فرزند سرزمین سبز

هنوز هم خودش کار با روشن‌روان را بیشتر دوست دارد و می‌گوید همکاری با او برایش خاطره‌انگیز است و روحیه آرام و موسیقی روشن‌روان کاملا با سلیقه‌اش سازگار است. کار او را با کارهای قدیمی مقایسه می‌کند؛ با همان قطعه‌ها که مرتضی خان محجوبی می‌ساخت و جواد معروفی تنظیم می‌کرد، رهی معیری برای آنها شعر می‌گفت و بنان می‌خواند.
بیژن بیژنی بابلی است. 3خرداد1332 در این شهر به دنیا آمده و عاشق مازندران است. به آنجا می‌گوید: «سرزمین سبز و آبی که همه جای آن عشق است.» شاید به‌خاطر ترانه‌های غنی مازندرانی است که اینقدر آهنگ‌های فولکلور را خوب می‌خواند. خودش را خواننده موسیقی ملی می‌داند، نه پاپ و نه حتی سنتی. بیشتر دوست دارد شعر نو بخواند. بیژنی با همان آلبوم اولش جایگاهش را پیدا کرد، آلبوم «نهانخانه دل» که آهنگ نوایی نوایی آن را هنوز هم مردم زمزمه می‌کنند. با ارسلان کامکار، اسماعیل تهرانی، محمد سریر هم کار کرده. برای آلبوم‌هایش وقت می‌گذارد؛ مثل وقتی که برای خواندن آلبوم «چهارفصل» که مجموعه‌ای است از فولکلورها، به همه ایران سفر کرد.
از موسیقی که بگذریم، بخشی از شهرت بیژنی، به‌خاطر خوشنویسی است. بیژنی از کودکی خوشنویسی می‌کرده و سال‌ها پیش مدرک ممتاز انجمن خوشنویسان را گرفته. از آن موقع تاکنون نمایشگاه‌های خوشنویسی بسیاری برگزار کرده و نوشته‌های روی بسیاری از آلبوم‌های موسیقی، به‌ویژه قدیمی‌ترها کار اوست.