ایران در جام‌جهانی 2022 قطر یکی از بدترین تورنمنت‌های تاریخش را از نظر دفاعی پشت سر گذاشت. به‌طور مشخص، شکست کابوس‌وار و 6گله برابر انگلستان به بدترین باخت تاریخ فوتبال ایران در ادوار جام‌جهانی تبدیل شد که خود این فکت به خوبی همه داستان را نشان می‌دهد. در دیدار با آمریکا هم تیم ملی با یک گل شکست خورد و البته خوش‌اقبال بود که مخصوصا در نیمه نخست گل‌های بیشتری دریافت نکرد. به این ترتیب تیم ملی با 7گل خورده قطر را ترک کرد و این در حالی است که تیم ملی در 2جام‌جهانی 2014و2018 روی هم رفته فقط 6گل خورده بود.
طبیعتا چنین نتیجه ناگواری نمی‌تواند محصول ضعف در یک پست یا افت کیفی یکی، دو بازیکن باشد. همه بد بودند که چنین نتایجی رقم خورد، اما اگر قرار به تأکید ویژه روی یک منطقه باشد باید به عملکرد دروازه‌بان‌ها نگاه کنیم. دربی اخیر تهران، محل رویارویی علیرضا بیرانوند و حسین حسینی بود؛ 2 سنگربانی که در جام‌جهانی فرصت حضور در میدان را پیدا کردند. نمایش اسفبار و بسیار متزلزل این دو گلر در دربی پایتخت، شاید نشان داد تیم ملی چرا در قطر آنطور گلباران شد. حقیقت این است که چه حسینی و چه بیرانوند هم‌اکنون در بهترین فرم فنی‌شان نیستند و این مسئله در دیدار پرسپولیس و استقلال بسیار مشهود بود. مخاطبان فوتبال غروب سه‌شنبه شاهد کلکسیونی از اشتباهات متنوع این دو دروازه‌بان بودند؛ از خروج‌های اشتباه تا دفع‌های ناقص و عدم‌هوشیاری کافی که منجر به ثبت 4گل شد.
بیرانوند و حسینی در جام‌جهانی هم در چنین سطحی ظاهر شدند و شاید به سختی بتوان یکی، دو مهار خوب از آنها به یاد آورد. بیرو برابر انگلستان مصدوم شد، حسینی به جای او به میدان آمد و 6گل خورد. دروازه‌بان استقلال در بازی با ولز یک مهار خوب در دقایق ابتدایی داشت، اما دیگر دروازه‌اش تهدید نشد. برابر آمریکا هم بیرانوند به قفس توری برگشت و عملکرد غیرقابل قبولی داشت. شاید اگر گلرهای تیم ملی آماده بودند، این تورنمنت با چنین نتایجی برای فوتبال ایران به پایان نمی‌رسید.
چرا 7گل خوردیم؟
کلکسیون اشتباهات بیرانوند و حسینی، راز جام‌جهانی ضعیف ایران را برملا کرد
در همینه زمینه :
