مردم لبنان، در صف انتخاب

مردم لبنان در میان ناامیدی از تغییر وضعیت معیشتی خود، فردا برای تعیین ترکیب پارلمان پای صندوق‌های رأی حاضر می‌شوند؛ اقدامی که در میانه ناکارآمدی حاکم در ‌دولت و بن‌بست میان احزاب سیاسی این کشور، به تنها ابزار آنها برای ایجاد تغییر تبدیل شده است.
در سایه اختلافات عمیق سیاسی در لبنان، دولت‌هایی که یکی پس از دیگری اداره امور را در دست گرفته‌اند، از ارائه ابتدایی‌ترین خدمات به مردم و جامعه هم ناتوان بوده‌‌اند. اقتصاد این کشور طی سال‌های اخیر دچار فروپاشی شده و طبق آمار سازمان ملل، حدود سه‌چهارم جمعیت 6میلیونی آن اکنون در فقر زندگی می‌کنند. وضعیت وخیم اقتصادی، برخی از لبنانی‌ها را به ترک این کشور و مهاجرت غیرقانونی به اروپا ترغیب کرده است. مسیر بسیاری از آنها از میان آب‌های مدیترانه و به سمت قبرس است. افزایش شمار حرکت قایق‌های مهاجران لبنانی به سمت قبرس در ماه‌های اخیر، به افزایش آمار قربانیان منجر شده است.
در تابستان سال‌2020، بندر بیروت شاهد انفجاری هولناک بود که قلب لبنان را به لرزه در آورد. 215نفر کشته و هزاران نفر زخمی شدند. ساختمان‌ها در منطقه بزرگی از اطراف بندر تخریب شدند تا انفجار بیروت به نماد ناکارآمدی انباشته دولت لبنان تبدیل شود. مقصران حادثه انفجار بیروت، که بر اثر انبار‌شدن مواد شیمیایی رخ داد، هنوز معرفی نشده‌اند و دادگاه در یک بن‌بست سیاسی مختل شده است.

ساختار انتخابات چگونه است؟
پارلمان لبنان دارای 128کرسی است که طبق قانون مصوب سال‌2018، براساس «نسبیت» ابتدا میان مسلمانان و مسیحیان (هر کدام 64کرسی) و سپس میان 18فرقه مذهبی براساس جمعیت‌شان تقسیم می‌شود. فرقه‌های مذهبی اصلی شامل سنی‌ها، شیعیان، دروزی‌ها، علوی‌ها، مارونی‌ها، کاتولیک‌های رومی، ارتدوکس‌های یونانی، انجیلی‌های ارمنی، کاتولیک‌های ارمنی و ارتدوکس‌های ارمنی است. انتخابات پارلمانی لبنان در سال‌2009 براساس قانون اکثریت برگزار شد که طبق آن هر نامزدی که بیشترین آرا را به‌دست آورده بود، به پارلمان راه می‌یافت. طبق این قانون، اقلیت‌های مذهبی در پارلمان غایب بودند و هیچ نماینده‌ای نداشتند. این در حالی است که قانون نسبیت فرصت بیشتری به اقلیت جهت شرکت در انتخابات و پیروزی در آن می‌دهد. از مجموع 64کرسی مسلمانان، 27کرسی به شیعیان و 27کرسی به اهل سنت، 8کرسی به دروزی‌ها و 2کرسی به علوی‌ها اختصاص یافته است. در مجموع ۱۰۳ لیست انتخاباتی متشکل از هزار و ۴۴نامزد برای کسب ۱۲۸کرسی پارلمان که به‌طور مساوی بین مسیحیان و مسلمانان تقسیم شده است، رقابت می‌کنند. 3میلیون و ۷۴۶هزار نفر از مردم هم حق رأی دارند.

گروه‌های اصلی انتخابات کدامند؟
2 ائتلاف اصلی و بزرگ در انتخابات، شامل ائتلاف موسوم به 8مارس و ائتلاف موسوم به 14مارس است. اغلب احزاب سیاسی در لبنان، نامزدهای خود را معرفی کرده‌اند. در انتخابات پیش‌رو، حزب‌الله که هم‌اکنون بیشترین کرسی‌های پارلمان را هم در اختیار دارد، دست بالا را دارد. محمد رعد، رهبر فراکسیون حزب‌الله در پارلمان، بار دیگر در انتخابات حاضر شده و در صدر فهرست نامزدهای این حزب قرار دارد. حزب امل، دیگر حزب بزرگ شیعی لبنان که متحد مهم حزب‌الله است نیز در انتخابات شرکت کرده است. نبیه بری رهبری این حزب را در دست دارد. او از ‌سال‌1992 تاکنون، رئیس پارلمان بوده است. جریان آزاد ملی، حزب اصلی مسیحیان در انتخابات است که رهبری آن در دست جبران باسیل، داماد میشل عون رئیس‌جمهور، است. جریان آزاد ملی نیز متحد حزب‌الله به شمار می‌رود. این 3حزب، ائتلاف 8مارس را شکل می‌دهند. این ائتلاف طی سال‌های اخیر انسجام و یکپارچگی بیشتری نسبت به رقیب اصلی خود، یعنی ائتلاف 14مارس، متشکل از احزاب سنی، مسیحی، المستقبل، قوات، کتائب و سوسیالیست ترقی‌خواه، نشان داده است. در اردوگاه مسیحیان، سمیر جعجع با حزب نیروهای لبنانی (فالانژهای لبنان) حضور دارد که منتقد اصلی حزب‌الله به‌حساب می‌‌آید. در اردوگاه سنی‌ها، حزب المستقبل به رهبری سعد حریری، مهم‌‌ترین حزب سیاسی لبنان است. حریری رقابت‌ها را ترک کرده و هیچ فهرستی منتشر نکرده است. جعجع در نبود حریری و با حمایت مالی عربستان، سعی دارد بیشترین کرسی‌های اهل سنت را از آن خود کند.