چطور در نجات زمین مشارکت کنیم؟

دی‌اکسید کربن، مسئله‌ای متاخر در حیات بشر است، اما می‌تواند، در بدبینانه‌ترین سناریوها، آخرین مسئله‌بزرگ ما هم باشد. این ترکیب ساده، حیات ما را به خطر انداخته است. البته خودش تقصیری ندارد، ماکه خودمان تولیدکننده بزرگ آن هستیم مقصریم. این مسئله، چنان مهم است که سازمان ملل، 28ژانویه که امروز باشد را روز جهانی کاهش انتشار دی‌اکسید کربن نامیده است. یک یادآوری برای همه ما که بدانیم، این گاز می‌تواند آینده‌مان را تباه کند. خوشبختانه، کلید نجات در دست خودمان است، کافی است تا کمتر از این گاز به اتمسفر بفرستیم. یکی از بزرگ‌ترین منابع تولید این گاز، سوزاندن سوخت‌های فسیلی است. در مقابل صنایع و نیروگاه‌ها، ما می‌توانیم خودمان را بی‌گناه نشان بدهیم اما طبیعتا اینطور نیست و همه مقصریم. ما با بعضی کارها، می‌توانیم به سهم خودمان، از انتشار این گاز جلوگیری کنیم. ازجمله اینکه: آب بسته‌بندی نخریم، کمتر برق مصرف کنیم، باد تایرهای ماشین را تنظیم کنیم، غذاهای صادراتی نخوریم و کمتر گوشت مصرف کنیم، از آب سرد برای شستن لباس استفاده کنیم، دمای خانه را در تابستان و زمستان تنظیم کنیم، با سرعت زیاد رانندگی نکنیم، در چرخه بازیافت زباله‌ها مؤثر باشیم و به جای استفاده از خودروی شخصی برای رفتن به مقاصد نزدیک و کار، از وسائل حمل ونقل عمومی و دوچرخه و یا پای خودمان استفاده کنیم. نباید فراموش کنیم که ما فقط یک زمین برای زندگی داریم.