پشت دروازه اروپا

تیم‌ملی در این سال‌ها آن‌قدر به ندرت با رقبای اروپایی بازی کرده که به نظر می‌رسد فاصله ایران تا قاره سبز به جای چندین کیلومتر، چندین سال نوری است! در تقویمی که هر سال به‌دست تیم‌هایی آسیایی و آفریقایی پر می‎شد، جای خالی اروپا به اندازه‌ای محسوس است که حتی دیدار دوستانه با تیم‌ملی ترکیه نیز هواداران فوتبال در ایران را به‌وجد می‌آورد. زمانی گفته می‎شد تیم‌های اروپایی به‌خاطر تحریم‌ها حاضر به رویارویی با تیم‌ملی ایران نیستند اما وقتی تحریم‌ها به حداقل رسیدند هم خبر چندانی از برگزاری دیدارهای تدارکاتی بین ایران و اروپایی‌ها نشد. فدراسیون فوتبال در ماه‌های گذشته با چند پیشنهاد نسبتا اروپایی برای دیدار دوستانه نیز روبه‌رو شد اما سرانجام ترکیه، یونان و لیتوانی در برنامه گنجانده شدند و مدتی بعد یونان نیز خودش را از برنامه تدارکاتی تیم‌ملی کنار کشید. حالا ترکیه و لیتوانی، تنها رقبای تدارکاتی اروپایی تیمی هستند که در جام‌جهانی باید با دو ابرقدرت این قاره یعنی اسپانیا و پرتغال بازی کند. 
قبل از جدال امروز با ترکیه، «روسیه» آخرین حریف تدارکاتی اروپایی تیم‌ملی بود. 7ماه قبل ایران در کازان به‌مصاف روسیه رفت و هر دو تیم در این مسابقه یک گل به‌ثمر رساندند. 4ماه قبل از روبرو شدن با روسیه، تیم‌ملی در مونته‌نگرو به‌مصاف این کشور رفته بود. نبردی که با برتری 2بریک شاگردان کی‌روش به پایان رسید. ایران در سرتاسر سال 2016 تنها یک بازی با اروپایی‌ها انجام داد. مقدونیه تنها رقیب اروپایی ایران در این سال به شمار می‌رفت. تیم‌ملی با کارلوس کی‌روش تنها یک حریف تدارکاتی بزرگ اروپایی داشته و آن، تیم‌ملی سوئد بوده است. زلاتان ابراهیموویچ در این مسابقه در مقابل ایران بازی کرد و اتفاقا توانست دروازه حقیقی را نیز باز کند. 
در فاصله سال‌های 2012 تا 2014، تیم‌ملی حتی یک حریف تدارکاتی نیز از قاره اروپا نداشت. آلبانی اولین حریف اروپایی ایران در زمان حضور کی‌روش روی نیمکت بود اما دو سال طول کشید تا دوباره تیمی از قاره سبز روبه‌روی تیم‌ملی قرار بگیرد. ایران در جام‌جهانی برزیل با بوسنی همگروه بود و برای شبیه‌سازی این تیم به سراغ تیم‌های نه چندان قدرتمندی مثل مونته‌نگرو و بلاروس رفت. در برزیل، بوسنی 3‌بار دروازه ایران را باز کرد و یک پیروزی بی‌دردسر را در برابر تیم‌ملی جشن گرفت. شاید اگر ایران آمادگی بیشتری برای مسابقه دادن با این تیم داشت، می‌توانست برای اولین‌بار از مرحله گروهی جام‌جهانی عبور کند. 
مرور نام رقیبان اروپایی تیم‌ملی در یک دهه گذشته، نشان می‌دهد مدت زیادی ایران در برگزاری دیدارهای دوستانه با تیم‌های درجه یک اروپایی، ابدا موفق نبوده است. اگر سال‌ها قبل آلمان برای روبه‌رو شدن با تیم‌ملی به ایران سفر می‌کرد و تیم‌ملی کرواسی در مقابل تیم برانکو قرار می‌گرفت، ایران در سال‌های بعدی به نبرد با آذربایجان و ارمنستان رضایت می‌داد. در دوران کی‌روش ایران فقط 8بار با تیم‌های اروپایی روبه‌رو شده است. در واقع به ازای هر سال حضور مرد پرتغالی در ایران، تیم‌ملی فقط توانسته با یک کشور اروپایی بازی کند. اوضاع در دوران قبل از ورود کی‌روش نیز امیدوار کننده نبود. چرا که ایران بین سال‌های 2008 تا 2011 فقط مسابقه با 5حریف اروپایی را در برنامه‌اش قرار داد. بوسنی، ایسلند و مقدونیه در سال2009، ارمنستان در سال2010 و روسیه در سال2011. در همین سال‌ها، حتی برزیل در یک دیدار تدارکاتی با ایران مسابقه داد اما همچنان خبری از یک تیم قدرتمند اروپایی نبود. سرنوشت تیم‌ملی در جام‌جهانی2018 ، به تیم‌های اروپایی گره خورده اما شاید تجربه بسیار کم ملی‌پوشان ایران در مقابل تیم‌هایی از این قاره، در روسیه برای ایران گران تمام شود.