شهر مکتوب
نظر نامحبوب درباره اجاره‌ها
میثم قاسمی
این روزها فغان مستأجران به آسمان بلند شده و حتی کسانی که وارد بازار اجاره نمی‌شوند هم از افزایش شدید اجاره‌ها خبر دارند. در این میان دولت و مجلس مانند سال‌های گذشته به‌دنبال یافتن راهکاری برای جلوگیری از افزایش شدید قیمت‌ها هستند. افزایشی که تا همین‌جای کار هم تبعات ناخوشایند بسیاری داشته است. از 2 سال پیش، اعدادی برای سقف افزایش اجاره‌بها اعلام شد که مشخص نیست براساس چه سازوکاری به‌دست آمده‌اند؛ اما به هر صورت برخی از مالکان خانه‌های اجاره‌ای این سقف را رعایت کرده‌اند و برخی دیگر نه. امسال دولت قصد دارد سختگیری بیشتری برای اجرای این آیین‌نامه داشته باشد و حتی آن را تبدیل به قانون کند. اینکه چرا اجاره‌بهای خانه چنین افزایشی را تجربه می‌کند، حتماً دلایلی دارد که بی‌توجهی به آنها منجر به ناکارآمدی و غیراجرایی شدن قانون و مقررات می‌شود. در حقیقت به‌نظر نمی‌رسد بتوان گرانی در بازار اجاره را به زیاده‌خواهی اندکی از مالکان و سودجویی برخی از مشاوران املاک گره زد یا همچون سال‌های گذشته همه تقصیرها را به گردن چند پلتفرم اینترنتی انداخت.
کسی را تصور کنید که تنها محل درآمدش، اجاره دادن یک واحد آپارتمان است. این فرد باید بتواند زندگی روزمره خود را مدیریت کند و درحالی‌که هر روز شاهد افزایش قیمت تمامی اقلام مصرفی هستیم، چطور می‌توان انتظار داشت او افزایشی در درآمد خود نداشته باشد؟ یا حتی وقتی براساس آمارهای رسمی تورم نقطه به نقطه از ۵۰درصد گذشته است، چطور می‌توان انتظار داشت فرد مورد نظر ما تنها ۲۵درصد به درآمدهای خود اضافه کند؟ بدین‌ترتیب او ۲۵درصد باقیمانده افزایش هزینه‌ها را از کجا باید تامین کند؟
اشتباه نشود! من مالک هیچ خانه اجاره‌ای در هیچ نقطه‌ای از کره زمین نیستم و این روزها بسیاری از اقوام و نزدیکان و دوستانم را می‌بینم که برای تامین مسکن با مشکلات زیادی روبه‌رو شده‌اند؛ اما حرفم این است که دیدن تنها یک بخش از ماجرا و ظالم نشان دادن مالکان، راه به جایی نمی‌برد و فقط بخش‌های مختلف جامعه را مقابل یکدیگر قرار می‌دهد. نقطه کانونی مشکلات اقتصاد ایران، تورم است. تورمی که در طول چند دهه به‌صورت مستمر دورقمی مانده و نه‌تنها زیرساخت‌های اقتصادی کشور که بنیان‌های اخلاقی جامعه را نیز متزلزل کرده است. هرچند ممکن است راه‌حل‌های کوتاه‌مدتی مانند تعیین سقف افزایش اجاره‌بها، اندکی آرامش را به این بازار برگرداند اما درنهایت چاره کار، پرداختن به تورم و ریشه‌های آن است.
