عبور تیغ اعتصاب از گردن اقتصاد آمریکا
مصوبه کنگره از اعتصاب کارگران راهآهن آمریکا جلوگیری کرد، اما وقوع این اعتصاب میتوانست زنجیره تامین کالاها را در این کشور فلج کند
طی هفتههای اخیر، بارها زمزمههایی درباره اعتصاب سراسری کارگران بخش راهآهن آمریکا شنیده میشد. بخش راهآهن در آمریکا از نظر نیروی کار و سهم اقتصادی، بخشی تعیینکننده بهشمار میرود و رسانههای آمریکایی تخمین زدهاند که اعتصاب راهآهن در این کشور میتواند روزانه تا 2میلیارد دلار به اقتصاد آمریکا خسارت وارد کند. از همینرو هفته گذشته دولت بایدن در اقدامی پیشگیرانه با ارسال طرحی به کنگره، خواستار اقدام لازم جهت جلوگیری از اعتصاب در بخش راهآهن شد. این طرح شتابزده پس از تأیید در مجلس نمایندگان، در مجلس سنای آمریکا نیز با 80رأی موافق در برابر 15رأی مخالف به تصویب رسید و اکنون برای تبدیل شدن به قانون، منتظر امضای رئیسجمهور در کاخ سفید است. پس از امضای بایدن، هرگونه اقدام اعتصابی در بخش راهآهن آمریکا غیرقانونی تلقی خواهد شد. جلوگیری از اعتصاب آنقدر برای جو بایدن مهم بود که او پس از تصویب طرح موردنظرش در کنگره، اعلام کرد که قانونگذاران موفق شدند تا آمریکا را از فاجعه کریسمس در امان نگه دارند.
24درصد افزایش حقوق طی مدت 5سال به همراه 5هزار دلار پاداش سالانه برای برخی کارکنان ازجمله بخشهای مصوبه کنگره جهت جلوگیری از اعتصاب کارگران در بخش راهآهن است.
این طرحها پیشتر نیز در ماه سپتامبر یعنی حدود 2ماه پیش در مذاکرات دولت با نمایندگان اتحادیه کارگری راهآهن پیشنهاد شده بود، اما حداقل 4اتحادیه از 12اتحادیه کارگری این پیشنهادها را رد کردند و اکنون که چنین طرحی قرار است با امضای بایدن به قانون تبدیل شود، ممکن است همچنان نارضایتیهایی در میان اعضای اتحادیه کارگری به همراه داشته باشد. 12اتحادیه کارگری، حداقل 115هزار کارگر بخش راهآهن را نمایندگی میکنند، اما تصویب قانون کنگره، کنترل وضعیت را از دست اتحادیه خارج میکند و راه را بر اعتصابها خواهد بست.
چرا بایدن برای توقف اعتصاب اقدام کرد؟
دلیل اصلی اقدام بایدن برای ارسال فوری طرح جلوگیری از اعتصاب به کنگره، اهمیت فعالیت این بخش در اقتصاد آمریکاست. براساس گزارش آسوشیتدپرس، تقریبا همه صنایع آمریکا از تعطیلی راهآهن آسیب جدی خواهند دید. علاوهبر این، اعتصابها باعث سرگردانی میلیونها مسافر خواهد شد. در این گزارش نوشته شده که سهم راهآهن آمریکا از حمل محمولههای باری این کشور حدود 40درصد است که سهم قابل توجهی است. اعتصاب در بخش راهآهن بهخصوص برای کالاهای فاسدشدنی بسیار خطرآفرین خواهد بود، چون راهآهن، حمل کالاهای فاسدشدنی را از یک هفته قبل از شروع اعتصاب متوقف خواهد کرد. لذا در صورت وقوع اعتصاب، صنایع غذایی آمریکا از یک هفته قبل از آغاز اعتصاب متحمل ضرر و و زیانهای هنگفتی خواهد شد.
نیویورکتایمز درباره تأثیر اعتصاب بخش راهآهن نوشته که اینگونه اعتصابها باعث اختلال در توزیع کالاهای اساسی در داخل آمریکا و حتی اخلال در روند ارسال کالا به خارج از این کشور میشود. اختلال در حملونقل ریلی آمریکا، بخشهای مهم دیگر بهویژه انتقال نفت خام، بنزین و گازوئیل را مختل خواهد کرد و این وضعیت قیمت بنزین را بالا خواهد برد. گران شدن قیمت بنزین هم به تورم در آمریکا دامن خواهد زد. اعتصاب کارگران راهآهن آمریکا، حملونقل کودهای شیمیایی، حدود سهچهارم خودروهای تولیدی، 70درصد زغالسنگ و انتقال 30درصد مواد غذایی بستهبندی شده در فروشگاهها را تحتتأثیر قرار خواهد داد. اینها آماری است که بیبیسی در گزارش خود درباره اهمیت اقتصادی اعتصاب راهآهن آمریکا ارائه داده است. این اعتصابها برای 9دسامبر و در آستانه فرارسیدن کریسمس برنامهریزی شده بود که یکی از شلوغترین روزهای بازار آمریکاست. آغاز اعتصاب بهمعنای توقف فعالیت حدود 7هزار قطار باری در روز بود. این وضعیت درست قبل از کریسمس میتوانست به آشفتگی اقتصادی و بهتبع آن آشفتگی سیاسی برای دولت بایدن منجر شود. انجمن راهآهن آمریکا تخمین زده است که این کشور برای جبران اعتصاب راهآهن به بیش از 460هزار کامیون باری در روز برای جابهجایی کالاها نیاز دارد که از نظر لجستیکی تامین این تعداد کامیون غیرممکن است.
کنگره چگونه مانع اعتصاب شد؟
اگرچه اعتصاب کارگری در مادههفتم قانون ملی کار آمریکا بهعنوان حق فعالیتهای هماهنگ کارگری به رسمیت شناخته شده است، اما همزمان کنگره میتواند برای حل و فصل اختلافات بین اتحادیههای کارگری و دولت تحت قانون کار راهآهن 1926 وارد عمل شود و بهعنوان بخشی از اختیاراتش برای تنظیم روابط تجاری اقدام کند. این قانون برای جلوگیری از اختلال در تجارت بین ایالتها نوشته شده است. کنگره در گذشته نیز 18بار در چنین اختلافاتی مداخله کرده است. آخرینباری که کنگره با مداخله خود توانست به اعتصاب راهآهنی در آمریکا پایان دهد، در سال1992 بود که پرونده اختلاف میان اتحادیه و دولت را به هیأت داوری فرستاد و به اعتصاب 4روزه کارگران راهآهن پایان داد. نکته جالب آنکه در آن زمان، جو بایدن یکی از 6سناتوری بود که شرایط نامطلوب کارگران را مورد تأکید قرار داد و خواستار توجه به خواسته اتحادیه کارگری بهجای ارجاع طرح به هیأت داوری شده بود.