مغالطه در موضوع حیوانات ولگرد
عباس محمدی؛ فعال محیطزیست
تعداد سگ و گربههای ولگرد یا رهاشده در فضاهای عمومی، چه سکونتگاهی و چه محیطهای طبیعی، بسیار زیادشده است. گذشته از حملههای مستقیمی که بهویژه سگها به مردم دارند و سالانه موجب دهها هزار گزیدگی و چندین مورد مرگ میشود، انبوهی از دادههای علمی دلالت بر این دارد که حیوانات ولگرد عامل انتقال بیماریها و انگلهای متنوع هستند.
با این حال عدهای که خود را در میان حامیان حیوانات جازدهاند، با غذارسانی به سگ و گربهها موجب جلب این حیوانات به فضاهای عمومی و همچنین تکثیر و تنومند شدن آنها شدهاند.
برای مثال این روزها اگر به کوههای شمال تهران یا دامنههای الوند در همدان بروید، تعداد بیشماری سگ تنومند میبینید که آرامش طبیعت را بر هم زده و امنیت انسانها و حیات وحش را به خطر انداختهاند.
غذارسانان، در دفاع از کار غیراصولی و غیرقانونی خود مغالطههای بسیار میکنند. یکی اینکه از «حق حیات» سگ ولگرد میگویند، اما نمیخواهند بپذیرند که سگ حیوانی دستآموز است و اصلا نباید بدون کنترل (و حمایت) صاحب خود رها باشد. همچنین نمیپذیرند که غذارسانی به سگ به قیمت ریختن خون حیوانات دیگر انجام میشود و سگها در هر صورت به انبوهی از گونههای حیوانی دیگر حمله میکنند و آنها را میکشند. مغالطه دیگر این است که در پاسخ به مدافعان محیطزیست میگویند چرا به معضلات بزرگی مانند کوهخواری و جنگلزدایی نمیپردازید و به این موضوع «کماهمیت» پرداختهاید؟ گذشته از اینکه معضل سگهای ولگرد اصلا مشکل کوچکی نیست، این مغالطه فقط برای منحرف کردن ذهن شنونده از موضوع مورد بحث است. در منطق، به این کار، «مغالطه شاهماهی سرخ» میگویند؛ مانند کار شکارچیانی که برای منحرف کردن سگ خود که جذب بوی خرگوش صحرایی شده، یک شاهماهی سرخ را که بوی تندی دارد، در جهت مخالف خرگوش پرتاب میکنند. در کشور ما همچون بسیاری کشورهای دیگر، قانونها، مقررات، و دستورالعملهای روشنی در زمینه جمعآوری حیوانات ولگرد وجود دارد، اما بهنظر میرسد مسئولان شهرداریها و مدیران محیطزیست و بهداشت کشور، در برابر هیاهو و تجری غذارسانان و حامیان دروغین حیوانات، موضع دفاعی گرفته و از انجام وظیفه خودداری میکنند. با توجه به کشته شدن اخیر چند کودک بر اثر حمله سگهای ولگرد و با توجه به آلودگی شدید مسیرهای کوهپیمایی و بسیاری از دیگر محیطهای عمومی به فضولات سگ و گربه، لازم است مسئولان در این زمینه دست به اقدام جدی بزنند و به وظیفه خود عمل کنند.