جام اینجا نیست!

امیرمحمد یعقوب‌پور- روزنامه‌نگار

نیم‌فصل اول لیگ برتر به بهترین شکل ممکن برای پرسپولیس به پایان رسید. تیمی که در 2بازی اول بعد از تعطیلات برنده نشده بود، با 2حریف سرسخت مسابقه داد و هر 2مسابقه را نیز با برد پشت سر گذاشت. پرسپولیس در جدال با گل‌گهر و نساجی، 7گل زد و 6امتیاز به دست آورد تا با 5اختلاف امتیاز در صدر جدول رده‌بندی لیگ برتر قرار بگیرد و قهرمانی نیم‌فصل را از آن خودش کند. این همان تیمی است که فصل را با انتقادهای زیادی شروع کرده بود. همان تیمی که در 2جدال اول لیگ روبه‌روی ذوب‌آهن و فولاد، حتی یک گل هم نزد و به‌خاطر شکست دادن ذوب‌آهن 10نفره، با عبارت‌های نه چندان محبت‌آمیزی توصیف شد. پرسپولیس یحیی فصل دشواری را پشت سر گذاشته و به مرور زمان توانسته خودش را اثبات کند. این همان تیمی است که در مقطعی از این فصل صدرنشینی را به تیم‌های دیگر داده بود اما به لطف لغزش رقبا و نتایج خوب خودش دوباره صدر را پس گرفت. حالا پرسپولیس تنها تیم لیگ با میانگین بیشتر از 2امتیاز به ازای هر بازی است. همانطور که در شروع فصل نیز پیش‌بینی می‌شد، این تیم به لحاظ دفاعی توانسته عملکرد فوق‌العاده‌ای داشته باشد. بدون شک اینکه بهترین نمایش این تیم در هفته آخر نیم فصل رقم خورده و فرم آنها هفته به هفته بهتر شده، تحسین‌برانگیز به‌نظر می‌رسد اما آیا واقعا زدن 5گل به نساجی و یا تمام کردن نیم فصل در بالاترین رده جدول به‌معنای نزدیک شدن به جام قهرمانی خواهد بود؟ آیا این صدرنشینی کافی است تا پرسپولیس را از حالا قهرمان لیگ برتر بدانیم؟ به‌نظر می‌رسد بخش بسیار مهم و دشواری از این فصل برای تیم گل محمدی هنوز دست‌نخورده مانده است.
 نباید کیفیت این 2بازی را به کیفیت کل فصل پرسپولیس تعمیم داد. این تیم در بسیاری از نبردها موقعیت‌های زیادی به‌وجود نیاورده و فوتبال جذابی هم بازی نکرده است. مشکلات پرسپولیس نیز هنوز به قوت خودشان باقی هستند. اینکه آنها ستاره‌ای مثل لوکادیا را از دست داده‌اند و مهاجم ذخیره تیم‌شان یعنی دیاباته نیز مدام مصدوم می‌‎شود، نشانه خوبی نیست. اینکه عیسی آل‌کثیر بعد از مدت‌ها مصدومیت به چه میزانی از زمان نیاز دارد تا دوباره به آمادگی برسد هم سؤال بزرگی خواهد بود. بدون شک این تیم در مرکز خط حمله کمبود بزرگی دارد که باید به‌دنبال جبران آن باشد. در این 2بازی محمد عمری ستاره کلیدی تیم بوده و با نمایش درخشانش، طراوت زیادی به پرسپولیس بخشیده است اما آیا این درخشش در هر شرایطی ادامه‌دار خواهد بود؟ به‌نظر می‌رسد از هفته شانزدهم به بعد مدافعان به‌مراتب بیشتر از گذشته روی این وینگر جوان حساس خواهند شد. اصلا تضمینی هم وجود ندارد که درخشش او تا پایان فصل ادامه‌دار باشد. چرا که بسیاری از ستاره‌های جوان در مقطعی در استقلال و پرسپولیس درخشیده‌اند اما تداومی به این نمایش‌های خوب نداده‌اند. فاصله 5امتیازی در جدول با تیم‌های تعقیب‌کننده نیز، امنیت کاملی برای پرسپولیس ایجاد نمی‌کند. جبران کردن این فاصله در 15هفته طولانی، اصلا دور از ذهن نیست. به‌خصوص با توجه به اینکه قرمزها باید با رقبایی مثل سپاهان و استقلال رودررو بازی کنند. این فاصله حتی کمی فریبنده است. چرا که گل‌گهر یک بازی معوقه دارد و اگر این بازی را با پیروزی روبه‌روی آلومینیوم اراک پشت سر بگذارد، به فاصله 2امتیازی تیم یحیی خواهد رسید. در نتیجه فاصله با تیم‌های تعقیب‌کننده فعلا قرمزها را از سایر رقبا جدا نکرده است. تراکتور خمز را هم نباید دست‌کم گرفت. تیمی که بعد از زدن 2گل به استقلال، فصل را با توپ پر ادامه خواهد داد.
 هیچ دلیلی برای ناامیدی از شرایط پرسپولیس وجود ندارد؛ تیمی که در صدر جدول است و این اواخر هم توانسته نتایج خوبی به‌دست بیاورد. با این حال هنوز دلیلی برای امیدواری افراطی نسبت به این تیم هم نباید وجود داشته باشد. جام را نه امروز که در پایان فصل می‌دهند و تیم یحیی باید برای قهرمان شدن در ادامه مسیر به اندازه همین 2بازی گذشته‌اش بی‌نقص باشد. شواهد نشان می‌دهند که همه مدعیان در نیم فصل به‌دنبال تقویت جدی ترکیب هستند؛ موضوعی که بدون شک این رقابت را برای پرسپولیس دشوارتر از نیم فصل اول خواهد کرد.