پدیده در حد بوندس لیگا

دهه 50را باید زمان اوج‌گیری فوتبال باشگاهی در پایتخت دانست. در آن روزگار فوتبالیست‌های مستعدی از زمین‌های خاکی برخاستند و در بالاترین سطح ممکن برای فوتبال ایران بازی کردند. بیشتر جوان اول‌های فوتبال ایران در دهه 50به زمین‌های خاکی تعلق داشتند و رسم بر این بود که فوتبالیست‌ها از زمین‌های خاکی به تیم‌های باشگاهی معرفی می‌شدند. از سه‌راه آذری، دوراه قپان، امامزاده حسن و امامزاده معصوم گرفته تا بلورسازی، راه‌آهن، جوادیه و نازی‌آباد و میدان خراسان، تیردوقلو، مولوی و نظام‌آباد زمین‌های خاکی معروفی وجود داشت که کارشان تولید فوتبالیست بود. بسیاری از همین فوتبالیست‌ها پایه اصلی موفقیت فوتبال ایران در دهه 70میلادی را گذاشتند و قهرمانی در جام ملت‌های آسیا، قهرمانی در بازی‌های آسیایی تهران و صعود به المپیک مونیخ و مونترال و راهیابی به جام جهانی 1978با فوتبالیست‌های جوانی رقم خورد که مثل خونی تازه به رگ‌های فوتبال ایران تزریق شده بودند. برخی از آنها با دنیای فانی وداع کرده‌اند و برخی دیگر در خارج از مرزها به‌سرمی‌برند اما نامشان تا ابد در تاریخ فوتبال ایران حک شده است.