یک ستاره در کهکشان
بعد از اعلام لیست ابتدایی و 35نفره تیم‌ملی برای حضور در مسابقات جام‌جهانی، مشخص شد نام علی علیپور در فهرست مدعوین قرار ندارد که این مساله در 24ساعت گذشته انتقاداتی را از کادر فنی تیم‌ملی به‌دنبال آورده است. این انتقادات به دو دسته تقسیم می‌شود؛ یک دسته از اعتراض‌ها به این است که چرا چنین لیستی درست شب بازی پرسپولیس و الجزیره امارات منتشر شد و روحیه سرخپوشان بازمانده از تیم‌ملی را تضعیف کرد، دسته دوم معترضان اما از اساس با حذف علیپور مشکل دارند و فکر می‌کنند حق آقای گل لیگ بود که مسافر روسیه شود. در این میان شاید بتوان نقدهای گروه اول را پذیرفت و «زمان» انتشار لیست تیم‌ملی را ناشی از بدسلیقه‌گی کادرفنی و فدراسیون فوتبال دانست، اما واقعا اعتراضات گروه دوم قابل قبول نیست. تنها نگاهی گذرا به فهرست مهاجمان دعوت‌شده به تیم‌ملی نشان می‌دهد واقعا جایی برای دعوت از علی علیپور
وجود نداشت.
امسال مهاجمان ما در باشگاه‌های‌شان کولاک کردند. جهانبخش آقای گل هلند شد، کریم انصاریفر هم برای آقای گلی در یونان فقط دو گل کم آورد، کاوه رضایی در شارلوا عالی بود، مهدی طارمی بعد از پایان محرومیتش در الغرافه بازگشتی خیره کننده به میادین داشت و سردار آزمون و رضا قوچان‌نژاد هم با وجود پشت‌سر گذاشتن یک فصل نه‌چندان موفق، با توجه به تجارب‌شان غیرقابل چشم‌پوشی بودند. تازه از این فهرست درنهایت یک نفر دیگر هم باید خط بخورد تا لیست نهایی تیم‌ملی برای حضور در مسابقات روسیه شکل بگیرد. در این شرایط آیا واقعا می‌شد یک سهمیه را برای علی علیپور کنار گذاشت؟ تازه فراموش نکنیم به‌خاطر سبک بازی تیم‌ملی که عمدتا با تک‌مهاجم است، تنها رضا قوچان‌نژاد و سردار آزمون این شانس را دارند که در نوک خط حمله به‌میدان بروند، وگرنه طارمی، جهانبخش و حتی کریم انصاری‌فرد احتمالا به‌عنوان وینگر مورد استفاده قرار خواهند گرفت. با این شرایط شاید اگر خود علیپور هم سرمربی تیم‌ملی بود، اسم خودش را در فهرست مسافران نهایی جام‌جهانی نمی‌نوشت. او این فصل مثل یک ستاره بود که در یک کهکشان ظهور کرد.
