انضباط 20، جذابیت صفر

همان‌طور که از قبل هم انتظار می‌رفت، محسن مسلمان در پرسپولیس به آخر خط رسیده و اگر اتفاق خاصی رخ ندهد برای لیگ هجدهم جایی در این تیم نخواهد داشت. این در حالی است که طی یک سال گذشته رامین رضاییان و مهدی طارمی هم از پرسپولیس حذف شده‌اند. به این ترتیب تمام عناصر سازنده پیروزی 4گله پرسپولیس برابر استقلال و نتیجه‌ای که به نماد جدید سرخپوشان تبدیل شد از این تیم رفته‌اند؛ آنچه قطعا از نظر فنی نوعی خسران برای باشگاه محسوب می‌شود، اما به هر حال با تصمیم سرمربی اتخاذ شده و حتما دلایل انضباطی و اخلاقی مهم خودش را دارد. اگر قرار باشد از نظر حرفه‌ای به این ماجرا نگاه کنیم، حذف تمامی این بازیکنان از آنجا که به خواست کادرفنی اتفاق افتاده (البته طارمی خودش هم می‌خواست برود) کاملا قابل پذیرش است؛ مخصوصا وقتی پای سرمربی بسیار موفق پرسپولیس در میان باشد. با این وجود، کنار رفتن بازیکنانی مثل رضاییان و مسلمان باعث کاهش جذایت و وجوه عامه‌پسند در پرسپولیس می‌شود.
در 3سال گذشته رد پای این ستاره‌ها در بسیاری از حاشیه‌های جذاب پرسپولیس دیده شد؛ از شادی گل‌های خاص و متفاوت تا تشویق‌های ایسلندی و پنالتی دوضرب و خیلی چیزهای دیگر. حالا اما پرسپولیس با فقدان بازیکنانی مواجه است که گذشته از کار تیمی، به معنای واقعی کلمه «ستاره» باشند و کشش و حواشی مثبت سوپراستارها را داشته باشند؛ کسانی که بچه‌ها دل‌شان بخواهد پیراهنی با شماره و اسم آنها به تن کنند. تا زمانی که طارمی بود و گل می‌زد، پیراهن‌هایی به نام او و رامین رضاییان بیشتر از بقیه روی سکوها دیده می‌شد، در یک سال اخیر اما خیلی‌ها در استادیوم «77پوش» شدند و حالا مسلمان هم رفته است. البته شاید این مساله خیلی برای برانکو مهم نباشد؛ به‌خصوص که او دارد تیمی را جمع می‌کند که انضباط و اخلاقش 20است. حضور نفراتی مثل جلال حسینی، محمد انصاری، شایان مصلح، احمد نوراللهی، علی علیپور و امید عالیشاه در پرسپولیس فصل بعد، قطعا معدل رفتاری و اخلاقی پرسپولیس را بهتر می‌کند. شاید اگر تراز فنی تیم هم درست باشد و آنها به موفقیت‌های‌شان ادامه بدهند، دیگر هیچکس یادی از ستاره‌های یاغی نکند.