هتلی برای پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها
هتل آپارتمان ویژه سالمندان در مراغه، پنجره‌ای رو به زندگی است که با فروکش‌کردن کرونا دوباره میزبان پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها شده است
حمیده پازوکی- خبرنگار
زندگی در دوران سالمندی برای عموم مردم چالش‌برانگیز است. تنها زندگی‌کردن، دشواریهای بیماری و ناتوانی در انجام بعضی کارهای روزمره، می‌تواند بخشی از ترس‌های افراد در آستانه پیری باشد. خانه‌های سالمندان با وجود تمام خدماتی که به افراد سالمند می‌دهند، اما همچنان مورد قبول بسیاری از خانواده‌ها و سالمندان نیستند. در این بین یک خیر مراغه‌ای اقدام به ساخت و راه‌اندازی هتل آپارتمانی مجهز به کادر درمانی کرد تا جایی برای پیرمردها و پیرزن‌ها وجود داشته باشد؛ جایی که ترس‌ها از کهنسالی در آن معنا نداشته باشد. مجموعه خیریه «خواجه‌نصیر» با فضایی دلنشین، آرام و دوستانه باعث شده تا ساکنان حال خوبی داشته باشند. «حاج حیدر بلوغی» قصد داشت ثابت کند اگر هرچیزی سر جای خودش باشد، سالمندی هم بخشی از دوران شیرین زندگی می‌شود.
همه نیازهای سالمندان در یک هتل
این هتل‌آپارتمان ویژه تبدیل به مکانی شده است که سالمندان در کنار همسالان خود در فضایی با امکانات کامل زندگی کنند. البته این مکان مجوز دارد و زیرنظر بهزیستی اداره می‌شود.
مدیرعامل آسایشگاه سالمندان خواجه‌نصیر مراغه درباره این هتل‌آپارتمان به همشهری میگوید: اینجا به همت حاج حیدر بلوغی، خیر مراغه‌ای در سال98 و در فضایی 2300متری ساخته شده است؛ 11سوئیت دارد که سالمندان به‌صورت تکی یا زوج می‌توانند در آن اقامت داشته باشند.
سیدعیسی سیدنقوی با بیان اینکه همه خدمات یک هتل مانند سرو غذا و نظافت محیط در این اقامتگاه ارائه می‌شود،می‌افزاید: اینجا استخر، بخش کار درمانی و فیزیوتراپی هم دارد. به علاوه 50نفر پرسنل، پزشک و کار درمانی متخصص هم به‌صورت 24ساعته در اینجا حاضر هستند تا درصورت بروز بیماری در ساکنان به‌سرعت به آنها رسیدگی کنند. هر سالمند با پرداخت ماهانه 3میلیون تومان می‌تواند از اقامت و غذا در این هتل استفاده کند و باقی امکانات هم مانند رفاهی و درمانی، هزینه جداگانه‌ای دارد.
وی گلخانه و سالن ورزشی 850متری را از دیگر امکانات این فضا عنوان می‌کند و میگوید: به‌دلیل شیوع کرونا از 2سال قبل اجازه اقامت در هتل از سوی مسئولان بهداشتی شهرستان داده نمی‌شد اما از چند روز قبل این امکان دوباره فراهم شده است و هم‌‌اکنون 5سالمند در این هتل زندگی میکنند.
مدیرعامل آسایشگاه سالمندان خواجه‌نصیر مراغه درباره دیگر بخش‌‌های این مرکز خیریه هم میگوید: اینجا یک خانه سالمندان برای زندگی یکصد زن بی‌بضاعت و معلول و یک مرکز نگهداری از کودکان بدسرپرست (30پسر 6 تا 12سال و 12 تا 18سال)، هم دارد. این مراکز هم با مشارکت مردم و یارانه بهزیستی اداره می‌شود و ساکنان آنها از سوی بهزیستی به ما معرفی میشوند.
احسان؛ میراث خانوادگی حاج حیدر
حاج‌حیدر بلوغی، پیرمرد ۹۰ساله مراغه‌ای بازاری و کشاورز است. او به‌عنوان مؤسس هتل‌آپارتمان مجموعه خیریه خواجه‌نصیر مراغه، خانه‌ای برای سالمندان شهر ساخته است که بتوانند به‌راحتی در آن زندگی کنند. او درباره سابقه‌اش در انجام کارهای خیر به همشهری میگوید: من در سال1311 در مراغه به دنیا آمده‌ام و از کودکی همراه پدرم در بازار مشغول کار شدم. از همان روزگار بود که متوجه شدم پدرم اهل احسان است و تا جایی که بتواند به دیگران کمک می‌کند.
روزی در بازار کسی به من مراجعه کرد و از گرفتاری مالی گفت، تصمیم گرفتم به او کمک کنم و از همان زمان تا اکنون به این کمک کردن ادامه داده‌ام. مخصوصا به مدرسه استثنایی شهر که برای من خیلی مهم است و هر کمکی از دستم بربیاید، برایشان انجام می‌دهم. از سال‌ها قبل تهیه جهیزیه برای دختران خانواده‌های بی‌بضاعت یکی از کارهایی بود که
حاج حیدر آن را انجام می‌داد، تا سال93 این کار را ادامه داد و از آن پس به جای تهیه کالا، مبلغی را در اختیار کمیته امداد قرار داد تا صرف تهیه جهیزیه شود. ساختن هتل‌آپارتمان سالمندان اما از آن کارهای خیری بود که پیش از حاج حیدر بلوغی کسی سراغ آن نرفته بود.
