گپ
داریوش خنجی از آخرین کارهایش می‌گوید
در انتظار الماس‌های تراش نخورده
آرش نهاوندی - مترجم
داریوش خنجی امسال با جایزه «پیر انژنیو» که یک جایزه سالانه در تجلیل از یک عمر دستاورد در زمینه فیلمبرداری است، در این جشنواره تقدیر شد. خنجی درباره فیلم زندگینامه‌ای «زمان آرماگدون» که فیلم تکان‌دهنده و گیرایی از جیمز گری ارزیابی شده، توضیح می‌دهد: کار آسانی نبود، اطمینان نداشتم که بتوانم به اندازه کافی انرژی و خلاقیت صرف این کار کنم. اما پس از اهمیت این فیلم متوجه شدم که نمی‌توانم همکاری در فیلم «زمان آرماگدون» را رد کنم. فیلمنامه این فیلم خیلی شخصی و خیلی عمیق بود و این فیلم در موارد زیادی به خاطرات و گذشته جیمز (گری) اشاره دارد. خنجی در این گفت‌وگو همچنین توضیحات بیشتری درباره این فیلم و تجربه کاری خود با جیمز گری و نظرش درباره بهترین فیلم‌هایی که کار کرده ارائه داده است. در ادامه این مطلب، گفت‌وگوی فیلم استیج با داریوش خنجی را می‌خوانید.
این سومین فیلمی است که شما در ساخت آن با جیمز گری همکاری کرده‌اید، چطور این همکاری میسر شد؟
جیمز پیش از ساخت فیلم با من تماس گرفت. ساخت برخی از فیلم‌هایی که با بودجه کم ساخته می‌شود، دشوار است. این فیلم نیز یکی از آنها بود. او مجبور شد تاریخ ساخت فیلم را به تعویق بیندازد و در نهایت و یکباره کار فیلمبرداری از پاییز سال قبل شروع شد. من آن موقع هنوز مطمئن نبودم با او در ساخت فیلم همکاری خواهم کرد یا نه، چرا که به تازگی ساخت فیلمی بلند با آلخاندرو ایناریتو در مکزیک را به پایان رسانده بودم. دقیقا زمانی که ساخت این فیلم در مکزیک به پایان رسید، جیمز گری و آنتونی کاتاگاس، تهیه‌کنندگان فیلم «زمان آرماگدون» از من خواستند برای ساخت این فیلم به نیویورک بروم. در آن زمان تصور می‌کردم این فیلم کوچک‌تری خواهد بود و ساخت آن یک تا یک سال و نیم به طول نخواهد انجامید. بنابراین خود را برای ساخت این فیلم آماده کردم. اما به مرور کار عمیق‌تر و عمیق‌تر شد.
داستان این فیلم در محله کوئینز نیویورک در دهه1980 می‌گذرد و به‌نظر آنچه در این دهه در محله کوئینز رخ داده دقیقا به تصویر کشیده شده است؟ شما از چه روشی برای فیلمبرداری این فیلم استفاده کردید؟
روش فیلمبرداری در یک فیلم را صرفا روش خود نمی‌دانم و معتقدم در ابداع و اجرای روش‌های فیلمبرداری یک تیم دخیل هستند و نه یک فرد. من بر این باور هستم که کار من خیلی با کار کارگردان و عوامل تولید و بازیگران فیلم در هم آمیخته است. گابریل کلولودنی فردی که روی رنگ تصاویر با من همکاری می‌کرد یا ریچی گینس و جو بلشنر که مسئولیت فیلمبرداری با دوربین متحرک را داشتند، ازجمله افراد کلیدی در موفقیت فیلمبرداری فیلم «زمان آرماگدون» بودند.
معمولا از میان فیلم‌هایی که در ساخت آنها مشارکت داشته‌اید، از چه فیلمی بیشتر نام برده می‌شود و بیشتر درباره آن از شما سؤال می‌پرسند؟
فیلم «هفت» فیلمی است که درباره آن بیشتر از من سؤال می‌کنند. برخی اوقات درباره «الماس‌های تراش نخورده» هم از من می‌پرسند. من به آن فیلم خیلی علاقه‌مند هستم، در مجموع می‌توانم بگویم که عاشق خیلی از فیلم‌هایی هستم که در ساخت آن همکاری داشته‌ام. اما باز هم «هفت» تنها فیلمی است که بیشتر درباره آن از من سؤال
پرسیده می‌شود.
زمانی که به کارنامه خود نگاه می‌کنید، آیا فیلم‌هایی هستند که شما به‌طور ویژه به مشارکت در ساخت آنها افتخار کنید؟
من خیلی به‌کار در فیلم «زمان آرماگدون» افتخار می‌کنم، چرا که حس خاصی را در من ایجاد می‌کند، این احساس که نور و زندگی در تاریخی که داستان فیلم در آن می‌گذرد، با امروز متفاوت بود. در این فیلم ما به زمانه‌ای پرداختیم که دیگر وجود ندارد. من به این مسئله که ما همه به جیمز کمک کردیم فیلمی بسیار شخصی بسازد، افتخار می‌کنم.
من به فیلم «باردو» هم افتخار می‌کنم و فیلم «الماس‌های تراش نخورده را نیز خیلی دوست دارم. من دوباره حاضرم در ساخت فیلمی نظیر «الماس‌های تراش نخورده» مشارکت داشته باشم. در واقع حاضرم با عوامل آن فیلم همین الان دوباره کار کنم، آنها بهترین بودند.
