لیکو

کتاب «لیکو» که تک بیتی‌های بلوچی است با گردآوری و بازسُرایی منصور مومنی منتشر شده است. لیکو شعری شفاهی است. تک‌بیتی ‌است هجایی و مقفّا. لیکو نیز مانند زبان بلوچی از روزگاران دور و ناشناخته ادبیات و موسیقی ایران خودش را به امروز رسانده است. لیکوها بیشتر 10 هجایی‌اند ولی لیکوزنانِ بلوچ، آرشه که بر سیم سُروز می‌کشند ابایی ندارند از افزودن چند هجای خرده تحریری به شعر، برای پاسخگویی به نوای ساز؛ از همین «ای دوست» گفتن‌ها و «امان امان» برآوردن‌های آوازندگانِ پارسی‌خوان که رایج است و بسیار شنید‌ه‌ایم. هیچ آداب و ترتیبی در انتخاب واژگان نمی‌جوید و هر کلمه حاضر در گپ‌وگفتِ مردم را لایقِ هم‌زبانی می‌داند. کلماتِ لیکو چنان در فرم و بیان این شعر هم‌دست می‌شوند که رتبه‌بندی ادبی یا تفکیک آنها به‌خودی و بیگانه ناممکن می‌شود. بنابراین واژگانی چون اَنداس(=آدامس)، مُزوانک(=مسواک)، پیلُک(=کیسه) و از این دست را در لیکو بسیار می‌توان دید. نشر نو به تازگی این کتاب 276صفحه‌ای را در قطع پالتویی، به‌بهای 160هزار‌تومان منتشر کرده است.