خاص مثل مورایس!

از همان شروع لیگ برتر بیست‌ودوم، خیلی‌ها در انتظار برخورد 3مربی خارجی لیگ برتر بودند. حالا 2‌مسابقه از 3‌بازی بین این مربیان در نیم‌فصل اول لیگ برتر برگزار شده و در هر دو بازی، ژوزه مورایس زمین مسابقه را به‌عنوان مربی برنده ترک کرده است. مرد اول نیمکت سپاهان، هم ساپینتو را شکست داده و هم به بردی‌اف غلبه کرده تا قدرت ویژه‌اش را به این دو مربی نشان داده باشد. او در هر دو بازی نیز با اقتدار به پیروزی رسیده و حالا فاصله زیادی با صدر جدول ندارد.
تیم مورایس در مسیر رسیدن به این پیروزی جذاب، ستاره‌های زیادی داشت. یکی از آنها عیسی مرادی بود که 2‌بار دروازه تراکتور را باز کرد. عیسی قبل از شروع فصل، بازیکن خوشه طلایی ساوه بود اما در یک‌بازی دوستانه، مورد توجه مورایس قرار گرفت و با سپاهان قرارداد بست. مرادی حالا نشان داد که ارزش این فرصت ویژه را داشت. در روز رؤیایی سپاهان در نقش جهان، رامین رضاییان هم عالی ظاهر شد و یکی از دیدنی‌ترین گل‌های فصل را با یک ایستگاهی تماشایی به ثمر رساند. از آخرین بازی رامین در تیم ملی، زمان بسیار زیادی گذشته اما او با تداوم درخشش در لیگ برتر، حضورش را در فهرست ایران برای جام‌جهانی قطر قطعی کرده است.
مهره مهم دیگر سپاهان برای این بازی، فرشاد احمدزاده بود؛ بازیکنی که با یک تعویض اجباری و بعد از مصدومیت یاسین سلمانی به زمین مسابقه رفت اما 2پاس گل برای هم‌تیمی‌ها فرستاد. فرشاد در 2‌هفته گذشته، 3‌پاس‌گل داده و دوباره به فرم ایده‌آل نزدیک شده است. به‌نظر می‌رسد که صبرکردن برای مورایس، نتیجه داده و حالا نخستین نشانه‌های پروژه او در اصفهان مشخص شده‌اند. سپاهان این روزها هم خوب بازی می‌کند و هم عالی نتیجه می‌گیرد.
با وجود روبه‌رو شدن با شکست سنگین در اصفهان، این بازی بدبینی خاصی در مورد تیم بردی‌اف به‌وجود نمی‌آورد؛ چراکه آنها نمایش بسیار خوبی در این جدال داشتند و به‌خصوص در نیمه دوم، فراتر از حد انتظار ظاهر شدند. اخراج محمدرضا اخباری در همان نیمه اول، کار تراکتور را دشوار کرد و ایستگاهی دیدنی رامین رضاییان نیز، تیر خلاص را به این تیم زد. اخباری درست بعد از دعوت‌شدن به تیم ملی، مرتکب یک ‌اشتباه بزرگ شد و تیمش را در اصفهان 10نفره کرد. با ورود کاوه رضایی به زمین اما تراکتور راه افتاد و در نیمه دوم، 2‌گل به ثمر رساند. آنها حتی در یک‌قدمی بازگشت نیز بودند اما درنهایت امتیازی به‌دست نیاورند. این درست همان توقعی بود که از جدال 2‌مربی خارجی بزرگ در فوتبال ایران سراغ داریم؛ یک بازی جذاب با گل‌های زیاد و البته کیفیتی که تحت‌تأثیر هیج اتفاقی در جریان بازی قرار نگرفت.