یک اشتباه مدالم را برنز کرد

یونس امامی در مسابقات قهرمانی جهان اسلو با شکست غیرمنتظره در مقابل حریف گرجستانی از دور مسابقات کنار رفت و دست خالی به کشور بازگشت، ولی در بلگراد روی دیگری از خودش را به نمایش گذاشت. یونس امامی در یکی از سخت‌ترین وزن‌های مسابقات جهانی که ترافیک مدعی را به همراه دارد روی تشک رفت. وزن 74کیلوگرم در نبود روس‌ها هم مدعیان خطرناکی دارد و کایل دایک آمریکایی، چامیزو ایتالیایی، تسابولوف صربستانی و سالکازانو از اسلوکی برخی از این مدعیان هستند. امامی فراتر از انتظار ظاهر شد و درمجموع 28امتیاز کسب کرد. او تنها 2امتیاز از دست داد و با شکست 2- 2 در نیمه‌نهایی به مدال برنز جهان قناعت کرد. امامی بعد از قرار گرفتن روی سکوی سوم دنیا گریه کرد تا مشخص شود اصلا از این عنوان راضی نیست. در ادامه گفت‌وگوی همشهری را با این کشتی‌گیر می‌خوانید.

   سال2019 هم به مدال برنز جهان در وزن 70کیلوگرم رسیده بودی و حالا مدال برنز را در 74کیلوگرم گرفتی. انگار به برنز عادت کرده‌ای؟
نمی‌دانم چه باید بگویم. دوست داشتم با مدال خوشرنگ‌تری به کشور برگردم ولی این اتفاق رخ نداد. خدا را شکر که دست خالی برنگشتم.

  74کیلوگرم وزن شلوغی است و تقریبا می‌توان گفت اکثر کشتی‌گیرانش عنوان‌دار هستند. کسب مدال برنز هم نتیجه خوبی است. چرا راضی نیستی؟
ناراضی نیستم ولی می‌توانستم نتیجه بهتری بگیرم. درست است وزن 74کیلوگرم عنوان‌داران زیادی دارد و رقابتی جدی بین مدعیان آن در جریان است ولی وقتی دیدم می‌توانستم مدال خوشرنگ‌تری بگیرم و شرایط بهتری نسبت به حریفم داشتم از کسب مدال برنز دلگیر شدم.

   در کشتی با کایل دایک شروع خوبی داشتی. چه شد که نتیجه را واگذار کردی؟
اشتباه فنی خودم بود. رفته بودم روی تشک تا بجنگم برای همین کار را از همان ثانیه اول شروع کردم. کایل دایک کشتی‌گیر خوبی است و من برای او احترام زیادی قائل هستم ولی می‌توانستم برنده شوم. چند اتفاق داوری هم در کشتی‌ام افتاد که باعث شد تمرکزم را از دست بدهم. چلنج و استراحت حریفم هم یکی از چیزهایی بود که باعث شد کشتی را واگذار کنم. دوتا زیرگیری داشتم که موفق نشدم حریفم را خاک کنم ولی در کل کشتی را باختم و دنبال بهانه نیستم. به کمک خدا در مسابقات آتی باید جبران کنم.

   شاید باور نداشتی که می‌توانی کایل دایک دارنده طلای جهان و برنز المپیک را شکست دهی؟
او کشتی‌گیر خوبی است و بارها این موضوع را با کسب طلای جهان ثابت کرده. من فقط رفتم کشتی خودم را بگیرم و به اشتباه خودم باختم. یک موقع است که حریف از شما بهتر است و می‌بازید. آن موقع ناراحت می‌شوید ولی به هرحال با آن کنار می‌آیید. ولی موقعی که می‌دانی می‌توانستی پیروز شوی و این اتفاق نیفتاده قبول شکست سخت است و هر لحظه به آن مسابقه فکر می‌کنی.

  پس برای همین روی سکوی قهرمانی گریه کردی؟
می‌توانستم مدال خوشرنگ‌تری بگیرم ولی درس بزرگی گرفتم. امیدوارم دیگر در کشتی‌هایم چنین اتفاقی رخ ندهد.

   سیداکوف روس دارنده مدال طلای المپیک در این مسابقات غایب بود. اگر روس‌ها بودند نتایج چطور رقم می‌خورد؟
سیداکوف حتما کشتی‌گیر بزرگی است که توانسته مدال طلای جهان و المپیک را کسب کند ولی درباره خودم می‌توانم این را بگویم که اگر با سیداکوف هم کشتی می‌گرفتم قطعا فقط برای جنگیدن روی تشک می‌رفتم. کاری به‌عنوان حریفم نداشتم و نتیجه در پایان کشتی مشخص می‌شد.