اول می‌خری، بعد می‌بینی؟

نفت مسجدسلیمان دور برگشت مسابقات لیگ برتر را هم خوب شروع نکرد. آنها که نیم‌فصل اول با شاهکار فراز کمالوند فقط موفق به کسب 11امتیاز شدند و در رده ماقبل پایانی جدول قرار گرفتند، برای نیم‌فصل دوم محمود فکری را روی نیمکت تیم خود نشاندند. فکری هم در نخستین گام در خانه برابر پیکان شکست خورد تا شرایط برای نفت دشوارتر شود. نکته جالب اما سخنان محمودخان در پایان مسابقه است؛ جایی که سرمربی پیشین استقلال با تعجب از بضاعت انسانی ضعیف نفت یاد کرد و گفت: «متأسفانه الان تیم گرفته‌ایم و می‌بینیم دست‌مان چقدر خالی است. واقعا نمی‌دانم چگونه تیم را بسته‌اند! به هر حال اگر امروز بازیکن داشتیم و دست‌مان کمی پر بود تا بتوانیم جایگزین داشته باشیم و تعویض کنیم، شاید نفرات تازه نفس می‌توانستند بیشتر به تیم کمک کنند و جریان بازی را تغییر دهند.»
فکری البته در ادامه وعده داده در پنجره زمستانی چند بازیکن جذب کند و روند تیم رو به بهبودی بگذارد. با این حال نکته مهم، تداوم این قبیل بهانه‌جویی‌های نخ‌نما شده در فوتبال ایران است. هر کدام از مربیان که وسط کار هدایت تیمی را برعهده می‌گیرند، درصورت کسب نتایج نامطلوب بعد از مدتی بهانه می‌گیرند که این تیم بد بسته شده یا با تفکرات ما همخوانی ندارد. منتها این بار محمود فکری برای بهانه‌گیری فقط نیاز به 72ساعت زمان داشت. در هنرمندی فراز کمالوند و تیمی که بسته هیچ جای شک و تردیدی وجود ندارد، اما رفتار فکری هم قابل نقد است.
او در حالی از فهرست بازیکنان نفت ایراد می‌گیرد که طبیعتا زمان پذیرفتن هدایت این تیم، در جریان موجودی نفتی‌ها بوده است. اگر اینقدر ضعیف بودند، پس چرا پیشنهاد آنها را قبول کردی؟ چرا زمان قرارداد بستن و تعیین دستمزد و بازگشت به سطح اول فوتبال به جزئیات مسئله توجه نمی‌کنید و تازه بعد از آن است که یادتان می‌افتد تیم ضعیف بسته شده؟ البته شاید هم محمود فکری جزو آن دسته از آدم‌هایی است که بیرون از خانه کالایی را می‌خرند و بعد که داخل خانه شدند نگاه می‌کنند ببینند چه چیزی خریده‌اند.