کار باید برای بچه عادت شود

باید بچه را از اول به‌گونه‌ای تربیت کرد که بر مشکلات خودش حاکم شود و بعد بتواند مشکلات دیگران را هم حل کند.پس باید آنقدر کار کند که کار برایش عادت شود و به‌گونه‌ای جوهردار شود که از یک لحظه بیکاری رنج ببرد. خودکار کردن، این اثر را می‌گذارد که انسان بر کار تسلط پیدا می‌کند.
 وقتی انسان کم کار کرد، ‌کار بر او سوار می‌شود، ‌بار می‌شود و آن را با رنج انجام می‌دهد. بعضی‌ها وقتی جایی مهمان می‌شوند هیچ کاری نمی‌کنند و بعضی‌ها عادتشان است که آستین‌شان را بالا می‌زنند و هرگونه کمکی که بتوانند می‌کنند و کار را راه می‌اندازند.اینها جسم‌شان سالم‌تر می‌ماند و هم روح‌شان با نشاط‌تر است.
بعضی‌ها در خانه خودشان می‌گردند که برای خودشان کار پیدا کنند.انسان وقتی بر کار و برنامه و فعالیت خودش مسلط شد، ‌پنجه‌اش گره‌گشا می‌شود، یعنی روزی دیگران در دستش گذاشته می‌شود که برای دیگران رفع مشکل کند.چنین انسانی همیشه ملجا انسان‌های دیگر است، محرم انسان‌های دیگر است، امید انسان‌های دیگر است.
تربیت دینی کودک، آیت‌الله حائری شیرازی