دانش
بازگشت بینایی موش‌ها در آزمایشگاه
نتیجه مطالعه‌ای که دانشمندان دانشگاه بوستون برای یافتن اکسیر جوانی روی موش‌ها انجام داده بودند، شگفت‌انگیز است. موش‌های پیر و نابینایی که تحت این آزمایش قرار گرفته بودند، حالا هم مغز و عضلات جوان‌تری دارند و هم بینایی خود را باز یافته‌اند. به گزارش سی‌ان‌بی‌سی، محققان در این مطالعه که در مجله علمی Cell نیز منتشر شده است، سیستمی با عنوان ICE به معنی تغییرات القایی در اپی ژنوم در ترمیم DNA ایجاد کردند که در واقع پیری را افزایش می‌دهد و همچنین کشف کردند که این فرایند می‌تواند با استفاده از جوانسازی با واسطه OSK معکوس شود.
با استفاده از سیستم ICE موش‌های جوان به سرعت پیر شدند که البته این کار عواقب ناگواری برای بافت‌های بدن آنها به دنبال داشت. این مطالعه همچنین به تئوری اطلاعات مربوط به پیری اشاره و بیان می‌کند از دست دادن اطلاعات اپی ژنتیک، یک علت برگشت‌پذیر پیری است. به‌گفته مؤسسه ملی تحقیقات ژنوم انسانی، اپی ژنوم ترکیبات شیمیایی دارد که می‌تواند ژنوم را تغییر داده و به آن بگوید چه کاری را کجا و کی انجام دهد.
از دیگر نکات برجسته این مطالعه این است که از دست دادن اطلاعات اپی ژنتیک نشانه‌های پیری را تسریع می‌کند و اینکه این تغییرات با برنامه‌ریزی مجدد اپی ژنتیک قابل برگشت هستند. بنابراین روند افزایش سن در موش‌های مسن را می‌توان با دستکاری اپی ژنوم به جلو و عقب برد. محققان البته معتقدند برای انجام یک آزمایش بالینی ضد‌پیری روی انسان، چندین دهه دیگر زمان لازم است.
سودای جوان شدن، یک دهه پیش و پس از آنکه شینیا یاماناکا، زیست‌شناس ژاپنی دانشگاه کیوتو، سهمی از جایزه نوبل را برای کشف ترکیبی از پروتئین‌هایی که سلول‌های بالغ را مجددا به سلول‌های بنیادی همه کاره برنامه‌ریزی کنند، به دست آورد، به سر دانشمندان زد. یک تیم دیگر نیز استدلال کرده بود که این پروتئین‌ها می‌توانند ساعت را برای کل ارگانیسم‌ها حتی انسان‌ها به عقب برگردانند. یک گروه دیگر در یک شرکت بیوتکنولوژی نیز از ژن درمانی برای رساندن برخی از عوامل به‌اصطلاح یاماناکا به موش‌های پیر استفاده کردند و به‌طور متوسط طول عمر آنها را افزایش دادند. در هر دو مورد به‌نظر می‌رسد که عوامل یاماناکا بخشی از اپی ژنوم حیوانات و تغییرات شیمیایی روی DNA آنها پروتئین‌هایی را که به تنظیم فعالیت ژن‌ها کمک می‌کنند به حالت جوان‌تری بازگرداندند. اما دانشمندانی که در این کار دخیل نیستند می‌گویند که پیشنهادهای تغییر سن زودرس است. مت کابرلین، دانشمند علوم زمین در دانشگاه سیاتل می‌گوید: این مطالعات از عوامل برنامه‌ریزی مجدد برای معکوس کردن تغییرات اپی ژنتیک که در طول پیری رخ می‌دهند استفاده می‌کنند، اما این با جوان کردن دوباره یک حیوان مسن فاصله زیادی دارد.
در گذشته، باور عمومی در میان دانشمندان این بود که پیری یک فرآیند ژنتیکی تدریجی و طبیعی است که در نهایت به از بین رفتن سلول‌ها، بیماری و مرگ منتهی می‌شود، اما آنها اکنون با نتایج آزمایش موش‌ها به این قطعیت رسیده‌اند که پیری فرآیندی برگشت‌پذیر است که در هر زمان می‌توان با تغییر در DNA و ارائه دستورات جدید به ژن‌ها، آن را به عقب برگرداند.
با تجربه‌های صورت گرفته حالا دانشمندان توانسته‌اند سلول موش‌ها را چندین‌بار تغییر دهند و فرایند پیری را معکوس کنند. درنتیجه، حالا می‌خواهند به‌سراغ آزمایش روی نخستی‌‌سانان مثل میمون‌ها بروند. بااین‌حال، به آزمایش‌های بیشتری نیاز است تا تحقیقات روی انسان‌ها شروع شود.
