پشت‌خط زن/لیگ پرشتاب

جمشید حمیدی- کارشناس والیبال
لیگ برتر والیبال همچنان با سرعت و پرشتاب طی‌طریق می‌کند. در کمتر از 17، 18 روز 43‌مسابقه برگزار شده است و روزهای یکشنبه و چهارشنبه هر هفته تیم‌ها به میدان می‌روند. انجام این بازی‌های پی‌‌درپی پیامدهایی برای تیم‌ها داشته است که اصلی‌ترین آن خیل مصدومانی است که روی دست تیم‌ها مانده. با این شتاب و با انجام دو ‌سه پرواز در هفته برای رسیدن به شهرهای میزبان، بعید به نظر می‌رسد تا پایان نیم‌فصل برای بازیکنان اعم از باتجربه و جوان نایی برای والیبال بازی کردن بماند. اینجا بورکینافاسو نیست؛ ایران است که تا چند سال پیش یکی از 4لیگ برتر دنیا را داشت. اگر خودتان چیزی بلد نیستید، لااقل توصیه‌های ولاسکو، سرمربی سابق تیم ملی را برای برگزاری لیگ به یاد بیاورید.

دوراهی پیمان
پیمان اکبری که خود را شایسته سرمربیگری تیم ملی بزرگسالان می‌پنداشت، حالا گزینه سرمربیگری تیم جوانان ایران است و گویا فردا‌ پس‌فردا در نشست کمیته فنی در این‌باره تصمیم نهایی گرفته می‌شود. اما به نظر می‌رسد او مردد است که آیا پیشنهاد فدراسیون را بپذیرد یا نه. پیمان حق هم دارد تردید داشته باشد. از تیم نوجوانانی که سوم دنیا شد، فقط دو‌ سه بازیکن مثل امیرمحمد گل‌زاده، پوریا خانزاده و یوسف کاظمی که در سطح بالا بازی می‌کنند، به تیم جوانان آمده‌اند. ساختن سه چهار بازیکن هم‌تراز آنها زمان‌ می‌خواهد و حوصله.

قحطی پاسور
والیبال ایران به شدت با کمبود پاسور مواجه شده و لیگ جولانگاه پاسورهایی است که موهای‌شان یکدست سفید شده. امیر حسینی، پرویز پزشکی و علیرضا بهبودی در مجموع بیش از 120سال سن دارند ولی باز یکه‌تاز و بی‌همتا هستند. جواد کریمی که با فشار رسانه‌ها در تیم ملی کنار سعید معروف قرار گرفت، باز هم ترجیح داد در یک لیگ متوسط اروپایی در بلژیک ‌پاس بدهد.  امیر‌محمد فلاحت‌خواه، پاسوری که با تیم نوجوانان ایران قهرمان جهان شده بود، در اثر آسیب‌های مداوم در سایه فراموشی فرو رفته است. زبان‌مان لال اگر کریمی آسیب ببیند، تکلیف چیست؟ فدراسیون والیبال باید مربیان تیم‌های نوجوانان را مجاب کند که از تمرین‌دهندگان تخصصی پاسور استفاده کنند و دست از گرایش‌های شخصی خویش و پسرخاله بازی در گزینش مربیان بردارند.

ماموریت اسپرا به یک ایرانی
جان اسپرا، سرمربی تیم ملی والیبال آمریکا که به تازگی سرمربی دانشگاه یوسی‌ای‌ال آمریکا شده است، مرتضی شیاری، بازیکن پیشین تیم ملی والیبال ایران را به‌عنوان دستیار خود برگزیده و به او ماموریت داده است که از بین بازیکنان نوجوان و زیر 19سال ایران، افراد مستعدی را که با تیمی قرارداد حرفه‌ای ندارند، چند نفری را برای جذب به این دانشگاه انتخاب و راضی کند؛ هم بازیکنان در این دانشگاه به تحصیل‌شان ادامه بدهند و هم از مزایای والیبال بهره ببرند. پست‌های مورد نظر او قدرتی دریافت‌کننده و قطر پاسور هستند. بازی برای این دانشگاه بهتر از بازی در لیگ‌های عجیب و غریب مقدونیه، پرتغال و... است.