گزارش
از رتبه ممتاز پزشکی تا قرارگاه جهادی
«رضا شجاعیان» و دوستانش در قرارگاه رویش‌های انقلاب با ۳۰۰نیروی درمانی داوطلب ماهی ۲بار در نقاط محروم اردو برپا می‌کنند
زهرا بلندی-روزنامه‌نگار
بزرگ شدن در دل یک روستا و دیدن محرومیت‌های بهداشتی و درمانی روستاییان، انگیزه‌ای شد تا از همان کودکی با خودش قول و قرار بگذارد که مهم‌ترین برنامه زندگی‌اش در بزرگسالی کمک به ساکنان نقاط محروم باشد. اصالتش به روستای رشکوئیه استان یزد برمی‌گردد. از آن بچه‌درس‌خوان‌های روستا بود و بعد از قبولی در آزمون استعدادهای درخشان دوره متوسطه اول، برای ادامه تحصیل به شهر یزد رفت.
«رضا شجاعیان» تمام تلاشش را به‌کار گرفته بود تا خوب درس بخواند. می‌خواست برای خودش کسی شود تا بتواند در آینده گرهی از مشکلات روستاییان باز کند: «دیدن روستاییان پابه‌سن‌گذاشته، به‌خصوص پدربزرگ‌هایم که در کشاورزی و دامداری هم خیلی زحمت می‌کشیدند، همیشه دغدغه‌ام بود. عاشق منش و رفتار اصیل و نابشان بودم، اما همیشه ناراحت از اینکه چرا این بندگان خدا که بدون منت بر سر زمین‌های کشاورزی زحمت می‌کشند باید برای مراجعه به پزشک اینقدر مشکل داشته باشند. خوب یادم هست برای درمان سرپایی یک بیماری معمولی باید یکی-دو هفته صبر می‌کردند تا یکی از پسران بیاید و آنها را به درمانگاه‌های یزد که مسافتشان تا روستای ما زیاد بود ببرند.»
آغاز خیرخواهی با ورود به گروه جهادی
وقتی برای ادامه تحصیل به یزد آمده بود با گروهی از بچه‌های مدرسه که به‌صورت جهادی به مناطق محروم یزد می‌رفتند و فعالیت عمرانی انجام می‌دادند، آشنا شد: «من هم با هدف بزرگی که در سر داشتم این آشنایی را به فال نیک گرفتم و با گروهشان همراه شدم. در این گروه از رنگ‌آمیزی دیوارهای مدارس گرفته تا مرمت سرویس بهداشتی و حمام و... را انجام می‌دادیم.»
اما این فقط یک مقدمه بود برای کار بزرگ دیگری که در سر می‌پروراند. رشته تحصیلی‌اش علوم تجربی بود و سال۱۳۹۶ با کسب رتبه ۴۳کشوری و ۲۰ در منطقه۲ به‌عنوان دانشجوی رشته پزشکی در دانشگاه علوم پزشکی تهران پذیرفته شد: «تمام برنامه‌ام بود که بتوانم به توصیه پدربزرگم عمل کنم، یعنی به جایی برسم که بتوانم به مردمم خدمت کنم.»
احیای قرارگاه رویش‌های انقلاب
شجاعیان آشنایی با قرارگاه رویش‌های انقلاب را که مدتی فعالیتش متوقف شده بود، نقطه آغاز فعالیت‌های جهادی در حوزه درمان می‌داند: «ترم هشتم پزشکی بودم که با کمک ۳نفر دیگر از دوستانم، آقایان رضازاده، محمدی و حیدری، تصمیم گرفتیم قرارگاه رویش‌های انقلاب را سرپا کنیم. ۲نفر دانشجوی پزشکی بودیم و ۲نفر کارشناس اتاق عمل. ابتدای مسیر تصمیم گرفتیم در مناطق محروم استان تهران فعالیت کنیم. اول رفتیم سراغ مسئولان دانشگاه. طرح‌مان تأیید شد و کار را با پیشنهاد دانشگاه و مرکز بهداشت جنوب در منطقه۱۹ شروع کردیم. چون قرارگاه مدتی غیرفعال بود از نظر لجستیکی فقیر بود و تجهیزاتی نداشت. قرار شد غربالگری را شروع کنیم و سپس با همکاری دانشگاه برای ارجاع و معرفی بیماران به متخصصان اقدام‌کنیم.»
تلاش برای انجام عمل حلزون گوش
اردوی اول با کلی ایراد و نقص در محله دولتخواه کلید خورد. 400-300نفر غربالگری شدند و در ابتدای راه، برای ارجاع آن همه بیمار به پزشک متخصص، دستشان خالی بود. اما ماجرای نخستین اردو: «در غربالگری‌ها متوجه شدیم که حلزون گوش ۲نفر مشکل دارد و نیازمند عمل هستند. ما تازه‌وارد بودیم و شناخت زیادی از استادان نداشتیم، با پیگیری‌های زیاد توانستیم این ۲ را به دانشگاه معرفی کنیم تا در بیمارستان امیراعلم، عمل حلزون گوش انجام دهند.»
پس از آن دیگر برگزاری اردوهای جهادی در دولتخواه به یک عادت تبدیل شد. با حضور این تیم، اهالی در حوزه‌های مختلف از پزشکی عمومی، دندانپزشکی، فیزیوتراپی، گفتاردرمانی، شنوایی‌سنجی، بینایی‌سنجی و... غربالگری می‌شدند. شجاعیان می‌گوید: «به مرور ارتباطاتمان را گسترده‌تر کردیم و توانستیم افراد بیشتری را برای ارائه خدمات بعد از غربالگری و ارجاع بعدی با خودمان همسو کنیم. برخی تجهیزات مثل یونیت دندانپزشکی و وسایل تزریقات و... را خریدیم و ارائه خدمات دندانپزشکی از عصب‌کشی، ترمیم و کشیدن دندان به خدمات‌مان اضافه شد. حتی در روزهای کرونا فعالیت‌های ما به نوعی دیگر ادامه پیدا کرد. در زمینه تولید ماسک، تهیه بسته‌های معیشتی و اعزام نیرو به بیمارستان‌ها فعال بودیم و حتی روزی ۵۰۰نیرو به بیمارستان‌های مختلف اعزام‌می‌کردیم.»
مکث
چند قدم تا برآورده شدن آرزوی کودکی
با کسب مدرک پزشکی عمومی به فعالیت‌های گروه قوت بخشید. اردوهایشان از یک محله به نقاط محروم داخل و خارج شهر تهران گسترش پیدا کرد. آن پسر روستایی الان در حال گذراندن دوره تخصص و دانشجوی سال اول چشم‌پزشکی است. و به همین دلیل تمام سعی خود را به‌کار گرفته تا در این اردوها به روستاییان خدمات چشم‌پزشکی با مشارکت بیمارستان فارابی ارائه شود: «این روزها بیش از ۳۰۰نیروی درمانی داوطلب داریم و با مشارکت آنها حداقل در‌ماه ۲بار اردو در نقاط محروم شهر و کشور برنامه برگزار می‌کنیم و اخیراً اردوهایی در روستای مرتضی‌گرد و روستاهای همدان، گلستان و خوزستان داشتیم و در بهمن‌ماه هم قرار است ۲ اردو در بندرعباس و چابهار داشته باشیم.»
