جهان‌نجاتی: هیچ‌وقت ازبکستان را نبرده بودیم
تیم زنان شهرداری سیرجان در جام باشگاه‌های آسیا بنیادکار را شکست داد سرمربی این تیم از تاکتیک‌هایش برای بردن ازبک‌ها می‌گوید
لیلی خرسند
تیم فوتبال شهرداری سیرجان که نماینده زنان ایران در جام باشگاه‌های آسیا‌‌ست، بازی اول را برد و امروز در دومین بازی به میدان می‌رود. در این تورنمنت که آزمایشی برگزار می‌شود، فقط 4تیم حضور دارند؛ شهرداری سیرجان از ایران، بنیادکار ازبکستان، امان اردن و گوکولام هند. سیرجانی‌ها در بازی اول همه را شگفت‌زده کردند؛ آنها بنیادکار را 2بر یک شکست دادند که این نخستین پیروزی ایران در مقابل تیمی از ازبکستان بود. شهرداری امروز از ساعت17:30 با نماینده هند بازی دارد. آنها در بازی اول به تیم اردنی که میزبان مسابقات است، باختند. مریم جهان‌نجاتی، سرمربی تیم شهرداری در گفت‌وگو با همشهری از پیروزی اول و بازی امروز تیمش می‌گوید.
چقدر برای این جام آماده بودید؟ از سال پیش که لیگ تمام شد، تیم شما بازی جدی نداشت.
ما با 7، 8جلسه تمرینی پا به این تورنمنت گذاشتیم. پروسه آماده‌سازی خیلی خوب بود و طبق برنامهریزی در 4هفته آخر حداقل باید 3بازی تدارکاتی انجام می‌دادیم. 2تیم به تعهدشان پایبند بودند و طبق برنامه با ما بازی کردند ولی به بازی مقابل تیم قدرتمندی مثل تیم‌ملی نیاز داشتیم که متأسفانه این بازی برگزار نشد. آخرین بازی رسمی که ما انجام دادیم، اسفندماه سال1399 در لیگ بود.
شاید به‌خاطر همین بود که تیم خیلی هماهنگ به‌نظر نمی‌‌رسید، به‌خصوص در دقایق اول خیلی آشفته بازی می‌کردید.
تیم‌های ما همیشه از نظر آمادگی جسمانی در وضعیت پایین‌تری نسبت به ازبک‌ها بودند. آنها در همین بازی یکپارچه حمله بودند و سعی می‌کردیم از فشار حملات‌شان کم کنیم. طبیعی است که در این فشار بازیکن اشتباه کند. آنها زود گل خوردند و برایشان باخت سنگین بود و نمی‌توانستند قبول کنند که مقابل تیمی از ایران شکست بخورند. فشاری که وارد می‌کردند، کار را برای ما سخت کرد. با این حال، توانستیم راه‌های نفوذ را ببندیم. میانگین سنی تیم ما 20سال است. دوسوم این تیم بازیکنان بومی سیرجان هستند ولی 11بازیکن از تیم جوانان و نوجوانان ایران در تیم ما بازی می‌کنند. البته 11بازیکن باتجربه هم داریم. افسانه چترنور خانم‌گل لیگ، شبنم بهشت، ملیکا متولی، رقیه جلال‌نسب، زینب عباس‌پور، هستی فروزنده و... در تیم ملی بزرگسالان و جوانان بازی می‌کنند. من از همه آنها راضی هستم.
تماس تصویری علیرضا جهانبخش قبل از شروع بازی چقدر در انگیزه تیم تأثیر گذاشت؟
از وقتی به اردن آمده‌ایم، حمایت همه‌‌جانبه‌ای از ما شده است. تماس تصویری نایب‌رئیس فدراسیون و شهردار سیرجان خیلی خوب بود ولی از همه مهم‌تر و انگیزشی‌تر تماس علیرضا جهانبخش بود. تماس کاپیتان تیم ملی در روحیه بچه‌ها خیلی تأثیر داشت. در فضای مجازی هم مردم خیلی از ما حمایت کردند.
قبل از رفتن تیم به اردن پیش‌‌بینی می‌کردید که بتوانید مسابقات را به این خوبی شروع کنید؟
از زمانی که فوتبال زنان ایران راه‌اندازی شده است، هیچ تیمی از ایران در هیچ رده‌ای نتوانسته بود تیمی از ازبکستان را شکست دهد. همین چند‌ماه پیش تیم ملی در اوایل اردوهای آمادگی، 5 بر صفر به ازبکستان باخت. خود من به‌عنوان مربی ملی 4بار مقابل تیم‌های رده‌های مختلف این کشور قرار گرفته بودم. اما این‌بار می‌دانستیم باید سبک جدیدی از فوتبال را ارائه بدهیم؛ بازی روی زمین، تعداد پاس‌های زیاد، چرخش توپ، استفاده‌کردن از فضاهای کناری زمین. خوشحالم که جمعیت زیادی این بازی را مستقیم (از یوتیوب) دیدند و خیلی از کارشناسان فوتبال و همکاران فوتبالی از کیفیت فنی بازیکنان شهرداری حرف زدند.
گل زهرا علیزاده خیلی مورد توجه قرار گرفت. تمرین شده بود یا اتفاقی این گل را زد؟
گل زهرا دقیقا تاکتیک تیمی بود. با توجه به پتانسیل و شرایط بازی ازبکستان، گل او را برنامهریزی کرده بودیم. ما از سیستم 3-3-4 استفاده کردیم و کمتر تیمی در فوتبال زنان ایران از این سیستم استفاده می‌کند. استفاده از این سیستم هم شجاعت می‌خواهد و هم بازیکن سرعتی. ما علیزاده، چترنور و شبنم بهشت را داریم. تیم ملی همیشه، چه زمانی که من مربی بودم چه بقیه، با مهاجمان کم‌تعداد مقابل ازبکستان بازی می‌کرد و به‌خاطر همین موقعیت زیادی نداشت اما ما در این بازی 3مهاجم داشتیم. گل اول ما هم تمرین‌شده بود. رقیه موقع زدن گل همان جایی قرار داشت که تمرین کرده بودیم. قبل از بازی هم به بچه‌ها گفته بودم که نیمه اول قبل از دقیقه25 باید گل بزنیم که زدیم.
بازی با هندی‌ها احتمالا راحت‌تر است. بله؟
همه بازی‌‌ها برای ما مهم هستند. حریف هندی می‌تواند به اندازه بنیادکار برای ما سخت باشد. هندی‌ها میزبان جام‌ملت‌های آسیا هستند و این نشان می‌دهد آنها دنبال سرمایه‌گذاری در فوتبال زنان هستند. تیم گوکولام 3لژیونر از غنا و آفریقای جنوبی دارد و حریف دست و پا بسته‌ای نیست.
