به دختران ایران اعتماد کنید
عطیه همتی روزنامهنگار
دیکته ننوشته غلط ندارد. اما از قدیم از روی غلطهای دیکته چندبار مینوشتند و با آن جمله میساختند تا دیگر آن «غلط» تکرار نشود. حضور بانوان در استادیوم آن هم در مهمترین و حساسترین بازی سال، نخستین تجربه جدی آنها و نخستین تجربه دولت رئیسی در برگزاری چنین رویدادی بود. فشار برخی مذهبیها از سویی و همچنین تمایل برخی گروههای مخالف به تحریم استادیوم بهدلیل فرمایشی بودن حضور تماشاگران خانم و در نتیجه تحریم فوتبال، مشکلاتی بود که اهالی فوتبال و وزارت ورزش و جوانان با آن روبهرو بودند. جامعه مدرسین حوزه علمیه قم از روز قبل دولت را تحت فشار گذاشته بود که باید جلوی ورود خانمها به استادیوم بهدلیل خلاف ارزشهای اسلامی گرفته شود و در جملهای نوشته بود این اقدام دولت بدنه مذهبی و متدینین کشور را شگفتزده کردهاست. از طرفی هم برخی مخالفان دولت اقدام دولت برای ورود خانمها به استادیوم را اقدامی نمایشی و فرمالیته در راستای ساکت کردن فیفا و شخص اینفانتینو دانستند! نظری که با بهمریختگی در سامانه بلیت فروشی و عدمتوزیع بلیت درست قدرت بیشتری گرفت و در ساعات نزدیک به برگزاری مسابقه تبدیل به روایت غالب در فضای مجازی شد. بهطوریکه حتی بانوان محجبه در استادیوم را افراد گزینشی و مورد پسند حاکمیت میدانستند و معتقد بودند مردم عادی این پوشش را ندارند! نگاهی همینقدر اگزجره و دوقطبی!
بینظمی در سامانه بلیت فروشی نتوانست اشتیاق بسیاری از دختران فوتبالدوست را که میخواستند تیم ملی کشورشان را در راه صعود به جام جهانی همراهی کنند کم کند برای همین عدهای بدون بلیت و حتی به امید تهیه بلیت در خود استادیوم راهی آزادی شدند و پشت درهای بسته ماندند که در نهایت درها باز شد و همگی به ورزشگاه راه یافتند.
عدموجود راوی و روایت درست همواره جا را برای روایتهای مغرضانه باز میکند. بسیاری ترجیح دادند محتاطانه در اینباره سکوت کنند و حتی پوشش خبری مناسبی از سمت خانمها انجام نشد. آنقدر که هیچکس نفهمید مهمترین مقام رسمی کشور در حوزه بانوان یعنی «انسیه خزعلی» معاونت امور زنان ریاستجمهوری و همچنین معصومه پاشایی بهرام نماینده مجلس شورای اسلامی روز پنجشنبه در استادیوم و در جمع تماشاگران حضور داشتند. از پاشایی بهرام بسیار کم و از حضور خزعلی هیچ خبری منتشر نشد!
آنچه در روایت حضور زنان در ورزشگاه حائز اهمیت است تلاش برخی دولتیها برای آمادهسازی حضور بانوان در استادیوم است که میدانیم از سوی برخیها تحت فشار قرار گرفتند و کاش و صدکاش که این کار پیش از هشدار فیفا و شخص اینفانتینو و تهدیدات به تحریم فوتبال ایران صورت میگرفت تا شکستن این سد و حل این مشکل به شکل کاملا داخلی لذت این حضور را صدچندان کند. همچنین پرس و جوها درباره شیوه ورود و تهیه بلیت از سوی خانمها گویای این است که هنوز استرسها و اضطرابهای زیادی مبنی بر حاشیه حضور بانوان وجود دارد لذا ترجیح این بوده که بخشی از بلیتها به شکلی غیراز بلیتفروشی توزیع شود. موضوعی که در یکی، دو روز گذشته یکی از مهمترین بحثهای روز بازی ایران و عراق بود. استرس و حتی کجسلیقگی که به دور افتخار بازیکنان فوتبال نیز کشیده شد و زمانی که به سمت جایگاه خانمها رسیدند بالاجبار راهشان کج شد!
بهنظرم حالا که این سد و ممنوعیت همیشگی و کلاف سردرگم در مسیر باز شدن است و دولت نیز رغبت خود را ولو با چندین اشتباه در برگزاری نشان دادهاست وقت آن است که از روی غلطهای دیکته بالاخره نوشته شده روز پنجشنبه چندینبار نوشته شود تا در دفعات بعدی امیدواریم به شکل صحیح و درستی اجرا شود تا جلوی حرفها و حدیثها وروایات مغرضانه گرفته شود.
روز پنجشنبه ۷بهمن، نه آسمانی به زمین آمد. نه زمینی به آسمان رفت. فقط چند دختر ایرانی آمدند و دوساعت تمام روی پا و زیر باران و یخبندان آزادی نام ایرانشان را فریاد زدند و برایش دست و جیغ و هورا کشیدند. این رویه را ادامهدار کنیم که دختران ما به این شور احتیاج دارند و به آنها اعتماد کنیم.