از اینستاگرام تا مانیستاگرام

زن 20ساله‌ای  که به شمار سال‌های زندگی‌اش اکانت‌های تقلبی ساخته بود تا به‌وسیله آن نامزد پیشین‌اش را آزار بدهد در ایرلند توسط پلیس دستگیر شد و پشت میله‌های زندان افتاد. به گزارش یاهونیوز، انتشار این خبر بار دیگر باعث شد روانشناس‌های اجتماعی بحث مقایسه هویت واقعی کاربر‌های فضای مجازی با آنچه در شبکه‌های اجتماعی به نمایش می‌گذارند را مطرح ‌کنند. پیش از پرداختن به‌نظریه‌های گوناگون این روانشناس‌ها بهتر است ابتدا چند پرسش اساسی را مطرح کنیم. پرسش‌هایی مانند این‌که اینستاگرام به‌عنوان ویترینی که افراد از خود، زندگی و علائق‌شان به نمایش می‌گذارند چقدر با واقعیت آنها همخوانی دارد؟ اصلا آیا ما در این اینستاگرام سیر می‌کنیم یا در دنیایی خیالی به نام «مانیستاگرام» که هیچ نسبتی با هویت واقعی ما ندارد؟ بازگردیم به ایده‌های روانشناس‌هایی که یاهونیوز از آنها نقل قول کرده بود. از منظر این روانشناس‌ها  حس نازیبایی به‌ویژه در دختران، حس منفی نسبت به زندگی و کمبود‌های خانوادگی، کمرنگ شدن ارتباط‌های کلامی، افسردگی و بالاخره انزوا از عوارض این داروی دنیای مجازی است. برای نمونه مطالعات دانشگاه پنسیلوانیا نشان می‌دهد که استفاده از شبکه‌های اجتماعی، حس تنهایی را در افراد افزایش می‌دهد. این مطالعات همچنین نشان می‌دهد که کاهش استفاده از شبکه‌های اجتماعی باعث کاهش حس تنهایی و انزوا در افراد می‌شود. به‌گفته کارشناس‌های این پژوهش در اینستاگرام‌ منزوی‌ها منزوی‌تر، خودپسند‌ها خودپسند‌تر و البته در مقابل فعالان اجتماعی فعال‌تر و اهالی کسب‌وکار به بیان ساده، کاری‌تر می‌شوند.