بیرو برگشته

جنبه دل‌انگیزتر پیروزی پرسپولیس بر نفت آبادان و حضور این تیم در صدر جدول، بدون تردید درخشش علیرضا بیرانوند بود؛ دروازه‌بانی که بعد از پشت سر گذاشتن یک فصل‌ونیم حضور ناموفق در اروپا، به تیم سابقش بازگشت تا خیال هواداران را راحت کند. شعف و شادی سرخ‌ها از جذب دوباره بیرانوند اصلا عجیب نبود، چرا که حامد لک فصل گذشته آنها را حسابی آزار داد. گلر پیشین پرسپولیس که شروعی رؤیایی در این تیم داشت، به‌تدریج رو به افول گذاشت و مخصوصا در فصل گذشته شروع کرد به خوردن گل‌های بد. از قضا لک برابر همین نفت آبادان یک اشتباه بسیار بد مرتکب شد تا عملا شانس قهرمانی پرسپولیس همانجا از بین برود. او ضعیف شده بود و جذب احمد گوهری هم نتوانست تکان لازم را به این دروازه‌بان بدهد. در نتیجه پرسپولیس یک فصل بدون جام را پشت سر گذاشت تا تلاش‌ها برای جذب بیرانوند جدی‌تر از هر زمان دیگری از سر گرفته شود.
حالا بیرو درون دروازه سرخ‌ها ایستاده و باز هم مایه اطمینان خاطر شده است. نه فقط به‌خاطر اینکه او در این 4 بازی گل نخورده؛ بلکه بیشتر به این دلیل که نوع نمایش‌های این گلر نشان از استحکام و ثبات نسبی او دارد. حتما بیرانوند در ادامه فصل اشتباهاتی خواهد داشت و شاید گل بد هم بخورد، اما نرخ این خطاها فاحش نخواهد بود و احتمال اینکه کمر پرسپولیس از این ناحیه بشکند بسیار ضعیف است. با اینکه در این 4بازی توپ‌های زیادی روی دروازه قرمزها نیامده، اما در همان معدود موقعیت‌های رقبا هم بیرانوند خودش را نشان داده است؛ ازجمله برابر شوت عباس بوعذار در موقعیت تک به تک که علیرضا ناجی دروازه پرسپولیس شد و اشتباه عجیب گولسیانی را جبران کرد.
با حضور بیرانوند در لیگ شانزدهم بود که قهرمانی‌های پرسپولیس شروع شد و حالا شاید بازگشت دوباره او به آشیانه سرخ، به‌معنای بازگشت دوباره جام به اردوگاه این تیم باشد. درخشش بیرانوند قطعا برای خودش هم خوب است، چرا که نزدیک بود با نیمکت‌نشینی در اروپا شانس حضور در جام‌جهانی را از دست بدهد، اما حالا در کانون دید است و نمی‌شود نادیده‌اش گرفت.