جشن پنجشنبه
پرسپولیس با 5 گل در روز پنجشنبه قهرمان نیمفصل شد اما اتفاق مهمتر این بود که استقلال شکست خورد و 5امتیاز عقب افتاد
بهروز رسایلی
اگرچه با توجه به چینش تیمها در جدول ردهبندی انتظار میرفت پرسپولیس از شانس بالاتری برای کسب عنوان قهرمانی نیمفصل برخوردار باشد، اما کمتر کسی توقع داشت سرخها با 5گل نساجی را شکست دهند. با این حال، شاگردان یحیی گلمحمدی از همان دقایق آغازین بازی پنجشنبه مسلط نشان دادند و توانستند با یک گل گولسیانی از روی نقطه پنالتی و 2دبل از محمد عمری و دانیال اسماعیلیفرد، این مسابقه را با پیروزی پشت سر بگذارند.
مهمترین نکته در مورد پرسپولیس این است که این تیم بهخوبی توانست از بحران جدایی بهترین بازیکن خود عبور کند. دستکم در شرایط فعلی اینطور بهنظر میرسد که خروج مهرهای ارزشمند مثل یورگن لوکادیا از پرسپولیس، بهخوبی از سوی کادرفنی مدیریت شد. گلمحمدی بهدرستی تصمیم گرفت به جای شیونکردن بابت جدایی مهاجم هلندی و یادآوری اینکه او چقدر مهره مفید و مؤثری بوده، با این واقعیت کنار بیاید که دیگر کاری نمیشود کرد و باید روی داشتههای تیم متمرکز شد. فرجام چنین رویکردی هم یک نمایش عالی در برابر گلگهر و یک فوتبال متعالی مقابل نساجی بود. حالا پرسپولیس قهرمان شایسته نیمفصل است؛ تیمی که بهنظر میرسد به فرم ایدهآل پیش از جامجهانی برگشته.
دیدار با نساجی علاوه بر اینکه شرایط تیمی پرسپولیس را بهبود بخشید و از نظر فنی و روحی به مجموعه سرخپوشان کمک کرد، شماری از بازیکنان تیم را هم بهصورت انفرادی از بحران در آورد. بهطور مشخص باید به اسماعیلیفرد اشاره کرد که بهنظر میرسید بعد از پوچشدن رؤیای حضورش در جامجهانی و عدمدعوت به تیم ملی، دچار افت فنی شده بود. دانیال اما در این بازی 2گل زد و یک توپ را از روی خط دروازه بیرون کشید تا چهره شاخص مسابقه باشد. همچنین صادقی که بار دیگر انتقادات از او بالا گرفته بود، یک پاس گل خوب به عمری داد.
خیلی وقت بود که یک شروع مجدد منجر به گل از علیرضا بیرانوند دیده نشده بود. دروازهبان پرسپولیس روی گل سوم این تیم با چنین شروعی، توپ را به صادقی رساند و عمری کار را تمام کرد. این فراز درخشان نمایش بیرو در عصر پنجشنبه سرد تهران بود.
اجازه بدهید از اعتمادبهنفس کاذب علیرضا حقیقی هم یادی کنیم؛ دروازهبانی که گاهی بهخاطر این آفت، دچار اشتباهات عجیب و غریب میشود. حقیقی البته بهطور کلی دوران بدی در نساجی نداشته و شاید بهترین نمایشهای عمر باشگاهیاش را در همین تیم تجربه کرده باشد، اما امان از وقتی که او تصمیم میگیرد با دماغ سر بالا فوتبال بازی کند. حقیقی روی پنالتی گولسیانی عملکرد خوبی داشت و حتی توپ را هم لمس کرد، اما گل دوم روی اشتباه مستقیم او اتفاق افتاد و روی گل چهارم هم آثار سهلانگاری این دروازهبان به وضوح قابل مشاهده بود. یک نفر به حقیقی بگوید هیچکس نباید فقط برای خودش فوتبال بازی کند. همهچیز در خدمت تیم تعریف میشود.
سرانجام اینکه «فوتبال» بازی فرصتهاست. اگر از بختت درست استفاده نکنی، خیلی زود رویاهایت را از دست خواهی داد. امروز محمد عمری در شرایط 2سال پیش مهدی عبدی قرار گرفته است. پیش از این از عبدی بهعنوان جوان اول پرسپولیس یاد میشد، اما او کار را جدی نگرفت و حالا سرنوشتش به جایی کشیده که در پرسپولیس بدون مهاجم هم حتی بهعنوان بازیکن ذخیره فرصت بازی به او نمیرسد. عمری هم باید به عبدی نگاه کند و عبرت بگیرد. او برای ادامه این مسیر، باید مصمم و باانگیزه بماند.
بیمه عمر
از همان اواخر فصل گذشته که هرازگاهی نوبت بازی به محمد عمری میرسید، روشن بود که این بازیکن استعداد قابلتوجهی دارد و میتوان روی او حساب کرد. با این حال، دوران افزودهشدن عمری به ترکیب اصلی پرسپولیس و تبدیل شدن او به مهرهای قابلاتکا برای سرخپوشان، کمی بیش از حد طولانی شد. آنچه این روند را تسریع کرد، خروج غیرمنتظره یورگن لوکادیا از پرسپولیس بود؛ اتفاقی که همزمان با مصدومیت شیخ دیاباته، دست کادرفنی را در خط حمله خالی گذاشت. به این ترتیب عمری به ارنج راه یافت و بهخوبی پاسخ اعتماد یحیی گلمحمدی را داد. او در نیمه دوم بازی با گلگهر گره کار را باز کرد و با یک شوت خوب که بیشتر ناشی از اعتمادبهنفس این بازیکن بود، دروازه را باز کرد. درخشش عمری در دیدار با نساجی هم ادامه یافت؛ جایی که او 2گل بسیار خوب زد. در شرایطی که بازی با تساوی یک-یک در جریان بود، محمد عمری روی تیزهوشی از پاس بد علیرضا حقیقی نهایت استفاده را برد و با یک ضربه تماشایی به سقف دروازه، گل دوم تیمش را به ثمر رساند. او برای اینکه نمایش بینقصش در نیمه اول را تکمیل کرده باشد، چند دقیقه بعد هم پس از دریافت پاس خوب سعید صادقی و دریبل زدن علیرضا حقیقی، دروازه را باز کرد.
حالا پرسپولیس در حالی در 2هفته پایانی نیمفصل 2پیروزی ارزشمند به دست آورده و فاتح دور رفت مسابقات شده که رد پای پررنگ عمری در هر 2برد قابل مشاهده بوده است. این بازیکن 22ساله که با برافراشتن 2دستش به سمت آسمان اولین و دلچسبترین گلهایش برای پرسپولیس را جشن میگیرد، یکی از آخرین محصولات آکادمی پرسپولیس است. مدتها بود که تیمهای پایه قرمزها خروجی قابل توجه و چشمگیری نداشت، اما حالا عمری بهخوبی در حال خودنمایی است. با توجه به شرایط سنی این بازیکن و حجب و حیا و پشتکاری که در او دیده میشود، شاید بتوان انتظار داشت که عمر درخشش عمری طولانی باشد و پرسپولیس برای مدتها از درخشش یکی از فرزندان خانواده خودش لذت ببرد.