روزگار رنگی زنان افغان

یک‌ماه قبل از اینکه کابل سقوط کند، گویی مردم می‌دانستند که وضعیت افغانستان به کدام سو خواهد رفت؛ این را بازار داغ برقع‌فروشان گواهی می‌داد. فروش برقع بیش از پیش شد، قیمت‌ها بالا رفت و پایتخت رفته‌رفته پر شد از زنان برقع‌پوش. برقع یا چادری هرچند از گذشته‎های دور در افغانستان رایج بوده است اما در زمان حاکمیت نخست طالبان برای زنان اجباری شد. از آن هنگام برقع از پوششی سنتی و انتخابی فراتر رفت و به‌دلیل استفاده از سوی اکثر زنان افغان، به نوعی هویت و فرهنگ تبدیل شد. بعد از سقوط طالبان، استفاده از این پوشش برای زنانی که به آن عادت کرده ‌بودند به قوت خود باقی‌ماند اما نسل جوان‌تر پوششی متفاوت از مادران خود برگزید. حالا بار دیگر بازار برقع‌فروشان جان تازه‌ای گرفته است. گرچه ظاهرا اجباری از سوی طالبان برای استفاده از برقع در کار نیست اما ترس زنان از امنیت‌شان باعث شده تا تعداد زنان برقع‌پوش بیشتر شود. قیمت ‌برقع نیز همپای رشد تقاضا، بالا رفته و هر دست از آن بین 1000تا 2000افغانی (330هزار تا 660هزار تومان) به فروش می‌رسد. برقع‌های رنگین، هر کدام نشان از یک شهر و دیار دارند؛ برقع‌های سرمه‌ای انتخاب زنان هیرمند است، مغز پسته‌ای را قندهار‌ی‌ها می‌می‌پوشند و آبی را زنان میمنه و هرات.