کشیک، کتاب، کیفوری

فاطمه عباسی

در میان خبرها، چیزی که این روزها لبخند به لبمان می‌آورد، خوشحالی بچه‌های روستای کشیک در استان سیستان و بلوچستان است که دست به‌دست هم داده‌اند و در ساخت تنها کتابخانه روستا که به همت خیرین بنا شده، کمک می‌کنند. کتابخانه «چمروک» برای بچه‌هایی که در محرومیت به‌ سر می‌برند و از نعمت آگاهی و آموزش درست دور بوده‌اند، توسط خود مردم به‌صورت داوطلبانه در حال ساخت است. اسم کتابخانه را آقای خدابخش بلوچ، مدیر آن انتخاب کرده که به بلوچی یعنی نورچشمی، درست مثل همین بچه‌ها که حق دارند از امکانات منصفانه برخوردار شوند.
به تصاویر نگاه کنید؛ چمروک حالا در حال تجهیز است و به مرحله آب و جارو رسیده و خود بچه‌های روستا، با ذوق کودکانه در حال تمیزکاری کتابخانه‌شان هستند. می‌ماند کتاب‌ها که تسهیلگران و نیروهای مردمی از شهرهای مختلف کتاب‌ها را جمع‌آوری می‌کنند و به کتابخانه‌هایی که در مناطق محروم برپا می‌شوند، می‌فرستند. مثلا در تهران کتابفروشی لارستان در مرکز شهر، محلی است برای جمع‌آوری کتاب‌های اهدایی که مردم کتاب‌های درسی و غیردرسی دست دوم یا نوی خود را به این کتابفروشی می‌برند تا به‌دست بچه‌های بلوچ برسد. یا افرادی چه در تهران و چه در شهرهای دیگر برای رساندن کتاب‌ها به‌دست بچه‌ها، داوطلب می‌شوند و شخصا کتاب‌ها را به سیستان و بلوچستان می‌برند.
پیش از این هم در چندین روستا مانند روستای کهنانی‌کش سیستان و بلوچستان، کتابخانه‌هایی به همین شیوه احداث شده و کتابخانه دیگری هم در روستای روژنای متسنگ برای بچه‌های روستا در حال ساخت است. اگر سال‌های قبل جنوب سیستان و بلوچستان را با محرومیت می‌شناختند، امروز آن را به داشتن کتابخانه‌های روستایی می‌شناسند. ساخت کتابخانه در روستاهای محروم سیستان و بلوچستان، کاری ادامه دار است تا بچه‌ها در دنیای رنگی کتاب‌ها، در نور و روشنی شاد باشند و از تلخی روزگار بی‌خبر.
کمبود (و شاید هم نبود) کتاب و کتابخانه در بسیاری از روستاهای جنوب شرق ایران و به‌ویژه استان پهناور و مرزی سیستان و بلوچستان، محرومیت فرهنگی این خطه را برای بیش از پیش گوشزد می‌کند؛ موضوعی که چندسالی است باعث شده گروه‌های مردمی و افراد خَیر و دغدغه‌مند در این حوزه، نگاهشان را به این خطه از کشورمان معطوف کنند.