او درباره اینکه چرا سراغ ایجاد چنین فضایی رفته است، توضیح می‌دهد: روزی به مسجد رفته بودم، پس از پایان نماز دیدم پیرمردی در مسجد نشسته و نمی‌رود، کنجکاو شدم و درباره او تحقیق کردم. گفت خویشاوند و خانه‌ای ندارد و به همین دلیل در مسجد مانده است. همانجا در مسجد از خدا خواستم به من توفیق دهد که جایی را برای سالمندان ایجاد کنم.
حاج‌حیدر بلوغی ادامه می‌دهد: یکی دو روز بعد رفتم بهزیستی و اعلام کردم که حاضرم برای ساخت مکانی که سالمندان بتوانند در آن زندگی کنند، مشارکت کنم. پروانه لازم دریافت شد و در سال95 کلنگ ساخت این مکان در مؤسسه خواجه‌نصیر در مساحت 2300متر زده شد. سال98 ساخت مجموعه پایان یافت و آماده استفاده شد. این هتل تحویل بهزیستی داده شده و هم افراد بی‌بضاعت می‌توانند در آن اقامت داشته باشند و هم افرادی که توانایی مالی دارند. درآمدش هم دوباره خرج خود هتل خواهد شد زیرا هر ماه 150میلیون تومان هزینه دارد.
او این هتل را دوست دارد و از حرف‌هایش به‌خوبی پیداست: سالن هتل را خیلی زیبا درست کرده‌ایم، درخت موز باروری در آن کاشته شده و آب‌نماها زیبایش کرده‌اند. مکانی دوست‌داشتنی است که سالمندان در آن خوشحال خواهند بود.
حاج حیدر بلوغی که قبلا ساخت‌وساز هم انجام می‌داد، میگوید که 50سال تجربه‌اش در ساخت‌وساز را در این هتل‌آپارتمان گذاشته تا در ایران بی‌نظیر باشد. او ادامه می‌دهد: اینجا به‌عنوان هتل‌آپارتمان نمونه کشور انتخاب شده است و همه امکاناتش را خودم درست کردم تا خداوند از من راضی باشد. خواسته‌ام راحتی پیرمردها و پیرزن‌هایی است که آنجا هستند. گاهی که می‌روم و می‌بینم آنجا نشسته‌اند و از زیبایی فضا لذت میبرند، از صمیم قلب خوشحال میشوم. این خیر مراغه‌ای 3دختر و 2پسر دارد و کار خیر بخشی از زندگی فرزندانش هم هست. او میگوید: پسرم از من بیشتر اهل کار خیر است. من دیگر بازنشسته شده‌ام و بازار نمیروم ولی پسرم آشکار و پنهان به هرکسی و هرجایی بتواند کمک می‌کند و این کار در خانواده ما مثل یک میراث ماندگار شده است.
اینجا زندگی در جریان است
معصومه خانم، در هتل‌آپارتمان خواجه‌نصیر مراغه زندگی می‌کند. 2دختر دارد که هردو تهران هستند، قبلا کارمند بوده و حقوق بازنشستگی دریافت می‌کند. زندگی تنها و دور از دخترانش برای او سخت بود و حالا در این هتل روزهای آرامی را پشت‌سر می‌گذارد.
او به همشهری میگوید: بچه‌ها مراغه نیستند و زندگی برای من که مدتی قبل پایم شکست، واقعا سخت شده بود. یک‌بار پرستار گرفتیم اما تجربه خوبی نبود. بچه‌ها پرسوجو کردند و این هتل را پیدا کردیم. اول فکر می‌کردم اینجا آسایشگاه است اما وقتی از نزدیک دیدم و متوجه شدم که شرایط مثل هتل است، خیالم راحت شد.
معصومه خانم درباره اینکه چرا آسایشگاه را دوست ندارد، توضیح می‌دهد: قبلا به آسایشگاه سر زده‌ام، شلوغ است. در این هتل فضا آرام و خلوت است و افراد هم سرحال هستند و لزوما کسی مریض نیست.
او که همراه یک خانم دیگر در یک اتاق سکونت دارد، میگوید: وقتی کسی نیست از شما مراقبت کند و خودتان هم توانایی ندارید، زندگی خیلی سخت می‌شود. اینجا تنها نیستم و با حضور ساکنان دیگر هتل، دوستانی پیدا کرده‌ام که همسن خودم هستند و با هم صحبت می‌کنیم.
امکانات دیگر هتل هم نظر معصومه خانم را جلب کرده است، او ادامه می‌دهد: اتاق‌های ما آشپزخانه دارد، اگر بخواهیم می‌توانیم غذا بپزیم. کار درمانی و فیزیوتراپی هم برای من که پایم شکسته است، واقعا مفید بود. از طرفی سالن بازی هم هست و امکان مطالعه کتاب هم وجود دارد. همه اینها باعث شده اینجا برای ساکنانش خوشایند باشد.
معصومه خانم می‌افزاید: من خودم هزینه زندگی‌ام در این هتل را پرداخت می‌کنم اما خوشحالم که این هزینه برای کارهای خیر دیگر استفاده می‌شود.
***
هتل‌آپارتمان سالمندان مراغه در ایران نمونه‌ای ندارد، اما خود مثالی است برای آنکه باور کنیم سالمندی دورانی پرشکوه است و می‌تواند در محیطی زیبا و مجهز به بهترین شکل سپری شود.
در همینه زمینه :
