زیبا و آرمانگرا

«خانه دوست کجاست؟» یکی از مهم‌ترین فیلم‌‌های عباس کیارستمی و از آثار کلیدی کارنامه اوست.

با «خانه دوست کجاست؟» کیارستمی موفق می‌شود با تماشاگر منتقد، مدیر فرهنگی، داوران جشنواره و... ارتباط برقرار کند. جزء اولین فیلم‌های سینمای پس از انقلاب که در جشنواره‌های اروپایی جوایز فراوان می‌گیرد و نقدهای مثبت زیادی درباره‌اش نوشته می‌شود.

«خانه  دوست کجاست؟» ابتدا در پنجمین جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمد و لوح زرین جایزه ویژه هیأت داوران و لوح زرین بهترین کارگردانی را گرفت.

بعد در جشنواره لوکارنو جایزه سوم را برد و پس از آن در فستیوال‌های معتبر زیادی به نمایش درآمد و مورد توجه قرار گرفت.

«خانه دوست کجاست؟» زمان اکرانش مخالفان سرسختی میان منتقدان داشت، درگذر زمان اما به نظر می‌رسد همه با این فیلم مهربان شده‌اند.

 سکانس برگزیده: احمد احمدپور با همه تلاشی که انجام می‌دهد تا دفتر مشق دوستش محمدرضا نعمت‌زاده را به او برساند، در نهایت موفق نمی‌شود. یافتن خانه دوست برای احمد احمدپور میسر نیست ولی دوستی را می‌شود امتداد بخشید.

احمد مشق‌های محمدرضا نعمت‌زاده را می‌نویسد تا او مجددا تنبیه نشود. انتهای ماجرا جایی که احمد به مدرسه آمده و دفتر مشق محمدرضا نعمت‌زاده را به معلم می‌دهد، از فصل‌های به‌یادماندنی فیلم است. بیش از هر چیز پرداخت ساده و روان کیارستمی باعث شده حس زندگی در صحنه جریان داشته باشد.

گلی که روی دفتر مشق دیده می‌شود، یک نشانه تصویری مناسب با حال و هوا، تم و پیامی است که فیلمساز قصد انتقالش را داشته؛ یک پایان زیبا و آرمانی برای فیلمی که زیبایی و آرمانگرایی (حفظ و حراست از دوستی‌ها و تلاش برای یافتن خانه دوست) در آن مسئله است.