کشف 2 جسد مومیایی در معدن روی اصفهان

معدن و غارهای طبیعی محل کشف اجساد مومیایی شده «لاپلنگ» در استان اصفهان تحت انفجارهای پی‌در‌پی قرار دارد هرچند اجساد به موزه منتقل شده ولی هنوز بررسی‌های دقیقی درباره این محل انجام نگرفته است. به گزارش مهر، آبان‌ماه سال گذشته بود که خبر رسید در روستای چاهریسه و معدن لاپلنگ اردستان استان اصفهان 2 جسد در عمق حدودا ۳۵متری کوه در اثر برداشت مواد معدنی پیدا شدند. 
با هماهنگی‌های انجام شده این اجساد به شهر زواره فرستاده شدند و مشخص شد که این اجساد اهمیت زیادی دارند. چون این اجساد در یک معدن قدیمی پیدا شده بودند که از سال‌ها پیش، روی و سرب از آن معدن استخراج می‌شده است. 
مهدی مشهدی، رئیس اداره میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی شهرستان اردستان در روایتی که آن را در سایت وزارت میراث فرهنگی نیز انتشار داد نوشته است: پس از تحویل اجساد به عوامل نیروی انتظامی این اجساد با احتیاط کامل توسط کارشناسان اداره میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی شهرستان اردستان به موزه شهر زواره به‌منظور بررسی و نظرات کارشناسی منتقل شد. حالا بعد از اینکه برای خیلی‌ها مشخص شده این محدوده نیاز به کاوش و بررسی‌های علمی‌تر زیادی دارد اما همچنان معدن به‌کار خودش ادامه می‌دهد و حتی در چند روز اخیر انفجار گسترده‌ای نیز در آنجا انجام شد. انفجارها در حالی رخ داده که اطلاعات پنهان زیادی در این محدوده وجود داشته است و حتی خاک آن نیز برای بسیاری از باستان‌شناسان اهمیت دارد. مومیایی‌ها نیز همچنان در موزه زواره گذاشته شده‌اند و بررسی علمی روی آنها انجام نشده است. بررسی‌های اولیه نشان داده این دو اسکلت مومیایی‌هایی هستند که به‌صورت طبیعی به‌وجود آمده‌اند چون ایرانی‌ها هیچ وقت مردگان خود را مومیایی نمی‌کردند. اما رئیس اداره میراث فرهنگی اردستان گمانه‌زنی کرده که احتمالاً این اسکلت‌ها به‌صورت طبیعی مومیایی شده باشند بنابراین می‌تواند نشان از دوره جدیدی در تاریخ و تمدن چند هزارساله این منطقه باشد. این بررسی‌های اولیه مشخص کرده یکی از این افراد بالغ و دیگری فردی نابالغ و یکی از آنها زن بوده است. اما تعیین دوره زندگی این اسکلت‌ها نیاز به بررسی‌های دقیق‌تری دارد.
دوستداران میراث فرهنگی در این شهرستان می‌گویند از آنجا که قدمت محل کشف این اجساد مربوط به دوره صفویه بوده بعید نیست که این اجساد نیز دارای قدمت طولانی بوده باشند. در این‌باره ایزدی مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان اصفهان گفته بود: معدن مربوط به دوره پهلوی اول بوده که از آن روی برداشت می‌کردند، اما دچار وقفه شده بود. چندسال بعد آن را واگذار کردند که هنگام کار این دو جسد بیرون آمد و به ما خبر دادند. مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان اصفهان با تأکید بر اینکه در آن نقطه شواهد تاریخی نداریم، افزود: اما در پایین دست کوه یک‌سری شواهد دوره‌های مختلف میانی اسلامی و قاجار در کوره برای روی برداشت وجود دارد و حدس ما این است که این 2 نفر بر اثر یک ریزش زیر خاک مانده‌اند. شیوه قرارگیری یکی از آنها به‌صورتی است که سنگی با لبه تیز روی سینه او فرود آمده و به همان صورت مانده چون جنس خاک فرسایش کمی ایجاد کرده است. ایزدی در ادامه درباره اینکه پژوهشگاه میراث فرهنگی شواهدی از تاریخی‌بودن یا تمدن در معدن پیدا نکرده گفت: با وجود این هر دو جسد به زواره منتقل شدند. 
در اینجا یک سؤال پیش می‌آید که چطور وقتی شواهدی در معدن پیدا نشده دو جسد به موزه انتقال داده شدند آیا این اتفاق همانند اتفاقی نیست که در معدن نمک چهرآباد زنجان افتاد و اجسادی که به‌صورت طبیعی مومیایی شده بودند، تاریخ منطقه را تغییر دادند؟ آیا نباید در این محل مطالعات بیشتری صورت می‌گرفت حتی اگر در بررسی‌های اولیه شواهدی پیدا نشده باشد؟ علیرضا ایزدی می‌گوید: به‌دلیل اینکه یک کیف چرمی روی دوش یکی از اجساد است نشان می‌دهد که فوت آنها با ریزش ناگهانی کوه رخ داده و قدمت آنچنانی ندارد؛ حدس ما بین ۱۰۰ تا ۲۰۰سال گذشته است.