فروشندگان، گرفتار گرانی کیسه پلاستیکی
اصناف میگویند: افزایش قیمت نایلون به مرور اثر خود را بر تمام کالاها نشان خواهد داد
مهیار زاهد/ خبرنگار
شاید در ظاهر چندان به چشم نیاید و شاید بسیاری از ما حالا دیگر فهمیده باشیم که کیسه و نایلون برای محیطزیست چه آثار ویرانگری را به جای خواهند گذاشت اما اگر کمی دقت کنیم میبینیم که چگونه این کالای به ظاهر ساده در حد گسترده بر بازارهای مختلف تأثیر دارد. با گران شدن کیسه و نایلون احتمالا باید انتظار گران شدن انواع و اقسام کالاهای دیگر را نیز داشت؛ زیرا بسیاری از کالاهایی که خریداری میکنیم با بستهبندیها یا بطریهای پلاستیکی عرضه میشوند. چندی پیش سعید درخشانی، رئیس اتحادیه سوپرمارکتها و مواد پروتئینی در گفتوگو با همشهری از گران شدن کیسههایی که در آن کالاها را به مردم عرضه میکنند، خبر داد. به گفته او، در چندماه گذشته قیمت کیسه و نایلون چنان بالا رفته است که حالا هر کیلو را 3هزار تومان بالاتر از قیمت پیشین آن خریداری میکنند. این گرانی نامحسوس را میتوان در آب معدنیها هم دید. قیمت آب معدنیها در ایران بالاتر رفته است و دلیل اصلیاش گران شدن پلاستیکی است که برای آنها بهکار میرود. در همین زمینه سیدرحیم مقیمیاصل، رئیس اتحادیه سازندگان و فروشندگان پلاستیک و نایلون در گفتوگو با همشهری گفت: «محصولات ما از معدود کالاهایی است که به تمام بازارهای دیگر ارتباط دارد و هر تغییری در کار ما روی بازارهای دیگر نیز اثر خواهد گذاشت. نمونهاش آب معدنی است که تا 25درصد پلاستیک مصرفیاش گرانتر شده یا کشاورزانی که به نایلون برای پوشش محصولات خود نیاز دارند بعضا تا 40درصد مواد مصرفیشان در صنف ما گرانتر شده است. همینطور درباره پلاستیکهای مصرفی در برخی از کالاهای صنعتی مهم تا 70درصد نیز افزایش قیمت داشتهایم.»
مقیمی ضمن تأیید گرانی قیمت کیسه و نایلون در بازار گفت: «قیمت کیسه و پلاستیک بین کیلویی 2500تا 3هزار تومان افزایش یافته است و این افزایش قیمت اثر خودش را بر تمامی کالاهای دیگر به مرور نشان خواهد داد.»
او در پاسخ به این پرسش که آیا گرانی دلار و وابستگی به واردات مواداولیه باعث افزایش قیمت شده تأکید کرد: «خوشبختانه در صنف ما دستکم تا 90درصد احتیاجی به کالاهای وارداتی نیست و از مواداولیه تولید داخل استفاده میشود. 10درصد از کالاهای مصرفی در حوزه پتروشیمی را وارد میکنیم که آن هم بهدلیل آنکه مصارف بسیار ویژه و خاصی داشته و تولید آن در داخل بهصرفه نیست، وارد میشود. در نتیجه محصولات صنف ما خیلی تحتتأثیر گرانی و ارزانی نرخ ارز قرار نمیگیرد.»
مقیمی گفت: «اما مشکل اصلی در صنف ما این است که پتروشیمیها بعضا اجناسی را که به خارج صادر میکنند در داخل کشور با قیمت بیشتری عرضه میکنند؛ مثلا برخی از مواد مربوط به نایلون و پلاستیکهای مصرفی در کشاورزی یا جمعآوری و زباله را به خارجیها با قیمت کیلویی 4هزار تومان عرضه میکنند اما به ما در داخل کشور کیلویی 6یا 7هزار تومان میفروشند که این خود یکی از دلایل گرانی بازار ماست. به همین دلیل برای ما امکان صادرات محصولاتمان به کشورهایی نظیر عراق، ترکیه و پاکستان وجود ندارد چون آنها مواداولیه را از پتروشیمیهای ما با قیمت پایینتر خریده و طبیعتا قیمت تولید آن برایشان کمتر تمام میشود.»
او افزود: «بزرگترین مشکل صنف ما که در بازارهای دیگر هم اثر دارد نبود نظارت مناسب بر پتروشیمیهاست. عملکرد نه چندان قانونمند و مشخص پتروشیمیها باعث شده تا بازار ما دچار نوسان همیشگی باشد و هیچ وقت با یک قیمت ثابت مناسب سر و کار نداشته باشیم. دلیل اصلی گرانی پلاستیک و نایلون در کشور دقیقا همین عملکرد پتروشیمیهاست.»
رئیس اتحادیه سازندگان و فروشندگان پلاستیک و نایلون تأکید کرد: «چندماه پیش هم همین اعتراض را کردم که پتروشیمیهای ما نیازمند یک سیستم نظارتی قوی هستند. بعضا برخی از آنها در زمان اوج تقاضا به بهانه تعمیرات سالانه جنس را ارائه نداده و باعث گرانی در بازار میشوند. حتی حالا در اوج مصرف ظروف یکبار مصرف در ماه مبارک رمضان نیز با همین مشکل دست به گریبان هستیم.»