شیدا اعتماد
دقیقا نمیدانم پدیده پیغام صوتی از کی و کجا وارد مراودات ما شد، اما مثل همهچیزهای دیگر حالا جزو بزرگی از زندگی ما شده است. پیام صوتی آن ایراد بزرگ مکالمات تلفنی را ندارد؛ ایراد نابهنگام و نابجا بودن. میشود در زمان درست و جای درست به آن گوش داد، میشود هر جایی که لازم است قطعش کرد و سرعت پخش را بنا به نیاز زیاد کرد.
همین که میشود به جای نوشتن، حرف زد بخش بزرگی از مشکلات را بهبود میبخشد. خیلی از مشکلات در ارتباط مجازی از غیبت چشمها و صداها ناشی میشود. مرز شوخی و جدی در هم میرود و فقدان لحن در نوشتهها درک آنها را دشوار میکند.
پیغام صوتی هیچکدام از این مشکلات را ندارد. میشود بهراحتی ارسالش کرد. میشود دوباره به آن گوش داد و اگر مشکلی داشت آن را پاک کرد. میشود پیغامهای صوتی اطرافیان را با هدفونی در گوش بهراحتی و تقریبا در هر جایی شنید. اصولا بهنظر من یکی از بهترین راههای ارتباطی همین پیغام صوتی است.
خیلی وقتها هنگام رانندگیهای طولانی به جای موسیقی، به پیغامهای صوتی دوستان گوش میکنم. گوش دادن به صدای آدمها آنها را نزدیک نگه میدارد. فاصلههای دور دیگر آنقدرها دور بهنظر نمیرسند. انگار توی ماشین دیگر تنها نیستم. کسانی کنار من هستند که دارم صدایشان را میشنوم. هستند و نیستند. ولی مهم این است که این دریچه ارتباطی که نبود و حالا هست، خیلی از مشکلات را حل کرده است.
وقتی که نوشتار منظور را نمیرساند، پیغام صوتی حاضر و آماده آنجاست تا مانع سوءتفاهم شود و چه چیزی بهتر از این. گیرم که برای ما ساکنان شهر بزرگ که نصف عمرمان در ترافیک میگذرد، صدای بوق ماشینهای اطراف چاشنی پیغامها میشود یا برای خانوادهها صدای خنده کودکان و برای کسی که در صف نان ایستاده، صدای شاطر که میپرسد: «دورو کنجد؟» مهم نیست. مهم این است که دیگر میتوانیم بخشی از زندگی را با اطرافیان شریک شویم که قبلا حتی تصورش را نمیکردیم. پیغام صوتی زنده است و مثل عکس در یک تکه از زمان منجمد نشده است؛ مثل ماشین در حال حرکتی است که حین حرکتش مناظر سریع و کوتاهی هم در اطرافش دیده میشود.
صدای آژیر ماشین آتشنشانی یا سوت کتری یا گربههای کوچه یا هر صدای روزمره دیگری به پیغامها افزوده میشود. کسی که پیغام صوتی را دریافت میکند، هرجا که باشد برای لحظاتی میآید در همان لحظه با صاحب صدا شریک میشود. پیغام صوتی یکی از بهترین اختراعات تکنولوژی است و یکی از کمایرادترین آنها. انگار یک جای خالی بزرگ از مدتها پیش در ارتباطات روزمره وجود داشت که پیغام صوتی دقیقا همان جای خالی را پر کرده است. نه بیشتر است و نه کمتر. دقیقا همانقدری است که باید باشد.
دو شنبه 29 آذر 1400
کد مطلب :
148674
لینک کوتاه :
newspaper.hamshahrionline.ir/W6G4g
+
-
کلیه حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به روزنامه همشهری می باشد . ذکر مطالب با درج منبع مجاز است .
Copyright 2021 . All Rights Reserved