انتظار بی‌پایان

خبر جالبی است: «قاسم دهنوی هافبک پیشین پرسپولیس که مدتی هم در تراکتور عضویت داشت، بعد از پشت سر گذاشتن کلاس‌های مربیگری و تجربه‌ای کوتاه‌مدت در فوتبال ایران در رده‌های پایین‌تر، اکنون کار را در لیگ دسته دوم آذربایجان با هدایت تیم خزر لنکران دنبال خواهد کرد. دهنوی با قراردادی 3ساله هدایت این تیم را عهده‌دار شده است.» البته در مورد تیم دهنوی به این نکته اشاره شده که در سال‌های گذشته مربیانی مثل جان توشاک و مصطفی دنیزلی در آن کار کرده‌اند، اما به هر حال سطح فعلی این تیم در دسته دوم فوتبال باشگاهی آذربایجان نمی‌تواند قابل‌قبول باشد.
به‌طور کلی فوتبال ایران در 30، 40سال اخیر به اندازه هزینه‌ای که در آن شده و نیز حجم ادعایی که اهالی آن دارند، نتوانسته مربی لژیونر خوب و مطرح داشته باشد. شاید در گذشته‌های دور مردانی همچون حشمت مهاجرانی، ابراهیم قاسمپور، ناصر حجازی و... در برخی تیم‌های به نسبت قابل توجه آسیایی سابقه مربیگری داشتند، اما در دو، سه دهه گذشته این روند تا حد حضور مربیان ایرانی در تیم‌های دسته‌چندم اروپایی و آسیایی تقلیل یافته است. زمانی وحید هاشمیان یا فریدون زندی در تیم‌های دسته 4 یا 5 فوتبال آلمان تیم می‌گرفتند. امسال البته فرهاد مجیدی هدایت الاتحادکلبا را پذیرفته؛ تیمی که اگرچه جزو باشگاه‌های مهم اماراتی نیست، اما به هر حال در بالاترین سطح فوتبال باشگاهی این کشور حضور دارد و همین مسئله ارزشمند است. باید دید بالاخره مربیگری در ایران هم به بخشی از موفقیت ترانسفر بازیکنان خواهد رسید یا همچنان دانش فنی ایرانیان بدون خریدار جدی باقی خواهد ماند.