که در آن مسابقات چه اتفاقی افتاد. طلای من برنز شد.
جدا از مسایل تعلیق و رژیم صهیونیستی، نگرانی دیگری هم در کشتی وجود دارد، این که تیم ضعیف است و حتی اگر تعلیق هم نشود، در مسابقات‌های پیش‌رو نمی‌تواند نتیجه بگیرد.
این درست نیست که از الان به شکست فکر کنیم، تیم ما تیم جوان و کم تجربه‌ای است ولی اگر همین تیم هم مدیریت و هدایت خوبی شود، اردوها و تداراکات خوبی داشته باشد، می‌توانند کشتی‌های خوبی بگیرد. درست است تیم ما خالی از ستاره است و فقط یک ستاره دارد. حسن یزدانی. البته در مسابقات انتخابی تیم‌ملی به این نتیجه رسیدیم که او هنوز با روزهای اوجش فاصله دارد. با این وجود نمی‌شود بگوییم از پیش شکست خورده‌ایم.
فدراسیون ضعف کشتی را می‌بیند؟
بله. مطمئنا هم آن روزی که مسابقه انتخابی برگزار می‌شد و هم بعد از آن در شورای فنی روی نقاط ضعف کشتی و ایراداتی که کشتی‌گیران انتخاب شده و این که چطور می‌خواهند نتیجه بگیرند، صحبت شده و نگرانی‌هایی وجود دارد و واقعا هم جای نگرانی دارد. ما از نظر پشتوانه‌ها ضعیف هستیم ولی این نوید را می‌دهیم که در آینده نزدیک پشتوانه‌سازی بهتر انجام میشود. قهرمان تیم‌های نوجوانان آزاد و فرنگی در آسیا، تا حدودی به ما اطمینان خاطر می‌دهد که سال‌های آینده کشتی‌گیران خوبی داشته باشیم.
ولی قطعا در المپیک 2020 توکیو به مشکل می‌خوریم.
کشتی‌گیرانی که انتخاب شده‌اند با تلاش و کمک می‌توانند حرکت رو به جلو داشته‌اند. حذف قهرمانان مدال‌آوری که در انتخابی شرکت نکرده بودند، به همین منظور انجام شد.
دست حسن رو شده ولی به روز میشود
گفتید حسن یزدانی تک ستاره است. درباره او هم تردیدهایی وجود دارد، این که شگردش برای همه رو شده و حتی حریفان ایرانی‌اش هم می‌دانند که چطور او را شکست بدهند.
نباید حرف از شکست بزنیم. من هم این حرف را تایید می‌کنم ولی کشتی‌گیری که چندین مدال جهانی می‌گیرد، حتما همه دنیا و رقبایش روی او و روی همه نقاط ضعف و قوتش برنامه‌ریزی و کار می‌کنند. کشتی‌گیری هم که می‌خواهد در بالاترین سطح بماند، هر سال باید تغییراتی در تاکتیک‌ها و تکنیک‌هایش داشته باشد تا یک قدم از رقباش جلوتر باشد.
یزدانی این کار را کرده؟
تلاش می‌کند. کشتی‌گیر منضبطی است و با یکی دو مدال راضی نمی‌شود. در شورای فنی هم این حساسیت‌ها وجود دارد. در شورا حتی روی درصد چربی بدن کشتی‌گیران هم بحث میشود. این‌قدر با جزییات بحث میشود.
علیرضا هم ستاره است.
علیرضا کریمی یک وزن بالاتر رفته. به‌نظر می‌رسد این تغییر وزن به‌خاطر حسن یزدانی است و نبود نفر در وزن 92کیلوگرم است. در این وزن خیلی ستاره جهانی هست. در این وزن می‌تواند موفق باشد.
کار عاقلانه‌ای کرد. درست است این وزن پرستاره است اما فراموش نکنیم که علیرضا هم ستاره است. اما به هر حال تغییر وزن سخت است ما در فرصتی که تا مسابقات جهانی داریم می‌تواند خودش را آماده کند.
یکی از ایراداتی که به فدراسیون خادم گرفته میشود نبود بدنسازی است. این که خود خادم برنامه بدنسازی می‌دهد و بیشتر به بدن کشتی‌گیران آسیب می‌زند و یکی از دلایل شکست‌ها همین موضوع است.
درست است که ما مربی بدنسازی نداریم ولی برنامه بدنسازی داریم. در چند سال گذشته از لحاظ بدنسازی کشتی‌گیران ما در مسابقات جهانی کم نیاورده‌اند. حتی تاکتیک آقای خادم این بوده که کشتی‌گیران ما با آمادگی بدنی بالا ضعف‌های تکنیکی‌شان را بپوشانند. مصدومیت هم جزئی از ورزش است.
خادم خودش فنی کشتی می‌گرفت و انتظار می‌رفت کشتی‌گیرانی که زیر نظر او هستند هم، فنی باشند.
کشتی‌گیر وقتی به تیم‌ملی می‌رسد پنج‌شش ماه در سال در اختیار تیم‌ملی است و بقیه مدت با باشگاهش کار می‌کند. کشتی‌گیر فن را در نوجوانی در شهرستان و باشگاهش یاد می‌گیرد. تیم‌ملی از نظر فنی خیلی کم می‌تواند تاثیر بگذارد.
در همینه زمینه :
