نتیجه نخواهید برای المپیک آماده می‌شویم

«توقع‌ها را پایین بیاورید»، «از این تیم نتیجه نخواهید» و... اینها خواسته‌های بازیکنان و اعضای کادر فنی تیم ملی والیبال است که قرار است از 18خرداد مسابقاتش را در لیگ ملت‌ها آغاز کند. شرایط تیم ملی امسال با سال‌های گذشته متفاوت است. بازیکنان نامی کنار تیم نیستند، سعید معروف، محمد موسوی، امیر غفور و... یا خداحافظی کرده‌اند یا به تیم دعوت نشده‌اند. از بین دعوت‌شدگان هم جواد کریمی، میثم صالحی و علی‌اصغر مجرد دوران نقاهت بعد از جراحی را می‌گذرانند و لیگ ملت‌ها را از دست داده‌اند. شرایط تیم ملی را همه می‌دانند اما اینکه کسی از تیم ملی توقع نتیجه نداشته باشد، خواسته بجایی است؟ سال پیش فدراسیون اعلام کرد که لیگ ملت‌ها تدارکاتی بازی‌های المپیک است و انتظار نتیجه ندارد و امسال هم جوان شدن تیم دلیلی شده تا همه اعضای تیم و نزدیکان به فدراسیون زمزمه کنند که نتیجه مهم نیست. این خواسته برای خیلی‌ها قابل‌قبول نیست. از یک سال پیش که بازی‌های المپیک تمام شد مشخص بود که معروف دیگر کنار تیم نیست، حتی پیش‌بینی می‌شد که بازیکنان بزرگ دیگر هم تمایلی به حضور در تیم ملی نداشته باشند. شاید مصدومیت‌ها غیرقابل پیش‌بینی بود و تیم را با چالش روبه‌رو کرد اما مسئله این است که چرا فدراسیون و کادر فنی سعی می‌کنند توقع‌ها را پایین بیاورند. بهروز عطایی، سرمربی تیم ملی می‌گوید تمرکز اصلی فدراسیون روی بازی‌های المپیک 2024پاریس است، ولی بعضی‌ها این توضیح را بهانه‌ای برای توجیه نتایج ضعیف احتمالی در لیگ ملت‌ها می‌دانند.

عطایی: در بدترین حالت دوازدهم می‌شویم

تیم ملی والیبال فردا به صربستان می‌رود، دو بازی دوستانه در این کشور انجام می‌دهد و بعد راهی برزیل می‌شود تا خودش را برای لیگ ملت‌ها آماده کند. این مسابقات نخستین آزمون سخت بهروز عطایی و تیمش است. آنها این خوش‌شانسی را دارند که در هفته اول لیگ با آسیایی‌ها روبه‌رو شوند. چین، استرالیا و ژاپن هر چند حریفان راحتی نیستند اما شاگردان عطایی که سال پیش قهرمان آسیا شدند می‌توانند از چند بازی خوب امتیاز بگیرند و با روحیه بهتری هفته‌های بعد را شروع کنند. تنها حریف غیرآسیایی آنها در هفته اول هلند است. عطایی در همین شروع سعی دارد توقع‌‌ها را از تیمش پایین بیاورد.

   درست است که تیم ملی با سرمربیگری بهروز عطایی قهرمان آسیا شد اما شرایط آن مسابقات متفاوت بود و لیگ ملت‌ها نخستین میدان بزرگی است که شما و تیم‌تان تجربه می‌کنید. شرایط نگران‌کننده نیست؟
در این 16-15 سالی که سرمربی تیم‌های مختلف بوده‌ام به این حد از تجربه رسیده‌ام که بتوانم فشارها را تحمل کنم. من با حقیقت زندگی می‌کنم نه با افسانه و داستان. نگاه من نگاه منطبق بر منطق و واقعیت‌های موجود است. مسئله این است که من چه استرسی می‌توانم داشته باشم؟ پارسال تیم ملی با همه سرمایه‌هایش در لیگ ملت‌ها تیم دوازدهم شد. سال2018با همه سرمایه‌ها دهم شد. در بدترین حالت ما هم دوازدهم می‌شویم.

   توقع مردم بیشتر از این است.
نگاهی را که به تیم‌های ملی می‌شود به چند بخش می‌توانیم تقسیم کنیم. یک نگاه عموم مردم است که بیشتر احساسی است و یک نگاه هم فنی و کارشناسی است. نگاه دوم مورد توجه ماست. ما برای نگاه احساسی مردم احترام قائل هستیم ولی نمی‌توانیم روی این نگاه کنترلی داشته باشیم. ما می‌گوییم نگاه منطقی به تیم داشته باشید. همانطور که تیم ملی در المپیک از گروهش صعود نکرد، همانطور که در مسابقات قهرمانی جهان سیزدهم شد و حس خوبی به مردم منتقل نشد، ممکن است امسال هم تیم نتواند نتیجه بگیرد. فشار زیادی روی ما هست ولی سعی می‌کنیم عملکرد خوبی داشته باشیم و براساس توانمان و موجودیت‌مان بازی کنیم. تعارف نداریم. ما تغییر نسل انجام داده‌ایم. یک عده بازیکن خیلی خوب کنار رفته‌اند؛ بازنشسته شده‌اند یا تمایل به حضور در تیم ملی ندارند و تعدادی از بازیکنان کلیدی هم مصدوم هستند.

   شما می‌گویید توقع بالاست و ابزار ندارید؟
توقع که توقع غیرکارشناسی است.

   فدراسیون هم نتیجه نمی‌خواهد؟
فدراسیون دنبال این است که از تیم امسال و تیم سال‌ آینده بهترین نفرات را برای بازی‌های المپیک انتخاب کند. با این حال ما سعی می‌کنیم مصدومان به تیم برسند و در لیگ کمک‌حالمان باشند. می‌دانیم کار خیلی سختی داریم. ما برای گرفتن بهترین نتیجه تلاش می‌کنیم اما باید به همه موضوعاتی که کنار تیم هست، توجه شود.

   میلاد عبادی‌پور تازه از لیگ لهستان برگشته. هم می‌شود گفت او خسته است و هم اینکه در بالاترین سطح بازی کرده و تجربه‌اش می‌تواند به تیم کمک کند. فکر می‌کنید تأثیر کدام یک از این دو روی تیم بیشتر است؟
هر دو تأثیر می‌گذارد. میلاد خسته است و این طبیعی است. هفته اول برای ما هفته مهمی است. در این هفته از میلاد استفاده می‌کنیم اما هفته‌های بعد به او استراحت می‌دهیم تا کمتر به او فشار بیاید.

   در نبود جواد کریمی ومعروف محمدطاهر وادی پاسور اول تیم است. بی‌تجربه نیست ولی فشار روانی که روی اوست می‌تواند به‌خودش و تیم لطمه بزند.
سعی می‌کنم این فشار را از روی او کم کنم. ما هم وادی را داریم و هم علی رمضانی را که پاسور خیلی خوبی است. آنها با کیفیت خوبی که دارند، قطعا می‌توانند به تیم خیلی کمک کنند. پارسال تیم ملی در 5بازی از لیگ ملت‌ها به پیروزی رسید و در 4بازی وادی پاس داد.