6شهید از خانواده قادر خانزاده

پدرشان بزرگ طایفه بود و مرد نامی شهر بانه. خودش از مبارزان رژیم پهلوی بود که به عراق تبعید شد. آن هم به‌مدت 12سال. مجید قادرخانزاده از 9پسرش 6تای آنها را در راه دین و کشور فدا کرد. بختیار، نخستین شهید خانواده بود که در سال1359 توسط کومله‌ها به شهادت رسید. کامیار، پسر دیگر در مهرماه سال1361 شهید شد. اردشیر، بهنام و کورش هم هر سه در یک روز شهید شدند؛ در سال1363 و ‌هنگام بمباران هوایی. اما دلاور به‌وقت شهادت 19سال داشت. او بیمار بود و به همین دلیل خانواده تمایلی نداشتند به جبهه برود. اما دلاور گفت: «نمی‌خواهم در بستر بمیرم.» او مدتی مسئولیت پایگاه حسن سالاران سقز را برعهده داشت و بعد هم مسئول گردان محمد رسول‌الله(ص) شد. سرپرستی بسیج عشایری هم از دیگر فعالیت‌های او بود. دلاور روز سی‌ام فروردین‌ماه1364 حین درگیری با ضد‌انقلاب‌ها درست حوالی روستای بویین سفلی به شهادت رسید.