کشت قراردادی برنج در 40هزارهکتار از اراضی شمال
حمیده پازوکی - خبرنگار
گیلان و مازندران به عنوان 2تولیدکننده مهم برنج ایران سالانه حدود 3میلیون تن شلتوک تولید میکنند. با این حال مشکلاتی مانند گرانی نهادههای کشاورزی و دشواریهایی در زمینه فروش محصول هرسال کشاورزان این استانها را با مشکل مواجه میکند. در این شرایط معاون امور زراعت وزیر جهاد کشاورزی از قراردادی شدن کشت برنج در استانهای شمالی خبر داده است.
بهگفته علیرضا مهاجر این طرح در سال زراعی پیش رو در ۴۰ هزار هکتار از اراضی کشاورزی استانهای گیلان و مازندران اجرا خواهد شد تا از یک سو کشاورزان، دیگر دغدغه مالی برای تولید محصول نداشته باشند و از سوی دیگر زمانی که قدرت تامین نقدینگی و تامین نهاده را ندارند بتوانند کار خود را آغاز کنند.
افزایش درآمد کشاورزان
معاون امور زراعت وزیر جهاد کشاورزی کشت قراردادی برنج در استانهای گیلان و مازندران را دارای ویژگیهای متعددی میداند که ارائه مواد اولیه کشت و کار برنج از قبیل بذر، کود، سموم شیمیایی، حمایتهای بیمهای و حتی توصیههای فنی بخشی از آنهاست.
مهاجر میگوید: افزایش درآمد کشاورزان یکی دیگر از منافع کشت قراردادی برای آنهاست. امیدواریم در سالهای آینده استقبال بیشتری از این طرح شود تا در مدت زمان 3سال تمام اراضی شالیزاری کشور زیرکشت قراردادی برود.
کشت قراردادی در 25هزار هکتار از اراضی مازندران
مازندران با ۲۱۴هزار هکتار سطح زیرکشت اول، ۱۱۰ هزار هکتار کشت دوم و با تولید سالانه حدود یک میلیون و ۴۲۰ هزار تن شلتوک، ۴۵ درصد تولید برنج کشور را بهخود اختصاص داده است. در طرح جدید وزارت جهاد کشاورزی قرار است 25هزار هکتار از اراضی این استان زیرکشت قراردادی برنج برود.
معاون بهبود تولیدات گیاهی جهاد کشاورزی مازندران درباره کشت قراردادی برنج در این استان به همشهری میگوید: از سهمیه 25هزار هکتاری کاشت قراردادی برنج در استان مازندران، 15هزار هکتار به ارقام پرمحصول و 10هزار هکتار به ارقام محلی صدری اختصاص دارد.
مجید بهادری با بیان اینکه این طرح در 14شهرستان استان مازندران اجرا میشود، میافزاید: گلوگاه، بهشهر، نکا، میاندرود، ساری، جویبار، قائمشهر، سیمرغ، فریدونکنار، بابل، بابلسر، آمل، محمودآباد و نور شهرستانهایی هستند که قرار است شالیکاران در آنها برنج خود را قرارداری کشت کنند.
وی با بیان اینکه تاکنون قرارداد 3هکتار زمین در استان برای این طرح بسته شده است، میافزاید: کشاورز در ابتدای فصل برنج ممکن است نقدینگی لازم برای خرید بذر و کود در اختیار نداشته باشد، وقتی بذر و کود به شکل امانی در ابتدای فصل در اختیار کشاورز قرار گیرد، کشاورز در زمان فروش برنج در آخر فصل میتواند این هزینه را تامین کند. از سوی دیگر با کوتاهشدن دست واسطهها قیمت برنج متعادل شده و مصرفکننده و تولیدکننده در بازاری مطمئن فعالیت خواهند کرد.
چشم شالیکاران به نتیجه کشت قراردادی
گیلان با سهم ۳۰ درصدی تولید برنج کشور قرار است 15هزارهکتار از اراضی خود را به کشت قراردادی اختصاص دهد.
با این حال مانند همه طرحهایی که از سوی دولت به کشاورزان عرضه میشود، کشت قراردادی هم موضوعی جدید برای شالیکاران است و آنان دیدگاه خودشان را درباره آن دارند. مدیر مرکز خدمات جهاد کشاورزی روستای پسیخان بخش مرکزی شهرستان رشت هم تامین نهادههای کشاورزی برای شالیکاران را مهمترین ویژگی طرح کشت قراردادی میداند.
با این حال او معتقد است که کشاورزان تا زمانی که مطمئن نشوند دولت به همه وعدههای خود برای تامین مایحتاج شالیکاران و خرید تضمینی برنج عمل خواهد کرد برای اجرای آن در سالهای آینده پیشقدم
نخواهند شد.
شیرین نوذری به همشهری میگوید: گیلان شالیکاران خرد زیادی دارد و این شالیکاران که زمینهای کوچکی دارند از آنجا که شکل سنتی کار را پاسخگوی نیاز خود و خانوادهشان میدانند، از طرحهایی مثل کشت قراردادی استقبال نمیکنند.
کشت قراردادی میتواند یکی از طرحهای راهگشا برای تولید برنج در استانهای شمالی باشد؛ به شرطی که جزئیات آن از ابتدای امر به درستی انجام شود و همین اجرای درست مشوق شالیکاران برای سالهای
آینده باشد.