زیر سقف دودی!

پیوستن احمد نوراللهی و مهدی قائدی به الاهلی در فوتبال امارات، به‌صورت همزمان اتفاق افتاد. نیمکت‌نشینی مطلق آنها در لیگ قهرمانان نیز همزمان شد. به‌نظر می‌رسید هر دوی آنها در مسیر جدایی از این باشگاه هستند اما فقط قائدی در فهرست فروش قرار گرفت و سرمربی جدید تیم، احمد نوراللهی را در ترکیب این باشگاه حفظ کرد. حالا از بین 2نفر، فقط یکی در عضویت تیم ملی باقی مانده و فقط یک نفر، برای حضور در نخستین جام جهانی زندگی‌اش هیجان دارد. قائدی در بازگشت به لیگ برتر، دچار افت محسوسی شد اما احمد نور این روزها یکی از مهره‌های کلیدی شباب الاهلی به‌حساب می‌آید. او این هفته هم روبه‌روی خور فکان، 90دقیقه برای تیمش به زمین رفت تا هفتمین حضور متوالی در هفتمین هفته از لیگ امارات را تجربه کند. او همه این بازی‌ها را از ابتدا شروع کرده و فقط هم یک‌بار در طول این فصل تعویض شده است. نوراللهی در این فصل یک پاس گل هم داده و به مهره محبوب مربی تیم تبدیل شده است. او و تیمش در این فصل نتایج خوبی به‌دست آورده‌اند و با ایستادن در رده چهارم، فاصله بسیار کمی با صدر جدول دارند. همه‌‌چیز برای پسر همیشه آرام فوتبال ایران خوب به‌نظر می‌رسد. او کابوس فصل گذشته را سپری کرده و دیگر‌ نگران جایگاهش در الاهلی نیست. احمد بدون‌شک یکی از نفرات فهرست نهایی ایران برای جام جهانی نیز خواهد بود. او به‌دلیل دیر صادر‌شدن ویزا، دیرتر از دیگران خودش را به اردوی اتریش رساند اما خیلی زود برای تیم ملی در این اردو به میدان رفت؛ موضوعی که نشان می‌داد کی‌روش به هر قیمتی خواهان بازی‌دادن به این بازیکن در تیم ملی است.
 نوراللهی حالا شرایطی به‌مراتب بهتر از فصل گذشته دارد اما نباید این حقیقت را هم نادیده بگیرد که سطح او، به‌مراتب بالاتر از راضی‌شدن به حضور ثابت در ترکیب الاهلی است. شاید با بدشانسی‌های فصل گذشته، همین موقعیت هم برای او راضی‌کننده باشد اما این همه پتانسیل ستاره ایرانی الاهلی نیست. او که برای مدتی در ترکیب تیم ملی ایران فیکس بود، می‌تواند یکی از بهترین هافبک‌های قاره آسیا شود؛ ستاره‌ای که هم جنگجو و هم در عین حال، خلاق است. تأثیر این بازیکن در پرسپولیس، بعد از جدایی‌اش کاملا مشخص شد. شاید جام جهانی، بتواند مسیر تازه‌ای برای احمد بسازد. اگر او خودش را به ترکیب اولیه ایران برساند، دریافت پیشنهادهای خوب خارجی برایش اصلا دور از دسترس نخواهد بود. این شاید یکی از آخرین فرصت‌های بزرگ برای بازیکنی باشد که پای ثابت یکی از بهترین پرسپولیس‌‌های تاریخ بود؛ ستاره‌ای که در دور مقدماتی جام جهانی، نقش مهمی در صعود ایران ایفا کرد و حالا امیدوار است که موفقیت‌های دور انتخابی را به نخستین تجربه بازی در جام جهانی گره بزند.

حسن ختام تدارکات
تونس آخرین حریف تدارکاتی تیم ملی است؛ یک پایان خوب برای شاگردان کی‌روش
کارلوس کی‌روش زمانی هدایت تیم ملی فوتبال کشورمان را پذیرفت که تنها 2 بازی تدارکاتی برابر اروگوئه و سنگال قطعی شده بود؛ 2 بازی که اگرچه مطلوب و باکیفیت به‌نظر می‌رسید، اما طبیعتا برای تیم ملی کافی نبود. تیم کی‌روش در این دو بازی عملکرد خوبی داشت و بهره مناسب را برد، اما اتفاق بهتر این است که فدراسیون فوتبال توانسته برای روزهای نزدیک به جام‌جهانی 2 بازی دوستانه دیگر هم جور کند. خبر بازی با نیکاراگوئه که تیم خوبی هم نیست از قبل منتشر شده بود. این دیدار 19آبان در تهران برگزار خواهد شد. حالا اما مشخص شده آخرین حریف تیم ملی پیش از آغاز جام‌جهانی، تونس است؛ تیمی که در گروه چهارم این مسابقات با فرانسه، دانمارک و استرالیا هم‌گروه است. دیدار با تونس قرار است 25آبان و در فاصله 5روز تا مسابقه ایران و انگلستان در دوحه برگزار شود.
به‌طور قطع دیداری در این سطح برای تیم ملی کشورمان کاملا ایده‌آل و مفید خواهد بود. تونس تیم خوبی است که در رنکینگ فیفا روی پله سی‌ام قرار گرفته و در قاره آفریقا بعد از سنگال و مراکش سوم است. احتمالا آنها دیدار با ایران را به‌عنوان نوعی شبیه‌سازی برای مسابقه با استرالیا پذیرفته‌اند که به هر حال برای‌شان سودمند خواهد بود. شرایط در مورد ایران اما فرق دارد. ما قبل از جام‌جهانی کلا 5بازی دوستانه داشته‌ایم؛ الجزایر، اروگوئه، سنگال، نیکاراگوئه و تونس. این در حالی است که بین تیم‌های هم‌گروه‌مان اصلا تیمی از آفریقا یا آمریکای جنوبی نداریم! تنها تیمی که ما با هم‌قاره‌ای آن مسابقه دوستانه برگزار می‌کنیم آمریکا است که با نیکاراگوئه در آمریکای مرکزی قرار می‌گیرد، اما سطح فنی 2تیم زمین تا آسمان متفاوت است. با همه اینها دیدار با تونس آنقدر ارزش فنی دارد که بشود از این اشکال چشم‌پوشی کرد. جالب اینجاست که ما پیش از جام‌جهانی2018 هم با این تیم بازی دوستانه انجام دادیم که یک بر صفر شکست خوردیم.