واژهها در انتظار
مهدویت یک نگاه است؛ یک روش و یک سبک زندگی و یک مکتب. همه اینها هست و البته کمی فراتر؛ به همین دلیل هم هست که منتظربودن، اینچنین ارج و قرب مییابد و چیزی در آخرالزمان، با آن برابری نمیکند. در این میانه، بودهاند هنرمندانی که این نگاه و سبک زندگی و مکتب را هنرمندانه ـ حالا مستقیم یا استعاری ـ توصیف کردهاند. بخشی از این آفریدهها، در حوزه کتاب و واژگان شکل گرفتهاند و نویسندگان و شاعران و پژوهشگران و اهل فضل، به نسبت دانش و سوزی که داشتهاند، آنها را به نگارش درآوردهاند.
«مهدی(عج)، 10انقلاب در یک انقلاب» از حسن رحیمپورازغدی که لابد سخنرانیهایش را زیاد در تلویزیون میبینید، ازجمله این آثار مکتوب قابل توجه است. این کتاب را 3بخش «دولت عاشقی و عدل جهانی»، «مهدی؛ نیمی شرقی، نیمی غربی» و «جهانیشدن، پایان تاریخ و مهدویت» شکل داده است. همچنین در این حوزه، آثار روحانی نامآشنا، آیتاللهالعظمی صافی گلپایگانی نیز قابلتوجه است که با جدیت خاصی، آنها را خلق کرده است.
آثاری چون «عقیده نجاتبخش پیرامون عقیده به ظهور و حکومت حضرت مهدی (عج)»، «وابستگی جهان به امام زمان»، «نظام امامت و رهبری»، «پاسخ 10پرسش پیرامون امامت»، «خصایص و اوصاف حضرت مهدی»، «به سوی دولت کریمه»، «باورداشت مهدویت»، «انتظار؛ عامل مقاومت و اصالت مهدویت» که وجاهت خاصی به پژوهشها و نگارشهای این حوزه بخشیده است.
به این سیاهه، البته باید کتابهای «عصاره خلقت درباره امام زمان و امام مهدی(عج) موجود موعود» آیتالله جوادی آملی و «آینده و آیندهسازان» از محمد دشتی را هم اضافه کنید.
البته اگر میخواهید کمی به مطالعاتتان رنگوبوی ادبی هم ببخشید، میتوانید «کمی دیرتر» سیدمهدی شجاعی ـ مذهبینویس حوزه ادبیات ایران ـ را بخوانید. این کتاب در سال1390چاپ شد و سریع جای خودش را باز کرد؛ هرچند بحثهای زیادی هم درباره آن پیش آمد. این کتاب، حاصل نگاهی منتقدانه و البته ادیبانه به موضوع انتظار است؛ با زبانی صریح و بیپروا که موجب آزردگی برخی شد.
همچنین میتوانید از همین نویسنده توانمند، کتاب «خدا کند تو بیایی» را هم که شامل متنها و مقالههای ادبیاست بخوانید. در بخشی از این کتاب میخوانیم: «از عمق ناپیدای مظلومیت ما، صدایی آمدنت را وعده میداد.
صدا را عدل خداوندی صلابت میبخشید و مهرِ ربانی گرما میداد و ما هرچه استقامت، از این صدا گرفتیم و هرچه تحمل، از این نوا دریافتیم. زیر سهمگینترین پنجههای شکنجه تاب میآوردیم که شکنج زلف تو را میدیدیم. در کشاکش تازیانهها و چکاچک شمشیرها، برق نگاه تو تابمان میداد و صدای گامهای آمدنت توانمان میبخشید.
رایحهات که مژده حضور تو را بر دوش میکشید، مرهمی بر زخمهای نوبهنومان بود و جبرهای جانهای شکستهمان. دردها همه از آن رو تابآوردنی بود که آمدنی بودی. تحمل شدائد از آن رو شدنی بود که ظهورت شدنی بود و بهتحققپیوستنی. انگار تخم صبر بودیم که در خاک انتظار تاب میآوردیم تا در هرم خورشید تو به بال و پر بنشینیم. سنگینی بار انتظار بر پشت ما، یک سال و دو سال نیست؛ سنگینی یک قرن و دو قرن نیست. حتی از زمان تودیع یازدهمین خورشید نیست...».
از این نویسنده توانمند، میتوانید کتابهای «خورشید نیمهشب» و «وقتی او بیاید» و «شکواییه سبز» (شرح مناجات شعبانیه و دعای ندبه و...) را هم بخوانید. از دیگر آثار ادبی خلقشده با موضوع مهدویت، میتوان به «دوازدهم» اثر علی موذنی از نویسندگان شناختهشده ایرانی اشاره کرد. وی پیشتر هم با نمایشنامه «مفرد مذکر غائب» و فیلمنامه «ملیکا» ادای دینی به این حوزه کرده بود. دوازدهم نیز همچون «کمی دیرتر» رگههایی از انتقاد نسبت به رفتارهای دینی مردم در حوزه مهدویت در خود دارد.
در حوزه شعر نیز «سیمای مهدی موعود در آینه شعر فارسی» محمدعلی مجاهدی و «شاه شمشادقدان»، برگزیده آثار مهدوی شاعران فارسیگوی افغانستان نیز مجموعهای از بهترین اشعار موجود در حوزه مهدویت را پیش روی شما قرار میدهد.