پدیده شگفت‌انگیز

در آستانه انتخابات فدراسیون فوتبال، مهدی تاج به یک برنامه تلویزیونی دیگر دعوت شد و باز تا جایی که می‌توانست سخنان عجیب و متناقض تحویل مردم داد. عمده سخنان او صرف تعریف و تمجید از دوران حضور خودش در فدراسیون فوتبال و البته بیان دفاعیات خاص خودش در داستان مارک ویلموتس شد. مجموعه اظهارات مهدی تاج اما طوری بود که به‌طور رندوم هر کجای آن را که انتخاب کنی، می‌توانی چندین ایراد منطقی از آن بیرون بکشی. به‌طور کلی با یک پدیده به‌شدت عجیب و غریب مواجه هستیم که گویا مرزی برای شگفت‌زده‌کردن مخاطبانش ندارد.
به‌عنوان مثال، به این بخش از سخنان تاج توجه کنید: «کی‌روش بهترین نتایج تاریخ را با ما و در دوران ریاست من بر فدراسیون فوتبال گرفت. او 2بار ما را به جام‌جهانی برد و 22میلیون دلار درآمدزایی کرد. البته ویلموتس هم مربی خوبی بود. اگر در بازی با عراق دقیقه‌94 گل نمی‌خوردیم، او همین الان سرمربی ما بود. فوتبال همین است.» جالب شد؛ یعنی واقعا تاج فکر می‌کند مربی شیاد و بی‌مسئولیتی که مطلقا دل به‌کار نمی‌داد، درصورت تساوی با عراق هنوز روی نیمکت ایران نشسته بود و لابد ما را هم به جام‌جهانی می‌رساند؟ بعد چطور است که او گل دقیقه‌94 عراق را ناشی از بخت و اقبال بداند، اما گل به‌خودی ثانیه پایانی مراکش را به‌حساب لیاقت و توانایی‌های کی‌روش بگذارد و در حقیقت فضیلت مدیریتی خودش به‌حساب بیاورد؟ اگر عزیز بوهدوز به‌خودشان گل نمی‌زد، کی‌روش چه داشت که حالا تاج اینطور باد در غبغب بیندازد؟
این بخش هم عالی است: «فدراسیون فوتبال از اساس مستقل است. آمده‌ام از استقلال فدراسیون دفاع کنم و خیلی هم پای این کار هستم. در دوره ما هیچ‌کس نمی‌توانست در فدراسیون دخالت کند. البته سلطانی‌فر در بحث قرارداد ویلموتس ورود کرد اما موضوع مهم این است که اگر این مسائل در راستای سیاست فدراسیون باشد، قبول خواهم کرد.» وضعیت طوری است که انگار تاج شروع کرد به مدیحه‌سرایی در باب استقلال فدراسیون خودش و اینکه چقدر جسارت و جربزه دارد، اما وسط حرف‌ها ناگهان یادش افتاد 2ماه است همه جا دارد داستان انتخاب ویلموتس را گردن وزیر ورزش قبلی می‌اندازد، بنابراین خیلی سریع تغییر موضع داد! راستی که چه کابوسی داریم ما با فدراسیونی که گزینه‌های ریاستش این دوستان هستند!